Τσουλήθρα… στην «καμπύλη θανάτων»

 

«Μέγιστη τέχνη και καλλίστη αρετή». Στο… λεξικό του Σωκράτη, θα αποτελούσε τον καθορισμό του λήμματος «πολιτική». Σίγουρα, ο Άδωνης θα το είχε… πουλήσει -σιγουρότερο, πως δε θα του είχε ρίξει ούτε μια ματιά…

(Ίσως, γιατί το «λήμμα» είναι ομόηχο με το… λύμα).

 

Για τον Σωκράτη η πολιτική είναι καθήκον. Ο πολιτικός πρέπει να επιμελείται των ψυχών όλων των συμπολιτών του με κύριο στόχο να τους κάνει καλύτερους -να τους οδηγεί στο «κάλλιστο»…

Και ήταν αυτός που πρώτος έθεσε το μείζον: οι πολιτικοί θα πρέπει να υποβάλλονται σε έλεγχο. Και ήταν αυτός που καταλόγιζε σε όλους, ότι δε βελτιώνουν ηθικά τους πολίτες…

 

Από τότε, 2400 (και κάτι ψιλά) χρόνια μετά, τίποτα δεν έχει αλλάξει… Μόνον ίσως το γεγονός ότι τα «πειστήρια» (προς επίρρωση των όσων πρέσβευσε ο φιλόσοφος) δεν καταγράφονται στην εκκλησία του δήμου, αλλά στα τηλεοπτικά εκράν…

 

Εκεί, όπου γίνονται οι μεγαλύτερες «εκρήξεις». Σαν του Άδωνη. Που… «έσκασε πια» κι είπε να ξεσκάσει… σε τηλεοπτικό χωροχρόνο…

Κραδαίνοντας τη λίστα με τους νεκρούς από κορωναϊό τη συνέκρινε με τη βελγική και… «ναι, είμαστε 12 φορές καλύτεροι από το Βέλγιο, το πανηγυρίζουμε»…

Πανηγυρίζει ο Άδωνης, γιατί οι Βέλγοι… πέθαναν από κορωναϊό περισσότερο, απ’ ό,τι οι Έλληνες. Κι επειδή το Βέλγιο είναι, κατά Άδωνη (να φανταστώ), ένα… πολιτισμένο κράτος, τότε… δικαιολογημένος και ο «πανηγυρισμός»…

 

Το θέμα, βεβαίως, δεν είναι ο συγκεκριμένος τηλε-πολιτικός… Αλλά όλοι αυτοί, που είναι αρκετοί και… διασπείρονται σε όλη την πολιτική κλίμακα. Που με τον λόγο και τη συμπεριφορά τους προκαλούν (εκτός από τηλεθεάσεις) και… θεάσεις στο «κενό»…

Ο τηλεθεατής αμίλητος παρακολουθεί τα «τεκταινόμενα», υπνωτισμένος από την… έλλειψη ποιότητας, επάρκειας, σοβαρότητας… κοινής λογικής.

Όσο, για τον… ακριβοθώρητο «πολιτικό λόγο», φαίνεται, πως από καιρό, τον αναζητά στις διαφημίσεις…

 

Δεν ξέρω πόση ανατριχίλα μπορεί να προκαλεί μια τέτοια παραδοχή. Ούτε, βέβαια, αν περιλαμβάνονται ακόμα στο σύγχρονο λεξικό μας «λήμματα», όπως σεβασμός (στους νεκρούς), περιύβριση (νεκρών), πανηγυρίζω (επειδή πεθάναμε λιγότερο), στατιστική (25 νεκροί ανά ένα εκατομμύριο κάτοικοι)…

 

Ίσως γιατί τα «λήμματα» είναι ομόηχα με τα «λύματα» κι από τα τελευταία «έρχονται θετικά μηνύματα».

 

Γιατί, τα στοιχεία από τις καθημερινές μετρήσεις τους σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, όπως οι ειδικοί επιστήμονες επισημαίνουν, εδώ και μια εβδομάδα σημειώνεται μείωση στον αριθμό του ιικού φορτίου…

Και κάπως έτσι… αντισταθμίζεται το απολιτίκ «φορτίο», που φέρουν και περιφέρουν αυτοί οι τύποι που τους ψηφίσαμε για να τους βλέπουμε να κοιτούν με δέος τα κρυσταλλάκια στους πολυέλαιους των παλατιών στα Εμιράτα ή να στέκονται με την… μαγκιά τους, έξω από την Εντατική, ανακοινώνοντας τα αποτελέσματα του επιτόπιου και αυθόρμητου «ντου» χωρίς μάσκα και τρίβοντας τα κιτρινισμένα, από τη νικοτίνη, δάχτυλα…

 

Ναι, ίσως κάθε φορά που η απαίδευτη και άξεστη κοινότητα των… εποχικών «φρούτων» προκαλεί την αισθητική του τηλεοπτικού κοινού, (που αυτονόητα υπάρχει μετά από τόση εκπαίδευση, σε θεωρητικό και πρακτικό επίπεδο, στο ανθρωποκεντρικό πρόγραμμα Big Brother) το τελευταίο θα έπρεπε, με κάποιο τρόπο να… αντιδρά.

Όχι, απαραίτητα με το κλείσιμο του τηλεοπτικού κάδρου -προς Θεού…

Όμως, κάποιος τρόπος θα υπάρχει -δεν μπορεί…

 

Αφού τα κανάλια δεν μπορούν να κάνουν την αυτορρύθμισή τους (ναι, δε θέλουν…), ας την κάνουν τα «πελατάκια» τους… Πώς έκανε η Μελίνα της ΕΡΤ, το76, που δεν την πλήρωνε μέσω της ΔΕΗ;

Ας μποϋκοτάρουν τώρα προϊόντα της… «Τζόνσον και Τζόνσον», (τυχαία επιλογή…)

Όχι στα γιαούρτια με βρώμη λιναρόσπορου, στις σερβιέτες με σύστημα αυτοκαταστροφής, τα σαμπουάν για ιγκουάνα, τα ρυζόγαλα χωρίς ρύζι (και χωρίς γάλα)… τέλος πάντων, δε θα τα χαλάσουμε στα προϊόντα (ή στην εταιρία) -θα βρεθεί… «κοινός τόπος» αντίδρασης.

 

Μποϋκοτάζ! Όχι μόνο λοκντάουν , αλλά και μια γεύση από… νοκ άουτ -σε άπταιστα ελληνικά και δη αρχαία, κε Μπαμπινιώτη μου…

 

Καθώς, είναι γνωστό πως αν δεν προσπαθήσεις πρώτος εσύ… «να το ρίξεις στο καναβάτσο», θα σε ρίξει αυτό…

 

Κι είναι ν’ απορεί κανείς πως και το Βέλγιο… δεν έχει αντιδράσει ακόμα! Ας αφήσει ο Ντε Κρο τα έμμεσα μηνύματα εμπέδωσης των υγειονομικών μέτρων στον πληθυσμό μέσω του Σάντα Αη Νικόλα κι ας ακυρώσει -με ένα Νόμο και ένα Άρθρο (οικείο, ε;)- την υποχρεωτική διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών στα σχολεία της επικράτειάς του…

Όχι, ότι θα ίδρωνε τ’ αυτί μας, γι’ αυτήν την καθαρόαιμη πολιτική πράξη.

Αλλά, πάλι, μπορεί και κάτι να… «έπιανε», με δεδομένο ότι η πολιτεία μας, δίνει μεγάλη βαρύτητα στα «προηγμένα κράτη»…

Με τον βίο της, μαζί…

 

Γιατί είναι και το άλλο: στην Οξφόρδη, εκτός που έμειναν από λάστιχο με το εμβόλιο, παρουσιάστηκε και έτερο πρόβλημα. Δεν μπορούν να ανακηρύξουν την… λέξη της χρονιάς, όπως κάνουν κάθε χρόνο…

Διότι, όπως λέει ο πρόεδρος των Λεξικών της Οξφόρδης, Κάσπερ Γκράθγουολ, η φετινή χρονιά παρουσιάζει (εκτός από τον κοροναϊό και… τις επτά πληγές του Φαραώ) και το «πρωτοφανές» να έχει «περισσότερες νέες λέξεις, ή περισσότερες νέες χρήσεις προϋπαρχουσών λέξεων, από οποιαδήποτε άλλη».

Έτσι, η λέξη «κοροναϊός» είχε ξεπεράσει τον περασμένο Απρίλιο σε αναφορές τη λέξη «χρόνος»! Απαράδεκτο έως… απολιτίκ.

Και θα μπορούσε να έχει λυθεί ή έστω να εξισορροπηθεί αυτό το ζήτημα αν σύμπασα η γη έβγαινε στα μπαλκόνια (έστω μία φορά) και έκραζε «κακό χρόνο να έχει ο κορονοϊός»…

 

Που, όμως, ξεπεράστηκε κι αυτή με τη σειρά της, από την «Covid-19», ενώ τεράστια αύξηση σημείωσε επίσης και η λέξη «λοκντάουν».

 

Όμως, «μ’ αυτά και μ’ αυτά» τα Λεξικά δήλωσαν αδυναμία να ανακηρύξουν φέτος τη λέξη της χρονιάς.

 

Που από μόνη της (σαν είδηση) έχει τη σημασία της -για να μην πούμε και το συμβολισμό της, με όσα παραπάνω αναφέρθησαν αλλά και όλα όσα συμβαίνουν την πρώτη χρονιά της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα μ.Χ.

 

Γιατί, άμα οι λέξεις «σιωπούν», τότε παίρνει κεφάλι το… ανερμάτιστο.

Κοινώς, «μένεις με τη σαβούρα»…

Τους «ευκόλως μεταβαλλόμενους, λόγω έλλειψης γνώσης ή λόγω χαρακτήρα»… Τους «μη έχοντες σταθερότητα και σκέψη»…

 

Γι’ αυτό, αντίδραση.

Γιατί, αν δεν προσπαθήσεις να το ρίξεις πρώτος στο καναβάτσο, θα σε ρίξει αυτός…

 

Κι άσε μετά τον έναν να… καθαρίζει τα κρυσταλλάκια και τον άλλο να βγάζει με χλωρίνη την κιτρινίλα από τα νύχια…

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Σύνταξη: Ελευθερία Μούκανου

Επιμέλεια: Τηλέμαχος Αρναούτογλου

Κοινωνικά
Πολιτιστικά
Τοπικά