Γράφει ο Γιώργος Αποστολίδης:
"Από την παιδική μου ηλικία τα κυριακάτικα βράδυα είχαν ένα χρώμα γκρίζο, βαμμένο από τη μελαγχολία που γεννούσε η μετάβαση από τον απόηχο της ανεμελιάς του σαββατοκύριακου που έφευγε στον ερχομό της διαχρονικά ανεπιθύμητης Δευτέρας που θα ξημέρωνε. Το ίδιο ισχύει και τώρα που δεν κάθομαι πλέον στα θρανία αλλά εργάζομαι. Αυτό το συναίσθημα εκτιμώ πως κυριαρχεί λίγο πολύ στις ψυχές όλων μας.
Απόψε όμως (23/10/16) για ένα παιδί από την πόλη μας τα συναισθήματα κινούνται στο αντίθετο άκρο. Για την ακρίβεια, βάζω στοίχημα πως είναι η πιο ευτυχισμένη Κυριακή που έχει ζήσει στα δεκαοχτώ και κάτι χρόνια της ζωής του. Ο λόγος για το Γιλμάζ Χουσμέν που αύριο το πρωί ξεκινά τη φοίτησή του στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου στην Αθήνα. Νιώθω ότι αξίζει τον κόπο να γράψω και να μοιραστώ λίγες σκέψεις γι’ αυτό το παλικαράκι και την ιστορία του.
Τον Ιούνιο του 2013 ο Γιλμάζ, που ήδη ένιωθε μια πρώιμη αγάπη για το θέατρο, συμμετέχει σε μια σχολική θεατρική παράσταση. Ανάμεσα στο κοινό που την παρακολουθεί βρίσκεται κι ο Κώστας Λειβαδίτης, ένας άνθρωπος που έχει υπηρετήσει επί σειρά δεκαετιών το θέατρο, πασχίζοντας να κοινωνήσει την αξία του και στην πιο απόμερη γωνιά του Νομού Ξάνθης. Ο Κώστας διακρίνει ευθύς το ταλέντο του Γιλμάζ και τον καλεί να ενταχθεί στα μαθήματα του θεατρικού εργαστηρίου “Ανατολικά του Νέστου” που ο ίδιος έχει δημιουργήσει και διευθύνει.
Εδώ επιβάλλεται να ανοίξω μια παρένθεση με σκοπό να αναφερθώ στο θεατρικό εργαστήρι “Ανατολικά του Νέστου”. Το φθινόπωρο του 2013 η ευθύνη της λειτουργίας του περνά στα χέρια του Βασίλη Λειβαδίτη και της Πολυξένης Καρακατσάνη. Αμφότεροι απόφοιτοι δραματικής σχολής που έχοντας δουλέψει κάποια χρόνια σε σκηνές της πρωτεύουσας, αποφάσισαν να επαναπατριστούν και να αναλάβουν τις τύχες του θεατρικού εργαστηρίου γεμάτοι με νέες ιδέες και όρεξη για δουλειά και δημιουργία. Δημιουργία που γεννά το ανήσυχο και ξεχειλισμένο από σκέψεις και ενέργεια κεφάλι τους, η αξία της οποίας επιβεβαιώνεται κάθε χρόνο με τις δράσεις που οργανώνουν και τις παραστάσεις που ανεβάζουν τόσο σε επίπεδο εργαστηρίου όσο και επαγγελματικά.
Κλείνω την (απαραίτητη) παρένθεση και υποστηρίζω με περισσή βεβαιότητα ότι ο Γιλμάζ συνάντησε την ευτυχή συγκυρία να “πέσει” πάνω σε αυτά τα παιδιά, που τον αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή και του μετέδωσαν αφειδώς και αφιλοκερδώς τη γνώση τους. Κι έτσι κατάφερε πριν κλείσει τα δεκαεφτά να ανέβει μαζί τους στο σανίδι στην παράσταση του Πινόκιο, ενώ συμμετείχε και διέπρεψε και στις παραστάσεις των μαθητών του εργαστηρίου για τρία συνεχόμενα χρόνια (Ποια Ελένη, Ταρτούφος, Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας). Στις δύο τελευταίες είχα τη χαρά να παίξω μαζί του βιώνοντας κι εγώ αυτήν την απίστευτη μαγεία που αρχίζει με τη σκληρή και πολύμηνη δουλειά στις πρόβες και κορυφώνεται με την έκθεση στο κοινό. Μέσα σε όλα αυτά το ταλέντο του Γιλμάζ ξεδιπλώθηκε ιδανικά και η αγάπη του για το θέατρο μεταμορφώθηκε σε πάθος και όνειρο ζωής. Έβαλε τον πήχη όσοι ψηλότερα γίνεται, στοχεύοντας να περάσει τις εξετάσεις του Εθνικού Θεάτρου. Και ο στόχος επετεύχθη.
Θερμά συγχαρητήρια λοιπόν στο Γιλμαζάκο που κατάφερε να είναι μέσα στα 16 παιδιά που επιλέχθηκαν από 700 υποψήφιους για να σπουδάσουν αυτήν την ιερή τέχνη στο Εθνικό Θέατρο. Η επιτυχία του μας συγκίνησε και μας έκανε να νιώσουμε περήφανοι. Την οφείλει στο μοναδικό ταλέντο του, την ισχυρή του θέληση και τη σωστή καθοδήγηση που είχε. Από αύριο το πρωί θα ζήσει το όνειρό του. Και θα ανέβει την πιο απότομη και συνάμα γλυκιά ανηφόρα, μια ιδιαίτερα έντονη και έντονα ιδιαίτερη εμπειρία.
Συγχαρητήρια όμως αξίζουν και στο θεατρικό εργαστήρι “Ανατολικά του Νέστου”. Στην Ξένη, το Βασίλη και την Ανάστω που έχουν την τύχη να δουλεύουν πάνω σε αυτό που αγαπούν σε χρόνο και τόπο δύσκολο. Που προάγουν το πολιτιστικό επίπεδο τούτης της πόλης με σεβασμό και δίχως εκπτώσεις στη δουλειά τους. Και που φέρνουν εμάς τους μαθητές τους μπροστά στην ηδονική πρόκληση να αναμετρηθούμε με τα όρια μας και να αποκαλυφτούμε στον ίδιο μας τον εαυτό."
Πηγή:Xanthi2.gr
Επιμέλεια: Τηλέμαχος Αρναούτογλου