Πιστοί στις υποσχέσεις μας ταξιδεύουμε στη λίμνη Βιστωνίδα, ως φυσική εξέλιξη, μετά από τις διαδρομές μας ανάμεσα στη γη και το νερό…

Η λίμνη Βιστωνίδα που οι ντόπιοι τη λένε και Μπουρού, είναι ενταγμένη στη Συνθήκη Ραμσάρ και στη Συνθήκη Νατούρα 2000, γνωστή σε όλη την Ελλάδα είτε και για το φυσικό της κάλλος είτε γιατί έχει έρθει στην επικαιρότητα, με το ζήτημα για το ιδιοκτησιακό καθεστώς, αλλά και την ανεύρεση χρυσόβουλων, της μονής Βατοπεδίου…

Το βάθος της, κατά μέσο όρο είναι τα τέσσερα μέτρα, είναι η τέταρτη μεγαλύτερη, σε επίπεδο χώρας, μετά την Τριχωνίδα, τη Βόβλη και τη Βεγορίτιδα και την τροφοδοτούν τρία ποτάμια: ο Κόσυνθος από την Ξάνθη, ο Κομψάτος στον Ίασμο και ο Τραύος στην Αμβροσία από τη Ροδόπη…

Χλωρίδα και πανίδα αξιοπρόσεκτη, καθώς 200 είδη πουλιών βρίσκουν καταφύγιο, τα οποία είναι «προσβάσιμα» στον διερχόμενο, ακόμα και από το αυτοκίνητο… Φλαμίνγκο, κύκνοι, πελεκάνοι, λαγγόνες, συνθέτουν ένα συνταρακτικό θέαμα πάνω στα ασάλευτα συνήθως νερά της… Βρίσκουμε και τον Φορέα Διαχείρισης Δέλτα Νέστου Βιστωνίδας που έχει υπό την εποπτεία του τα Κέντρα Πληροφόρησης για τη Λίμνη είτε στο Πόρτο Λάγος είτε στην Κεραμωτή…

Η λίμνη είναι ενταγμένη στο Εθνικό Πάρκο Λιμνών της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.

Η διαδρομή μας κάνει μια υπέρβαση, δημιουργεί έναν νοητό οδικό κύκλο, με τη βοήθεια του Δημήτρη Γκαγκαλίδη… Γεμίζουμε με ομορφιά, αλλά και με την προοπτική που ο τόπος μας δίνει απλόχερα…

Ορίζουμε  ως αφετηρία το όμορφο Πόρτο Λάγος, που όπως λέει κι ο ξεναγός μας δε χρειάζεται και πολλά για να… μεταμορφωθεί και να γίνει ένας εναλλακτικός τουριστικός προορισμός, με δραστηριότητες όπως ιππασία, δίπλα στη λίμνη και βαρκάδες στα νερά, αλλά και πεζοπορικές και ποδηλατικές διαδρομές, με τον αλιευτικό συνεταιρισμό να μπορεί να αποτελέσει, εκτός από εμπορικό και σημείο ξενάγησης. Κι όλα αυτά με φόντο ένα εξαιρετικό φυσικό τοπίο με το πευκοδάσος στο οποίο διαβιούν αποικίες ερωδιών, σταχτοτσικνιάδες, κρυπτοτσικνιάδες και λευκοτσικνιάδες -τα μεγαλύτερα σε μέγεθος στην Ευρώπη… Εκεί, υπάρχει και το Κέντρο πληροφόρησης που θα ακούσουμε πληροφορίες σημαντικές για την περιοχή…

«Ειδικά στον τομέα παρατήρησης πουλιών, είναι τόσο μεγάλο το τουριστικό ρεύμα που κυνηγά αυτήν τη δραστηριότητα, που αν αποφασίζαμε να το αξιοποιήσουμε, θα παίζαμε χωρίς ανταγωνισμό», υπογραμμίζει…

Κι έτσι, όπως επιχειρούμε την υπέρβαση (για το νοητό οδικό μας κύκλο) πάμε στη Νέα Κεσσάνη που αποτελεί ουσιαστικά τη δυτική όχθη της Βιστωνίδας. Στην έξοδό της, προς Σέλινο, μπαίνοντας σε έναν βατό χωματόδρομο όχι περισσότερο από 200 μέτρα, θα βρούμε το ξωκλήσι της Αγίας Παρασκευής, που διαθέτει μια υπέροχη αυλή με θέα σε όλη την λίμνη… Μπροστά μας απλώνεται μια… παραλία, η οποία διατελεί χώρο έρευνας για τη μαθητική κοινότητα που επισκέπτεται την περιοχή…

Συνεχίζουμε για Σέλινο ένα παραλίμνιο χωριό που οδηγεί στη λίμνη, χάριν των υποτυπωδών υποδομών που έχουν φτιαχτεί, με έναν πολύ όμορφο ξύλινο διάδρομο να μας οδηγεί μέσα στα νερά… Εκεί μπορούμε να καθίσουμε στο κιόσκι που έχει δημιουργηθεί, για περισσότερη παρατήρηση στο τοπίο… Και μετά, πάμε στο πολύ όμορφο χωριό, για ένα καφεδάκι κάτω από τα πλατάνια…

Αλλά, η αλλιώτικη διαδρομή μάς καλεί να συνεχίσουμε… Ακολουθούμε το δρόμο για Συδινή και επισκεπτόμαστε ένα οθωμανικό μνημείο, «τον καλοδιατηρημένο τεκέ του Κιουτουκλού Μπαμπά», στα χρώματα της ώχρας και του… περιβάλλοντος, όπως λέει χαρακτηριστικά ο Δημήτρης Γκαγκαλίδης…

Κι από κει κατευθυνόμαστε στον γνωστό μας (διαφορετικά, πια) Πολύσιτο, που τον συναντήσαμε με τη βοήθεια του ξεναγού μας όταν… βγάλαμε το ποδήλατο για Αναστασιούπολη. Να ’μαστε, όμως, πάλι εκεί, ανάμεσα στα σημάδια της ιστορίας, που είναι η δική μας…

Ακολουθούμε τον νοητό μας κύκλο, αμφιταλαντευόμαστε για το δρόμο που θα πάρουμε για να φτάσουμε στον Ίασμο: από το Κοπτερό ή απ’ τη Διαλαμπή. Όπως και να ’χει, ο προορισμός θα μας συγκινήσει, με τις πανοραμικές του θέες που μπορούμε να μαζέψουμε, ανεβαίνοντας στο τουριστικό περίπτερο «Αρνεμούσι», δίπλα στο πευκόδασος, με την αύρα του βουνού να περνά πάνω από κεφάλια και στέγες…

Και μετά, πάμε πάλι Διαλαμπή -αγροτικό χωριό σαρακατσανέικο- κι από κει για το Παλλάδιο, όπου ο δρόμος περνάει μέσα από το ποτάμι… όπως συμβαίνει σε πολλά χωριά της Ροδόπης, καθώς η μετακίνηση γίνεται με τις γνωστές ιρλανδικές διαβάσεις που το χειμώνα «πνίγονται» από τα νερά… Το χωριό γειτονεύει με το.. μικρό του (Μικρό Παλλάδιο), αλλά και με την Καλλίστη κι αυτή είναι η διαδρομή που κάνουμε…  Δίπλα στην Καλλίστη, το χωριό Σάλπη. Αλλά, για να το.. βρούμε πρέπει να κάνουμε παράκαμψη από τον κεντρικό δρόμο. «Εντελώς δίπλα στη λίμνη», λέει χαρακτηριστικά ο ξεναγός μας και εμείς τον ακούμε να εξηγεί πως αυτή η βόλτα δίπλα στη λίμνη θα μπορούσε να γίνεται με άλογα και να αποτελεί μια δραστηριότητα με οικονομικό και τουριστικό όφελος. Όπως, η Διαλαμπή προσφέρεται για βαρκάδες και η Κεσσάνη… και για τα δυο…

Από το ύψος της Καλλίστης και της εθνικής οδού Κομοτηνής-Ξάνθης, γυρνάμε προς Πόρτο Λάγος. Βλέπουμε το Γλυκονέρι, ένα χωριό που τα τελευταία χρόνια μια «περίεργη» δραστηριότητα συνηγορεί στη γενική μεταμόρφωση που θα μπορούσε να συντελεστεί. Είναι μια εκτροφή νεροβούβαλων… «Θα δούμε στα νερά να παίρνουν το μπανάκι τους να βόσκουν νωχελικά και να περιφέρονται μέσα στο υδάτινο τοπίο», σημειώνει…

Όμως και η λίμνη συνεχίζει σε εκείνο το σημείο να αιχμαλωτίζει το βλέμμα. Γιατί το χωριό είναι ένας «ανοιχτός ορίζοντας» καθώς «δείχνει» την Ξάνθη, αλλά και τα βουνά της Ροδόπης που καθρεφτίζονται μέσα στα ήρεμα νερά της λίμνης.

Επιστρέφοντας, σταματάμε στο Μετόχι του Αγίου Νικολάου… «Τρείς προτάσεις μόνο θα πούμε, γιατί τον Άγιο Νικόλαο θα τον… συναντήσουμε μόνο του», λέει.

Αναφέρει, όμως πως εκτός ότι είναι ο ομορφότερος ναός του Άη Νικόλα της Ελλάδας, θα μπορούσε να είναι και τα Μετέωρα της περιοχής μας. «Η φύση σε συνδυασμό με το θρησκευτικό στοιχείο, πιστεύω ότι θα καθήλωνε όποιον “ξένο” επισκέπτη», επισημαίνει και προσθέτει πως «ο Άης Νικόλας θα μπορούσε μόνος του να “τροφοδοτήσει” τον τουρισμό σε ολόκληρη τη Βιστωνίδα»…

Ακούστε τον Δ.Γκαγκαλίδη.