Αν ο κορωναϊός είχε χιούμορ θα είχε πάρει ρεπό αυτήν την εβδομάδα, μόνο και μόνο για να δει πόσο ευφάνταστα θα τον αναπαριστούσαν οι καρναβαλιστές της Ξάνθης. Αλλά αν δεν αντέχεις τον σαρκασμό και (περισσότερο) τον αυτοσαρκασμό, τότε χάνεις τα καλύτερα… άσε που και η ζωή σε προσπερνάει…

Κι αυτός βλέπει ήδη τα… τρένα να περνούν, καθώς ο covid19 έχει ήδη αντικατασταθεί από τον covid 21 (σου λέει)…

Είναι οι μεταλλάξεις και οι παραλλαγές του που έχουν πάρει κεφάλι και κάνουν το δικό τους πάρτι. Και δείχνουν τα δόντια τους πριν το τέλος. Αλλά… «λίγα τα ψωμιά τους», όπως λέει κι ο λαός. Γιατί, πριν το φως είναι το πιο πυκνό σκοτάδι…

Κι αυτό καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε, καθώς η πρώτη εβδομάδα του Μαρτίου ήταν μια εβδομάδα αρνητικών ρεκόρ. Σημειώθηκαν 14.108 νέα κρούσματα κοροναϊού, έγιναν 2.716 εισαγωγές στα νοσοκομεία της χώρας, εκ των οποίων οι 1.579 σε εκείνα της Αττικής, οι διασωληνωμένοι εκτινάχθηκαν στους 466 (από τους 406 που ήταν στην 1η Μαρτίου), ενώ μέσα σε μία εβδομάδα πέθαναν 254 συμπολίτες μας. Διακόσιοι πενήντα τέσσερις…

Και την κορυφή της πανδημίας δεν την έχουμε ανεβεί ακόμα. Οι ειδικοί τονίζουν πως και αυτή η εβδομάδα αναμένεται να είναι κρίσιμη και πως απαιτείται μεγάλη προσοχή από τις υγειονομικές αρχές. Και το υπουργείο Υγείας επιμένει ότι υπάρχουν αρκετές εφεδρείες για να χρησιμοποιηθούν -αν κριθεί απαραίτητο.

Αλλά, δεν ξέρω, πόσο καθησυχαστικό είναι αυτό, καθώς όλοι μας έχουμε αρχίσει να στριφογυρνάμε με νευρικότητα στις καρέκλες μας και σίγουρα το να χαθεί η υπομονή -αλλά και η εμπιστοσύνη- δε θα βοηθήσει σε αυτό το σημείο την κατάσταση.

Η επίταξη των ιδιωτικών κλινικών, αλλά και η μεταφορά ασθενών σε άλλα νοσοκομεία ακόμη κι εκτός Αττικής είναι αυτή τη στιγμή στα… «προσχέδια», τα οποία, λέει, θα ενεργοποιηθούν όταν χτυπήσει ο δεύτερος συναγερμός.

Μην έχει χτυπήσει και δεν μπορέσαμε να τον ακούσουμε… Διότι οι ΜΕΘ είναι υπερπλήρεις. Κι από την άλλη, είναι και νοσηλευόμενοι που ήδη έχουν αρνηθεί να μεταφερθούν σε ιδιωτικές κλινικές, προφανώς με κάποιο αίσθημα φόβου, απότοκο της ίωσης, αλλά και της έλλειψης, προς το παρόν της αναγκαίας «δημόσιας ομπρέλας», που ενισχύει την ανασφάλεια των πολιτών…

Ίσως ήδη θα έπρεπε το προσχέδιο να είναι σχέδιο και μάλιστα σε εφαρμογή, καθώς, η Αττική, που αποτελεί και καθρέφτισμα όλης της επικράτειας, αντανακλά μοιραία και τη γενική εικόνα της διαχείρισης πανδημίας στη χώρα μας…

Δηλαδή, θα έπρεπε να πάρουμε παράδειγμα από το αστρονομικό, όσο και σπάνιο, φαινόμενο, όπως η υποχώρηση της θάλασσας από το θρακικό μέχρι το κρητικό πέλαγος, αλλά και σε όλες τις παράκτιες περιοχές της Μεσογείου… Πήγαν τα νερά να συναντήσουν τον ωκεανό… Μόνα τους το αποφάσισαν; Τόσο ο ήλιος όσο και η σελήνη έχουν την τάση να έλκουν τα νερά. Όταν λοιπόν βρεθούν στην ίδια ευθεία, λίγο πριν την πανσέληνο σημειώνεται η άμπωτις, που μετά θα την ακολουθήσει η πλημμυρίδα… Απλά πράγματα. Φυσικά.

Μόνο που έπεσαν όλα μαζί και τώρα δεν τα προλαβαίνουμε…

Γιατί το σύστημα κινδυνεύει να ηττηθεί κι αυτό φαίνεται από τις υπερπλήρεις πτέρυγες των νοσοκομείων. Κι αφού συμβαίνει αυτό, πώς θα αντιμετωπιστούν σωστά τα περιστατικά κόβιντ; Όσο για την «λοιπή νοσηρότητα»… ούτε λόγος…

Κι επειδή μιλάμε για… ντουβάρια, επί της ουσίας, μέχρι τώρα, καλό θα ήταν να συμπεριλάβουμε και το ανθρώπινο δυναμικό, τους υγειονομικούς δηλαδή, που ζουν έναν «νον στοπ» εφιάλτη, πολεμώντας συν τοις άλλοις, με τον όρκο του Ιπποκράτη, αλλά και τις φυσικές αντοχές τους…

Είπαμε «πόλεμος», αλλά… πριν παρασημοφορήσεις τους ήρωες, δώσε και σφαίρες και όπλα και έναν κάποιο εξοπλισμό θωράκισής τους…

Και οι μεταλλάξεις που αυτές ευθύνονται για την εικόνα των νοσοκομείων έχουν «μοιράσει» τη χώρα, καθώς η… πρωτοκαθεδρία της μετάλλαξης του Κεντ, δεν υφίσταται πλέον, αφού μπορεί να «σαρώνει» Αττική και Κρήτη, όμως στην Αθήνα έχει κάνει δυστυχώς την εμφάνισή της και η νοτιοαφρικανική, η οποία έχει βάλει στο μάτι τον βορρά και ιδιαίτερα τη Θεσσαλονίκη… Και οι μεταβολές γίνονται από την μια μέρα στην άλλη, δεν περιμένουν να εξηγηθούν και στον τελευταίο ενδιαφερόμενο ή (ακόμα χειρότερα) αρμόδιο με… δυσκολίες στην «ακοή»…

«Είναι δεδομένο ότι οι μεταλλάξεις θα κυριαρχήσουν» λένε οι ειδικοί που προαναγγέλλουν μέσω των ΜΜΕ έναν δεύτερο σκληρότερο γύρο… Το πυκνό σκοτάδι, που λέγαμε…

Και το μόνο που απομένει, είναι να το ξεπεράσουμε: μη φοβηθούμε, μη ρίξουμε το γάλα, μη χάσουμε και τα όποια ψήγματα αισιοδοξίας -αλλά και αντοχής- διαθέτουμε, που ελπίζω να είναι περισσότερα από «ψήγματα» και στα δυο πεδία…

Γιατί και στα «επόμενα», η προσπάθεια που θα πρέπει να καταβληθεί δε θα είναι αμελητέα. Το πρώτιστο να επιβιώσουμε από τον ιό. Το αμέσως επόμενο, που τότε θα είναι, επίσης, το κυρίαρχο να επιβιώσουμε από τις… «ουρές» που θα μας αφήσει η πανδημία. Που σαν… τσουτσούλια, θα μπερδεύονται στα καλώδια της «νέας κανονικότητάς μας» και δε θα αφήνουν τον… χαρταετό μας να πάρει ύψος.

Και είναι κατανοητό πόσο θα το χρειάζεται…

Προς το παρόν, τα ζόρικα του μέλλοντός μας καθρεφτίζονται στους απολογισμούς που επιβάλλουν οι Μέρες που ο πλανήτης έχει συμφωνήσει να τις διακρίνει συλλογικά. Έως το τέλος του 21 η πρόοδος που είχε επιτευχθεί για τις γυναίκες στην εργασία, ενδέχεται να επιστρέψει στα επίπεδα του 17, ως αποτέλεσμα της πανδημίας. Γιατί, είπαμε, αυτή, πρώτα, με τα... «ευάλωτα» κομμάτια των κοινωνιών, επιλέγει να πειραματιστεί… μέχρι δηλαδή, να κόψει το… πατρόν της, που θα είναι ίδιο για όλους, μέσες άκρες. «Γιούνισεξ», αλλά με την αναγκαία διαβάθμιση στα μεγέθη.

Γιατί, οι γυναίκες θα συνεχίσουν να αποδεικνύουν ότι μπορούν να κάνουν πολλά, λαμβάνοντας τα λιγότερα, τιμώντας και μια Ημέρα, εν μέσω πανδημίας, metoo και ενδοοικογενειακής βίας που αυξήθηκε ήδη από το πρώτο λοκντάουν, αλλά και τη γενικότερη αίσθηση της… καθημερινής τρέλας, που όχι απλώς επηρεάστηκε από αυτήν την «πρωτόγνωρη περίοδο», αλλά και ενισχύθηκε τα μάλα…

Κι είναι και οι... Αιγύπτιοι που τώρα δίνουν άδεια για έρευνες υδρογονανθράκων σε θαλάσσιο τεμάχιο, όπου Αθήνα και Κάιρο έχουν συνομολογήσει Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, και το οποίο εφάπτεται (όλως τυχαίως) στην περιοχή όπου η Άγκυρα διεκδικεί δικαιώματα κι έχει μονομερώς προσδιορίσει ως οριογραμμή της υποτιθέμενης τουρκικής υφαλοκρηπίδας. Ναι, εκεί που βρίσκεται και το Καστελλόριζο… «covid free». Αλλά και τα πληρωμένα δημοσιεύματα στον διεθνή τύπο που προσπαθούν να μουτζουρώσουν την κατοχή στην Κύπρο, παίζοντας και αυτά το παιχνίδι της... «αποκατάστασης», που αναγκάζουν τον Μητσοτάκη να επαναφέρει με αφορμή την πενταμερή στα τέλη Απριλίου, πως προϋπόθεση «για την επίλυση του Κυπριακού είναι η πλήρης και ταχεία απόσυρση των κατοχικών στρατευμάτων από τη Μεγαλόνησο»…

Κι ενώ στάλθηκαν 40 τροχόσπιτα για τους σεισμόπληκτους της Λάρισας και η Εύβοια πήρε μια γεύση εγκέλαδου της τάξης των 3,8 βαθμών της κλίμακας ρίχτερ, στην Κω χάθηκε φιαλίδιο εμβολίου με έξι δόσεις από το νοσοκομείο, καθώς ο πόλεμος στο εσωτερικό της Αστυνομίας μαίνεται για τα επεισόδια στη Ν. Σμύρνη και το σχέδιο για άνοιγμα της εστίασης σε εξωτερικούς χώρους επανέρχεται, ως φόντο, στον σχεδιασμό της κυβέρνησης για άνοιγμα καταστημάτων και σχολείων μέχρι τα τέλη του Μάρτη…

Η οποία, φαίνεται, πως άντεξε το συνεχές… τεστ κοπώσεως του Φεβρουαρίου, αλλά το θέμα είναι πως και το επόμενο διάστημα, στην ίδια θέση, θα βρίσκεται. Καθώς η διαχείριση της πανδημίας και η έξοδος από αυτήν παραμένουν το ζητούμενο, όπως και η «μετά κόβιντ εποχή», η οποία υπολογίζεται, εκεί, στα δίχρονα της κυβέρνησης… Και τότε, θα πρέπει να ληφθούν και οι αναμενόμενες από την κοινωνία, πολιτικές επιλογές στήριξης σε επιχειρήσεις και εργαζομένους και της οικονομίας εν γένει. Που θα προσδιορίσουν και την μετέπειτα πορεία…

Όχι, καλό θα ήταν να είμαστε σε… επιφυλακή. Μην επιστρέψουν τα νερά και μας πιάσουν εξ απήνης…