«Δεν είναι άσχημη σύμμαχος η ανατολή -παίρνεις, κυριολεκτικά, ενέργεια», μου είπε η Βασιλική που δουλεύει στη ΔΕΗ και παίζει τις… κιλοβατώρες στα δάχτυλα και με την παρατήρησή της, το κειμενάκι περί ανατολής δικαίως, «κατοχυρώθηκε» σε κείνη…

Αυτό, όμως που κυριολεκτικά αποπροσανατολίζει τα δάχτυλά της -και μερικές φορές έρχεται σε δύσκολη θέση με τον τρόπο που… παρατάσσονται- είναι ο λόγος που προμηθεύτηκε μια ντουζίνα πακέτα Α4, την ώρα που άλλοι ξεσήκωναν τα ράφια του ίδιου σούπερ μάρκετ -με εύρος αγορών, από χαρτί υγείας έως… τζιν- χωρίς έλεος (και αύριο)…

Γιατί, η Βασιλική, με σύζυγο και τρία παιδιά -όλα στο δημοτικό- δεν έχει καλές σχέσεις με το 13033. «Είναι που ακροβατώ στις παρυφές της συνωμοσιολογίας», λέει με ένα… καντάρι αυτογνωσίας, που πολύ εκτιμώ.

Όχι, δεν φλερτάρει με την κάστα των αρνητών της μάσκας (είπαμε, «παρυφές»…). Αντίθετα, οι τελευταίοι, αρκετοί μήνες προσέθεσαν στα «είδη ρουχισμού», έναν καινούριο «κωδικό», σε πολύ μεγάλη ποικιλία. Μια πενταμελής οικογένεια, αποτελούμενη και από τα δύο φύλα, έχει τις δικές της ανάγκες και προδιαγραφές, τις οποίες εκείνη έμαθε να καλύπτει…

Πλήθος μασκών πλένονται, στεγνώνονται και σιδερώνονται κάθε βράδυ, αν και το «απόθεμα» που περιμένει στωικά σε ειδικές θήκες, έτοιμο προς χρήσιν, δεν επιβάλει αυτήν τη… συνήθεια…

Κι η Βασιλική το γνωρίζει, αλλά συνεχίζει, σχεδόν αυτοματοποιημένα να εισέρχεται, λίγο μετά το σούρουπο, σε κατάσταση απολύμανσης, απορώντας, που τα δάχτυλά της παίρνουν μόνα τους τη θέση: «κλασικός χαιρετισμός νεοέλληνα», την οποία και στρέφει, ανερυθρίαστα, στον εαυτό της…

Κι αν η φόρμα μετακίνησης των παιδιών της (προς και από) είναι θεωρητικά «υπόθεση σχολείου», η ίδια, εκτός από αυτογνωσία, έχει και προνοητικότητα, λόγω και της «ζεστής» εμπειρίας της με την... ψυχρή ανεπάρκεια που χαρακτηρίζει (ενίοτε) τον δημόσιο (και ευρύτερο) τομέα, τον οποίο και υπηρετεί…

Αλλά, την απασχολεί και κάτι άλλο… Οι πιτσιρίκοι από Δευτέρα, οφείλουν να… «κυκλοφορούν νομίμως»^. σε περίπτωση, δηλαδή, που τα όργανα της τάξης, τα σταματήσουν για έλεγχο…

Αυτό το τελευταίο, είναι γεγονός ότι πολύ την προβληματίζει, γιατί τα «βλαστάρια» (εκτός από δικά της...), πιθανότατα να είναι και… ευαίσθητα στις στολές, αν και, όπως με διαβεβαίωσε είναι πολύ εξοικειωμένα (και εύλογα) με… τις καρναβαλικές!

Κι έχω την αίσθηση, ότι σ’ αυτό ποντάρει…

Η Βασιλική γνωρίζει ότι για τις επόμενες τρεις εβδομάδες-πιθανότατα και περισσότερο-θα πρέπει να συμπληρώνει φόρμες μετακίνησης, «όχι μόνο για να πηγαίνουν και οι δυο στις δουλειές», αλλά και για όλες εκείνες τις υποθέσεις που διεκπεραιώνει, αδιαλείπτως: τα φάρμακα στη γιαγιά, τον σκύλο στο πάρκο, τα ψώνια, στο μαγαζάκι της γειτονιάς, που επιμένει να κάνει, εξαιτίας μιας… vintage προδιάθεσης…

Στη σκέψη του πανικού που έπεται, καταφέρνει να σκεφτεί ότι «θα περάσει κι αυτό», αλλά ήδη τα δάχτυλα έχουν πάρει την ίδια θέση -εξωστρεφώς αυτήν τη φορά- με αποδέκτη «τον πάσα υπεύθυνο για την κατάσταση στην οποία έχουμε περιέλθει»…

Κι ύστερα σκέφτεται τις ΜΕΘ, τον αγώνα που γίνεται εκεί μέσα από όρθιους και κατακεκλιμένους -με τους τελευταίους, δε, σφίγγεται η καρδιά της- κυρίως, εάν επρόκειτο για ηλικιωμένους κι ανθρώπους με υποκείμενα νοσήματα.

Είναι και η ομιλία του Σωτήρη Τσιόδρα για τους διασωληνωμένους, που πολύ την τάραξε και με δυσκολία καταφέρνει να ακολουθήσει το βραδινό μίτινγκ με τις μάσκες…

Ιδίως στο σημείο που, αναφερόμενος στην κορύφωση του κύματος της γρίπης (η Βασιλική το εξέλαβε ως… παραβολή από τον καθηγητή, για να αποφύγει τις… καθαρές κουβέντες) είπε ότι οι γιατροί είναι υποχρεωμένοι να επιλέγουν τους ανθρώπους που διασωληνώνονται και πως η διασωλήνωση, ορισμένες φορές είναι… να δεις, πώς το ’πε… α, «παρατεταμένη διαδικασία θανάτου και όχι παράταση της ζωής, μιας ποιοτικής ζωής».

Αυτό το τελευταίο μάλλον δεν άρεσε στη Βασιλική, που έχει μια τάση να αποδίδει τα… ανεξήγητα και την έκβασή τους στον Θεό και το θέλημά Του -άρα και τον θάνατο…

Αλλά, εκεί, που κυριολεκτικά «τσίτωσε» κι άρχισε να εξετάζει το ενδεχόμενο χρησιμοποίησης του διαθέσιμου, από καιρό, αποθέματος, ήταν, όταν μίλησε για το «ηθικό δίλλημα» των γιατρών, σχετικά με τους υπερήλικες με πολλαπλά προβλήματα υγείας: παράταση της ζωής τους, βάρβαρη και με επιπλοκές, ή ποιοτική μετάβαση αυτών προς το θάνατο;

«Έτσι, ακριβώς, το έθεσε ο επιστήμονας», είπε η Βασιλική και πήρε να κοιτά τα δάχτυλά της που αυθόρμητα σχημάτισαν το σημείο του σταυρού…

Κι ύστερα σηκώθηκε και άρχισε να στοιβάζει τα πακέτα Α4, το ένα πάνω στο άλλο, με μια ιδέα διακοσμητικής παρόρμησης…

«Να δεις, που αυτοί προσπαθούν να μας εξοικειώσουν με την ευθανασία», μονολόγησε, χαμογελώντας με επίγνωση για την πιθανή… μετατόπιση «εκείνων των παρυφών»...