Η Θεατρική Παράσταση “Ο συνταγματάρχης πουλί”, ανεβαίνει το Σάββατο 8 και την Κυριακή 9 Ιουνίου 2019 στις 21:00 στην Καπναποθήκη της ΦΕΞ από τη θεατρική ομάδα της ΦΕΞ «παράβασις» που παρουσιάζει το έργο του Μπόιτσεφ Χρίστο σε  Σκηνοθεσία της Λίας Δαμιανάκη. 

Αποκλεισμένοι σε ένα ψυχιατρικό άσυλο, σε μια ορεινή περιοχή των εμπόλεμων Βαλκανίων, οι τρόφιμοι του ιδρύματος, μερικοί άνδρες και μία γυναίκα, προσπαθούν να επιβιώσουν χωρίς τρόφιμα και θέρμανση, ξεχασμένοι απ' όλους.

Ένας πρώην στρατιωτικός, ένας ψυχωτικός που νομίζει ότι θα τον πατήσουν κατά λάθος, ένας κουφός ηθοποιός, μία μετανοημένη πόρνη, ένας γύφτος σεξουαλικά ανίκανος, ένας κλεπτομανής και ο νεαρός ψυχίατρος σε πλήρη απόγνωση, συνθέτουν την κωμικοτραγική κοινότητα των 'τρελών', στην καρδιά ενός παράλογου κόσμου. Όταν, μια μέρα, ένα κοντέινερ με εφόδια, που προορίζονταν για το στρατό των Ηνωμένων Εθνών, παρασύρεται με το αλεξίπτωτο και πέφτει στα χέρια τους, το μήνυμα είναι σαφές: τα ουράνια τους καλούν σε αποστολή σωτηρίας.

Η αφοπλιστική αυτή ομάδα-μασκαράτα της ειρηνευτικής δύναμης, διασχίζει την ταραγμένη ανατολική Ευρώπη, αποφασισμένη να φτάσει στο Στρασβούργο και να επιδώσει ψήφισμα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Γύρω από ένα σπαρταριστό θεατρικό εύρημα, ο Κρίστο Μπόιτσεφ σχολιάζει με πικρό χιούμορ την ιστορική συγκυρία, όπου τα όρια ανάμεσα στην τρέλα και τη λογική θα αμφισβητούνται, όσο θα αμφισβητούνται και τα γεωγραφικά όρια των σύγχρονων εθνών-κρατών.

Στις αρχές της δεκαετίας του '90, μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου, η Βουλγαρία αντιμετωπίζει μια νέα οικονομική πραγματικότητα ενώ, παράλληλα, δημιουργούνται δεκάδες νέα πολιτικά κόμματα.

Αυτή η έξαρση της πολιτικοποίησης (υπήρχαν περίπου 200 πολιτικοί σχηματισμοί σε μια δεδομένη στιγμή) εμπνέει τον Μπόιτσεφ να γράψει σατιρικά κείμενα και σενάρια. Συμμετέχει σε τηλεοπτικές εκπομπές και κατεβαίνει στις προεδρικές εκλογές του 1996, με μια εκστρατεία που χαρακτηρίζεται από κωμικά πολιτικά δρώμενα στους δρόμους της πόλης και στους χώρους του περιθωρίου.

Μέσα από την κριτική της γελοιότητας των νέων πολιτικών ηθών, ο Μπόιτσεφ σκιαγραφεί με τρυφερότητα μια καρικατούρα των απλών ανθρώπων, εκείνων που εξορίζονται από τον κόσμο, σαν να είναι υπερβολικά μεγάλος για τα μέτρα τους.

(Από το πρόγραμμα του Φεστιβάλ της Αβινιόν)