Πού παν τα πρόστιμα, όταν… «πέφτουν»;

Το πρόστιμο προϋποθέτει το ρίσκο και οδηγεί στην… ανισότητα.

Είτε πρόκειται για ιδιοκτήτη καφενείου, μαμά που… πρέπει να κάνει (οπωσδήποτε) κάτι στα μαλλιά της (αλλιώς θα τρελαθεί) ή απλώς έναν νικοτινομανή σε στέρηση, τα δεδομένα είναι ίδια: η μη τήρηση των κανόνων έχουν πάντα ένα αντίτιμο…

Αλλά μπορεί και να μη χρειαστεί η απόδοσή του. Είναι και ο παράγοντας «τύχη», ή το κατά το… ελληνοπρέπεστερον «το τάιμινγκ», που, όπως και στις περισσότερες εκφάνσεις αυτής της ζωής, παίζει έναν καταλυτικό ρόλο…

Και μπορεί τώρα δα να φλερτάρουμε με την… πρώτη στοιβάδα των μεταφυσικών φαινόμενων, όμως, πως μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός ότι βεβαιώνεται πρόστιμο στον άλφα πολίτη που βγήκε πριν από «τρία λεπτά» για τσιγάρα χωρίς όμως να φορά τη μάσκα του και όχι στον βήτα, που έκανε ακριβώς το ίδιο, αλλά έτυχε να περνά μερικά λεπτά αργότερα από το ίδιο σημείο…

 

Το «κακό συναπάντημα» μπορεί να τύχει σε όλους, απλώς δεν… πέφτει πάνω τους  την ίδια στιγμή. Κι αυτή η χρονική… ανακολουθία, προκαλεί και σε αυτήν την περίπτωση, ανισότητα.

 

Μόλις «πέσει» το πρόστιμο, ο… λαβών αρχίζει τους συμψηφισμούς και τις συγκρίσεις… «Γιατί, σε μένα και όχι στην… ομάδα των πέντε που έτρεχε αμάσκωτη και περνούσε δίπλα από τον αστυνομικό που έκοβε το παραστατικό», σου λέει. Κι έχει κι ένα δίκιο, καθώς, αθλούμενοι σε εξωτερικό περιβάλλον, είτε εντός πόλης είτε στα… βουνά, δε χρειάζεται να φορούν μάσκα, αλλά δεν μπορούν να υπερβαίνουν τους τρεις (τρέχοντας)…

Βεβαίως, ο παραπονούμενος δε θα σταθεί στη μικρή λεπτομέρεια της μη υποχρεωτικότητας της μάσκας κατά την ατομική άθληση ούτε φυσικά, στο ότι όποιος περπατεί, όπως ο ίδιος, (μέρα ή έστω μέχρι τις 9 παρά ένα το βράδυ) υποχρεούται να φορά μάσκα, καθώς το επιδιωκόμενο δεν είναι να οδηγηθεί σε ένα λογικό συμπέρασμα, αλλά στην ανάδειξη της αδικίας που υπέστην!

Άβυσσος….

 

Και τα συνεργεία συνεχίζουν να βεβαιώνουν πρόστιμα για την μη τήρηση των μέτρων…

 

Από την έναρξη εφαρμογής του μέτρου, στις 7 Νοεμβρίου -ημερομηνία έναρξης του δεύτερου εγκλεισμού μας-  έχουν κοπεί συνολικά 24.633 παραβάσεις. Ας μην ξεχνάμε πως αρχικά το πρόστιμο μη τήρησης των βασικών υγειονομικών μέτρων για τους πολίτες ήταν 150 ευρώ, ενώ στη συνέχεια διπλασιάστηκε… Υπάρχουν ακόμη πάντως, «εν δυνάμει παραβάτες» οι οποίοι δεν έχουν πάρει μυρωδιά την… αύξηση.

Και υπάρχουν και κάποιοι που όταν και εάν πληρώσουν θα καταβάλουν 150 ευρώ, ενώ κάποιοι άλλοι τα διπλά…

 

Τα πρόστιμα μπορεί να «πέφτουν», αλλά δεν πηγαίνουν σε έναν ειδικό σκοπό. Συγκαταλέγονται στον γενικό και… άχρωμο κωδικό: Δημόσια Έσοδα. Αν το κράτος είχε μια κάποια… φαντασία, θα μπορούσε να τα διαθέτει για την αντιμετώπιση του κόβιντ στη χώρα μας, όπως πρότεινε, χωρίς καμιά διάθεση «κοινωνικής παρέμβασης» ένας πολίτης που, όμως τηρεί με ευλάβεια τα μέτρα -αν και θεωρεί πως «όλα αυτά είναι… “καραγκιοζλίκια”», αφού… «ούτε τα 300άρια μας βάζουνε μυαλό, αλλά ούτε και οι κυβερνώντες είχαν κάτι τέτοιο στο μυαλό τους, επιβάλλοντάς τα…»…

 

Ναι, η φαντασία (όπως και κάτι άλλες δημιουργικές διαδικασίες…) είναι ίδιον ανθρώπινων εγκεφάλων και όχι ελεγκτικών μηχανισμών…

 

Την τελευταία εργάσιμη προ της ολοκλήρωσης της… κανονικής διάρκειας της καραντίνας -ήδη «παίζουμε» τις καθυστερήσεις- οι ελεγκτικοί μηχανισμοί σε όλη την επικράτεια διενήργησαν, περίπου 57.000 ελέγχους.

Το ενδιαφέρον, θα ήταν να γνωρίζαμε τι επακολούθησε το ηλιόλουστο Σαββατοκύριακο της «κανονικής μας διάρκειας», που λίγο το τέλος, λίγο οι αμφίσημες δηλώσεις των διοικούντων περί «ανοιγοκλείσιμου» λίγο ο εορταστικός διάκοσμος  πόλεων, πλατειών και συνοικιών, έβγαλαν μαζικά τους Έλληνες στους δρόμους…

Λες και δε διανύουμε «περίοδο έκτακτης ανάγκης», λες και η μάχη δε συνεχίζεται στις ΜΕΘ, λες και ο αριθμός των νοσηλευόμενων και κυρίως των διασωληνωμένων, δεν είναι «στον Θεό», λες και  το ισοζύγιο εισαγωγών και εξιτηρίων, δεν είναι ακόμη μια χαμένη υπόθεση…

 

Λες και δεν μπορούμε να αφήσουμε την… πρώην κανονικότητά μας στην ησυχία της…

 

Δεν μπορούμε, δε θέλουμε, δεν είμαστε «σχεδιασμένοι» για αλλαγές…

 

Και τι να… μας πει και η Κέιτι Γιούερ, καθηγήτρια Ανοσολογίας στην Ιατρική Σχολή του βρετανικού πανεπιστημίου της Οξφόρδης και μέλος της «ντριμ τιμ» των πέντε ερευνητών που διηύθυναν τις δοκιμές για το εμβόλιο, που θεωρεί ότι η κανονικότητα όπως την ξέραμε αποτελεί πλέον παρελθόν…

Τι… ξέρει αυτή -εκτός από εμβόλια- για τις ανάγκες του μέσου σύγχρονου Έλληνα-(αλλά και Βρετανού, γιατί όχι;) λίγες μέρες πριν από την εορταστική φρενίτιδα των ενήλικων χρόνων του;

Τι ξέρει από… λαμπάκια και αγορές και μια βόλτα «ξεμάσκωτη» στις σκοτεινές και κλειστές βιτρίνες και τις υποχρεώσεις που… γιγαντώνονται αυτό το διάστημα. Σε φαγητό, σε δώρα, σε συναντήσεις σε… κοινωνικότητα…

 

Σε πολλές, πάντως…. «εστίες συγκέντρωσης», ανά την επικράτεια, το Σαββατοκύριακο, οι αστυνομικοί άφησαν τα τεφτέρια κι έπιασαν τις παραινέσεις, οι οποίες στη συνέχεια, έγιναν… διαταγές: «Φύγετε τώρα. Διαλυθείτε. Απομακρυνθείτε…» ήταν μερικά από τα παραγγέλματα στον άνισο στίβο της ενήλικης αρένας μας, που το αίμα άρχισε να βράζει επικινδύνως, η καταναλωτική αδρεναλίνη κορυφωνόταν (από μόνη της) και το σώμα, που ως γνωστόν έχει μνήμη… ελέφαντα έπαιρνε «εορταστική θέση»…

 

Ίσως, τελικά, και ο κωδικός «υπέρ κόβιντ» να μην είναι ο πλέον ενδεδειγμένος, στην κατάσταση που βρισκόμαστε και ως έθνος και ως κράτος και ως συλλογικότητες ή όπου (και όπως), εν πάση περιπτώσει, επιθυμούμε να… «ακροβολιζόμαστε».

Κι επειδή, όπως φαίνεται, μετά τους λοιμωξιολόγους, θα πάρουν… κι άλλες ειδικότητες σειρά, ίσως να χρειαστεί, να περάσουν από την εφορία όχι μόνον οι… «έχοντες την υποχρέωση», αλλά… και συγγενείς και φίλοι και… εθελοντές. Όσο γίνεται περισσότεροι, εθελοντές…

«Ό,τι έχετε ευχαρίστηση…»

Σα μια συμβολική κίνηση… Ένα ξόρκι…

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Σύνταξη: Ελευθερία Μούκανου

Επιμέλεια: Τηλέμαχος Αρναούτογλου

Κοινωνικά
Πολιτιστικά
Τοπικά