«Δεν είναι μόνο και μια μαύρη μέρα, αλλά είναι η μέρα που άρχισε η αντεπίθεση της ανθρωπότητας». Αυτό τόνισε ο στρατηγικός αναλυτής Νίκος Λυγερός που μίλησε σήμερα στην πρωινή εκπομπή του δημοτικού ραδιοφώνου, με αφορμή την επέτειο της Γενοκτονίας των Ποντίων, στις 24 Απριλίου.

Μνημόνευσε τον πολωνό νομικό Ραφαέλ Λέμκιν που έθεσε τον όρο «γενοκτονία», αποδίδοντας τη νομική αλλά και ηθική διάσταση «της πράξης βαρβαρότητας», που εκτελέστηκε από τους νεοότουρκους υπό την… τεχνογνωσία των Γερμανών.

Ο κ. Λυγερός επισήμανε ότι οι Αρμένιοι δε θα πρέπει να βλέπουν μόνο το αρνητικό της επετείου, αλλά ότι η προσφορά από τα θύματα «είναι για μένα πηγές φωτός, που φώτισαν, για να δούμε διαφορετικά αυτό το έγκλημα και να υπάρχουν κυρώσεις», τόνισε υπενθυμίζοντας πως στις 9 Δεκεμβρίου 1948 η Γενοκτονία των Αρμενίων ενσωματώθηκε στη Χάρτα των Ηνωμένων Εθνών.

Ο ίδιος έθεσε το ερώτημα: ποιο είναι το πιο σημαντικό: να αναγνωρίσει η Τουρκία τη γενοκτονία ή όλη η ανθρωπότητα. «Οι Αρμένιοι επέλεξαν στρατηγικά το θέμα της αναγνώρισης που ήταν φιλικά διακείμενες. Αν επέμεναν μόνον στην αναγνώριση από τον θύτη, δε θα είχαν καταφέρει τίποτα, καθώς η Τουρκία δεν αναγνωρίζει κάτι εάν αυτό έχει κόστος», σημείωσε.

Αναφέρθηκε και στις εξελίξεις που θέλουν τον Αμερικανό Πρόεδρο, ανήμερα της επετείου, σε μήνυμά του να αναφέρεται σε «Γενοκτονία των Αρμενίων», αναγνωρίζοντάς την, για πρώτη φορά, επισημαίνοντας ότι αυτό θα είναι το αποτέλεσμα της αναγνώρισης της γενοκτονίας από όλες τις πολιτείες της Αμερικής. Παράλληλα, σημείωσε ότι μέχρι τώρα και οι αμερικανοί απέφευγαν τη λέξη του Λέμκιν, καθώς ούτε οι αρμένιοι τη χρησιμοποιούσαν (χρησιμοποιούσαν μία λέξη που στα ελληνικά σημαίνει «μεγάλη δυστυχία»). «Αυτό δεν ενοχλούσε την Τουρκία» σχολίασε.

Επισήμανε ότι η στάση των αμερικανών είναι πλέον πιο ξεκάθαρη «το δήλωσε με τον πιο επίσημο τρόπο όταν αποφάσισε να βγάλει από το πρόγραμμα των F35 την Τουρκία» και πρόσθεσε πως, αν τελικά, ο πρόεδρος μιλήσει για γενοκτονία, τότε θα είναι μια δικαίωση. «Όλη η χώρα ενάντια στη βαρβαρότητα», τόνισε.

Υπενθύμισε ότι ήδη από το 1878 οι Αρμένιοι μίλησαν για «καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την τουρκία», επισήμανε ότι η γενοκτονία δε σταμάτησε το 1915, «συνεχίστηκε κανονικά μέχρι το 1923» και αναφέρθηκε και στις δύο «άνισες» συνθήκες: «Η συνθήκη των Σεβρών σεβάστηκε τους Αρμενίους ενώ η συνθήκη Λωζάννης δεν έχει ούτε μία αναφορά. Δεν είναι τυχαίο που μιλάμε για μουσουλμανική μειονότητα κι από την άλλη για ελληνική μειονότητα. Οι Τούρκοι προφανώς δεν ήθελαν να περιληφθούν οι Αρμένιοι» .

Υπογράμμισε ότι τελικά «ΟΙ Τούρκοι πρώτα με καταπάτηση, μετά με πόλωση και μετά με γενοκτονία ουσιαστικά  κατάφεραν να εξοντώσουν το αρμενικό στοιχείο: 1,5 εκατομμύριο γενοκτονημένων. Καταστρέφοντας το 50% του πληθυσμού». Για να αναδείξει το μέγεθος του εγκλήματος, αντιπαρέταξε τη φωτιά 1,5 εκατομμύριων δέντρων, τα οποία καίγονται διαδοχικά. «Αν βάλουμε στη θέση του δέντρου έναν άνθρωπο τότε καταλαβαίνουμε πως θα πρέπει να σκοτώσουμε έναν έναν αυτούς τους 1,5 εκατομμύρια ανθρώπων και τότε διαπιστώνουμε πως για να το κάνει κάποιος αυτό θα πρέπει να έχει αισθανθεί τόσο μίσος, τόσο ρατσισμό…», υπενθυμίζοντας ότι οι γενοκτόνοι «έδρασαν» επί Κεμάλ και της εποχής των νεότουρκων. «Γι’ αυτό, χαιρόμαστε όταν ακόμα και στον Μικρό Πρίγκιπα, ο Κεμάλ αναφέρεται ως δικτάτορας».

Ο κ. Λυγερός αναφέρθηκε στην πρώτη γενοκτονία του 20ου αιώνα στη Ναμίμπια το 1904-1908. Οι Χερέρο και Νάμα, ήταν οι δύο φυλές του «γερμανικού προτεκτοράτου της νοτιοδυτικής Αφρικής», όπως λέγονταν τότε, που οδηγήθηκαν, κατά χιλιάδες στη σφαγή και στην εξαθλίωση και τελικώς εξόντωσή τους. Η ιδιαίτερη σημασία στη γενοκτονία της Ναμίμπια είναι η γενεαλογία προσώπων, αλλά και η εφαρμογή μεθόδων εξόντωσης που τελικά επαναλήφθηκαν στη γενοκτονία των Αρμενίων, των Ποντίων των ελλήνων της Μικράς Ασίας… Και φυσικά «εκτοξεύθηκαν» κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο…

Αυτήν την… «τεχνογνωσία» οι γερμανοί… προσέφεραν στον Κεμάλ και το κράτος των νεότουρκων. «Το ενδιαφέρον είναι ότι τελικά οι Τούρκοι ούτε… μια γενοκτονία δεν μπορούν να κάνουν μόνοι τους», σημείωσε ο κ. Λυγερός.

Σημείωσε ότι ούτε οι Έλληνες κατάλαβαν καλά τι γινόταν, θεωρώντας πως πρόκειται για κάτι προσωρινό. «Έκαναν ένα στρατηγικό λάθος», σημείωσε.

Ταυτόχρονα, τόνισε ότι εάν οι Αυστραλοί, οι Νεοζηλανδοί οι Γάλλοι και οι Άγγλοι τα είχαν καταφέρει στη μάχη της Καλλίπολης, τότε πολύ πιθανόν να μη γίνονταν η γενοκτονία της Αρμενίας «Όλες αυτές οι παπαρούνες που πέθαναν θα μπορούσαν να είχαν σώσει τους Αρμενίους», σημείωσε.

Αναφορικά με την προσπάθεια που ξεκίνησαν οι αρμένιοι για την αναγνώριση της γενοκτονίας, τόνισαν ότι αυτό συνέβη γιατί… «ήταν υποχρεωμένοι, καθώς δεν είχαν πια Αρμενία» και πρόσθεσε πως «Οι Αρμένιοι της διασποράς είχαν έναν κοινό αγώνα, την αναγνώριση της γενοκτονίας. Γι’ αυτό και ήταν περισσότερο αποτελεσματικοί στο θέμα της αναγνώρισης, απ’ ό,τι οι Πόντιοι, που είχαν μια πατρίδα να ησυχάσουν».

Σημείωσε ότι επέλεξαν συμβολικά την 24η Απριλίου, καθώς εκείνη την μέρα είχα πάρα πολλούς νεκρούς, που κέντρισε το διεθνές ενδιαφέρον. «Επιλέχτηκαν 270 διανοούμενοι και δεν είναι τυχαίο. Εκπρόσωποι από την εκκλησία, γιατροί, εκδότες, δημοσιογράφοι, δικηγόροι εκπαιδευτικοί, καλλιτέχνες, πολιτικοί –από τους οποίους, κάποιοι και βουλευτές… Ήταν ένας τρόπος να σβήσουν τη διανόηση για να μην μπορέσουν και οι άλλοι να μάθουν τι έγινε»…

Επεσήμανε ότι στην τουρκία τα παιδιά στο δημοτικό μαθαίνουν την ιστορία αντίστροφα, ότι δηλαδή, οι αρμένιοι έκαναν γενοκτονία στους τούρκους. «Είναι πολύ δύσκολο να ξεφύγει κάποιος από την… πλύση εγκεφάλου κι όταν συμβαίνει αυτό, τότε ζει εκτός Τουρκίας, για να καταφέρει να ζητήσει ανοιχτά την αναγνώριση της γενοκτονίας» και πρόσθεσε πως υπάρχουν πολλοί «ανοιχτόμυαλοι Τούρκοι».

Ο κ. Λυγερός σημείωσε ότι πλέον οι Αρμένιοι που συνεχίζουν να κρατούν ζωντανή τη μνήμη είναι άνθρωποι που δεν είχαν γεννηθεί όταν όλα αυτά γίνονταν, άρα «αυτοί οι άνθρωποι είναι μια μεγάλη σκυταλοδρομία, είναι η μνήμη της ανθρωπότητας που συνεχίζει τον αγώνα».

Επισήμανε πως όσοι δε μιλούν για γενοκτονία, «όλοι αυτοί, της ελεύθερης έκφρασης της γενοκτονίας, δεν είναι εχθροί της Αρμενίας, αλλά της ανθρωπότητας και είναι χρέος και τιμή μας να αντιστεκόμαστε απέναντι σε αυτή τη θέση», υπογράμμισε.