Πολύ βαριά το πήρε το lockdown η Μαρίτσα, που αν και οκτώ, καθόλου δεν την παρηγόρησε ότι η γραμμή (αλέ ρετούρ) «Σπίτι-Σχολείο-Σπίτι» θα συνεχίσει μακαρίως το ασφαλές της δρομολόγιο…

Βέβαια, η ασφάλεια είναι μια έννοια, μάλλον «διαβλητή», από την εποχή του… ΕΣΕΛΟΝ -κι ας μην ξέρει τι ακριβώς, σημαίνει αυτό κι ας γεννήθηκε μισό αιώνα -και βάλε- μετά από το συγκεκριμένο πρόγραμμα…

Αλλά έμαθε «από πέρσι» πως με τον «καθολικό περιορισμό», όπως λέει η μαμά της το lockdown, που είναι φιλόλογος και είχε μπαμπά αγγειοπλάστη και παππού… ονειροπόλο, πολλά δεινά έπονται (ας ειν’ καλά η οικογενειακή παράδοση…), σε όλα τα επίπεδα…

Κι ίσως «τα επίπεδα» να μην την απασχολούν -προς ώρας- αλλά ένα είναι το ζήτημα που παραμένει… φλέγον: ότι η τηλεόραση θα «βαράει υπερωρίες» και όχι για να εκπέμπει μαραθωνίως τις περιπέτειες της «Τίλι και των φίλων της» -που θα «ήσαν μια κάποια λύσις»…

Ήδη από την Κυριακή, έγινε αντιληπτό, ότι «αυτοί», όπως αποκαλεί ο πατέρας της, που έχει ένα μικρό -και πλέον κλειστό-εστιατόριο, τους δημοσιογράφους του «κέντρου», θα υπερθεματίζουν σε δραματικότητα στα δελτία ειδήσεων και τις ενημερωτικές εκπομπές, με αποτέλεσμα, η… προσλαμβανόμενη πληροφορία να λαμβάνει διαστάσεις τρομοκρατίας. Για άλλη μια φορά…

«“Δαμόκλειος σπάθη”, ο κορωναϊός», «Μαύρο ρεκόρ για τους θανάτους», «Ασφυκτιούν τα Νοσοκομεία», «Μας περιμένουν μαύρες μέρες», «Το 40% των διασωληνωμένων στις ΜΕΘ πεθαίνει», «κλοιός τρόμου για τη Β. Ελλάδα» είναι μια ενδεικτική… ψαριά των προθέσεων του συστήματος, των οποίων, το «παράδοξον», μέχρι κι ένα οκτάχρονο παιδί μπορεί να αντιληφθεί...

«Είναι, σα να μου ουρλιάζουν επειδή δεν πρόσεχα και ανέβασα 39 πυρετό και να με απειλούν ότι θα με στείλουν στο νοσοκομείο», το κάνει λιανά η Μαρίτσα…

Ίσως και οι δυο να μην είναι πολύ μακριά από τον χαρακτηρισμό «γονείς της ζακέτας», αλλά… όχι και να κάνουν… μπούλινγκ στο παιδάκι τους… Δεν έχουν αποτρελαθεί, κιόλας -παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που γίνονται από τις συγκυρίες και τις επιλογές…

Γεγονός είναι, ότι τα «μονοθεματικά δελτία», που έσκασαν μύτη στις αρχές της δεκαετίας του ’90 και κυριάρχησαν, σχεδόν για μια δεκαετία, αφού πολεμήθηκαν ανεπιτυχώς, εκπαραθυρώθηκαν, από τα… παράθυρα που, τα ίδια, έστησαν…

Κι είναι λιγάκι… τεμπέλικο να προωθούνται τώρα τα «μονοθεματικά… σε συνέχειες», δηλαδή, ΕΝΑ ΘΕΜΑ, από δελτίο σε δελτίο και εκπομπή σε εκπομπή, με… ολίγη γαρνιτούρα ειδησεογραφίας, για το «ξεκάρφωμα»…

Γιατί, αφού… «η Τίλι και οι φίλοι της» δεν προβλέπονται, τότε, τι είναι αυτό που επιβάλει να μη μαθαίνουμε τι γίνεται στον… πέρα κόσμο.

Όχι, βεβαίως, για να συλλέξουμε περισσότερες πληροφορίες για τον «ευρωπαϊκό» κορωναϊό, γιατί αυτό θα συνιστούσε (και συνιστά)… εξαγωγή του μονοθεματικού.

Όχι! Γιατί να θέλουμε να γνωρίζουμε για τους νοσούντες Ιταλούς που περιμένουν στα αυτοκίνητα μπας και… ελευθερωθεί ένα κρεβάτι ΜΕΘ, για να μπουν οι ίδιοι, όπως εμείς περιμένουμε το άνοιγμα του σούπερ-μάρκετ για να πάρουμε την προσφορά της σκόνης πλυντηρίου. Γιατί, θα πρέπει να «εξοικειωθούμε» με το (πιθανό)… προσεχές…

Γιατί, να κάνουμε μοιραίες -όσο και χυδαίες, επιτρέψτε μου- αναγωγές, όπως αυτήν, της προσφοράς ενός καταναλωτικού προϊόντος με το δικαίωμα στη ζωή…

Γιατί, όμως να μην μάθουμε, τι γίνεται στην Κίνα, στην «πηγή του κακού». Παίρνουν μέτρα, βρίσκονται σε συνεχή lockdown ή μήπως την ελέγχουν την κατάσταση, βρήκαν τον τρόπο, για να προχωρήσουν και μπορούν να μας τον πουν και σε μας –όχι για να τον «ξεπατικώσουμε», αλλά για να εξακριβώσουμε κάτι που υποπτευόμαστε: πως λύση πάντα υπάρχει…

Να μάθουμε για τη νίκη Μπάιντεν και πώς φτάσαμε ως εδώ. Με αναλύσεις, απόψεις και ρεπορτάζ: Τι σημαίνει αυτό για την παγκόσμια και την ευρωπαϊκή οικονομία, αλλά και για την Ελλάδα, μια που το ονοματεπώνυμο του… «στρατηγικού επενδυτή» άλλαξε και -όσο κι αν η πολιτική των ΗΠΑ δεν αλλάζει- πάντα υπάρχει «χώρος» για μετατοπίσεις, για… εκπλήξεις.

Ποιες είναι οι εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο ΔΗΛΑΔΗ στο Αιγαίο -αν γίνεται να αφήσουμε για λίγο τον στρουθοκαμηλισμό… Τι σημαίνει Παντουρκισμός και γιατί η Ευρώπη ήδη «δέχεται πιέσεις» μέσα από ένα νέο κύμα τρομοκρατικών επιθέσεων και «αδέσποτης» βίας…

Ποια είναι τα αποτελέσματα των πολιτικών των τελευταίων είκοσι χρόνων, σε ό,τι αφορά την ανάπτυξη -που… λογικά, θα υπήρχαν και πριν τον κορωναϊό και πριν από το… διάγγελμα στο Καστελόριζο…

Τι κάνουν τα αρμόδια υπουργεία για να συγκρατήσουν τον Μικρομεσαίο και Πολύ Μικρό Επαγγελματία -ουσιαστικά, τις Τοπικές Οικονομίες- πέραν από αντίμετρα, που πριν από μερικά χρόνια η δημοσιογραφική γλώσσα τα αποκαλούσε… «μέτρα -τσιρότα».

Τι, πραγματικά έχουν κάνει όλα αυτά τα χρόνια, για να φτάσουν σήμερα με τον κορωναϊό να… κρύβονται πίσω από το «διαθέσιμο»: «όλη η Ευρώπη μάχεται κατά του κόβιντ» και να δικαιολογούν εκ νέου, λουκέτα, νέο-νεόπτωχους και χάος!

Πού εδράζεται η επιχειρηματολογία, ως «περιρρέουσα ατμόσφαιρα» ότι για το lockdown φταίνε οι πολίτες, γι’ αυτό και ορθώς μαντρώθηκαν… και καλά να πάθουνε, γιατί δεν τηρούν τα μέτρα και… είναι βλάκες και ανώριμοι…

Αλήθεια, θυμόσαστε τι φρασεολογία χρησιμοποιούσαν τα γερμανικά ΜΜΕ, για να χαρακτηρίσουν τον Έλληνα, που τη χρησιμοποιούσε η τρόικα, την οποία πρώτος ενστερνίστηκε ο ΓΑΠ ως πρωθυπουργός των Ελλήνων (και μέσες-άκρες όλο το σύστημα), πριν και κατά τη διάρκεια της «χρυσής» (σε ευκαιρίες, για κάποιους) μνημονιακής περιόδου;

Αφού «Μένουμε Σπίτι», επειδή δεν έχουμε δουλειά ή δεν μπορούμε να πάμε στη δουλειά, επειδή δεν μπορούμε να φάμε και να πιούμε έξω με μερικούς φίλους, αλλά ούτε… και μέσα με φίλους, επειδή δεν έχουμε σκύλο ή… λουρί, επειδή και «ο φόβος καλά κρατεί», γιατί θα πρέπει να τελούμε σε πανικό;

Τι επιβάλει, η επιστροφή στο «καθεστώς βέργας», ως μέσο εκπαίδευσης και πειθαρχίας…

Εκτός κι αν δεν είναι αυτός ο στόχος -η εκπαίδευση, δηλαδή κι η πειθαρχία… Εκτός κι αν ο κόβιντ είναι μια βολική κατάσταση για όλους -πομπούς και δέκτες. Εκτός κι αν «τα δεινά που έπονται» είναι πολύ πιο χαλαρά από εκείνα που θα απέρρεαν από ένα… «πολυθεματικό δελτίο»… Από την απεικόνιση της πραγματικότητας…

Κι ίσως αυτό, μέχρι κι ένα οκτάχρονο παιδί, το ξέρει, ήδη...