Δημοσιογραφικές ιστορίες, όπως τις έζησε και.. τις ζει ο Γιάννης Ζωγράφος

«Βουτιά» στον χρόνο έκαναν οι ακροατές του δημοτικού ραδιοφώνου, με το δυναμικό λόγο του γνωστού δημοσιογράφου Γιάννη Ζωγράφου, που φιλοξενήθηκε στην πρωινή ενημερωτική εκπομπή «Τα Νέα της Πόλης»…

Αφορμή, η παρουσίαση του βιβλίου απόψε, στις 7, στον ΚΗΠΟ, δίπλα στον Κόσυνθο.

Στη ραδιοφωνική παρέα ήταν ο Μιχάλης Σπανίδης, που ανέλαβε την οργάνωση της βιβλιοπαρουσίασης, σε συνεργασία με τη Δήμητρα Πυργελή, αλλά και ο Αριστείδης Ζευγίτης, ιδιοκτήτης της ιστορικής οικονομικής εφημερίδας «Εξπρές».

Ένας πραγματικός χείμαρρος, ο συμπολίτης και διακεκριμένος δημοσιογράφος, ανασκάλεψε αναμνήσεις από τη γενέτειρά του την Ξάνθη, μνημόνευσε τους υπέροχους φίλους του που κρατάει από παιδί, «μέτρησε» εμπειρίες από τη δημοσιογραφική του πορεία και τη γεμάτη ζωή του, στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, κάνοντας ιδιαίτερη στάση, όπως είναι φυσικό, στον τελευταίο του επαγγελματικό σταθμό, στις Βρυξέλλες.

Και το βιβλίο, η πρώτη ολοκληρωμένη συγγραφική δουλειά του Γιάννη Ζωγράφου, παρόν… Αποτέλεσμα προτροπής συναδέλφων και φίλων. Γραμμένο σε τόνο «ελεύθερο», με τρόπο που δε θα γραφόταν στην εφημερίδα, όπως ο ίδιος επισημαίνει. Η «καινοτομία» του; Περιλαμβάνει και τα σχόλια των φίλων στο facebook, όπου πρωτοδημοσιεύθηκαν τα κείμενα.

45 ιστορίες, με χιούμορ και αλήθεια… πλην μίας, όπως αποκαλύπτει. Γιατί, αν και αναφέρεται σε ένα πραγματικό γεγονός, η καταγραφή είναι φανταστική «καθώς δεν μπορούσα να την αποδώσω με άλλον τρόπο», είπε χαρακτηριστικά και κάλεσε το κοινό να ψάξει και να βρει σε ποια ιστορία αναφέρεται…

Κι αν ο αριθμός των ιστοριών συμπίπτει με τον αριθμό των χρόνων στη δημοσιογραφία, αυτό, όπως λέει, είναι συμπτωματικό. Γεγονός είναι ότι τόσα χρόνια μπορούν να γεμίσουν αμέτρητες σελίδες στιγμών καθημερινότητας. «Ζωντανές και φωτεινές ιστορίες που μπορεί να “ακουμπούν” τις ζωές πολλών ανθρώπων»…

Για τον Μιχάλη Σπανίδη το βιβλίο είναι σημαντικό, γιατί περιγράφει πώς γινόταν παλιότερα η δημοσιογραφία, σκιαγραφεί πρόσωπα και γεγονότα από το παρελθόν, που είναι πολύ σημαντικό για τους νέους, αλλά κυρίως, γιατί, όλα όσα αποδίδονται μέσα σε αυτό, βρίσκονται κάτω από το πρίσμα της δημοσιογραφικής δεοντολογίας. «Αν θέλουν πραγματικά να γίνουν σωστοί επαγγελματίες οι νέοι δημοσιογράφοι, θα πρέπει να διαβάσουν αυτό το βιβλίο», επισήμανε.

Ο κ. Ζωγράφος παρεμβαίνοντας θα δώσει έμφαση στο απλό γεγονός ότι οι παλιοί εκδότες ήταν δημοσιογράφοι. Επισήμανση που «λέει» πολλά, άμεσα, σε όσους βρίσκονται στο χώρο και καταλαβαίνουν πώς ο επικεφαλής πάντα δίνει τον τόνο, στην παρουσίαση μιας είδησης, στον τρόπο και το ύφος…

Άλλοτε, η δεοντολογία μπορεί να… στοιχειώσει τον δημοσιογράφο και να τον οδηγήσει ακόμα και σε περιπέτειες με την εργοδοσία, καθώς ο ανταγωνισμός είναι σκληρός. Διηγείται την ιστορία του Βαρδάκα, η οποία βγήκε σε εγγλέζικο ταμπλόιντ, παρά το γεγονός ότι όλοι οι συνάδελφοι είχαν αποφασίσει πως είναι μια «ιστορία» που «κόνταινε» τον πρωταγωνιστή. «Ο Πέτρος Κωστόπουλος, όμως, εκπρόσωπος του σοσιαλιστικού κόμματος στις Βρυξέλλες, λίγο πριν από τις εκλογές του 81, έβγαλε την ιστορία», με αποτέλεσμα, ο αρχισυντάκτης του να τον ξυπνήσει με την… προτροπή «Μην κοιμάσαι»…

Όμως, αν και ένα βιβλίο έχει άλλες τεχνικές, αυτό που παραμένει κοινό με τη δημοσιογραφική σύνταξη είναι ότι οι ιστορίες είτε ξεπηδούν είτε σηματοδοτούν στιγμές, αυτού που τις γράφει…

Θυμάται πως γενικώς, όπου κι αν εργαζόταν, ιδίως στην αρχή, θα έπρεπε να μαθαίνει. «Για να δώσω τις αγροτικές ειδήσεις που τόσο ήθελαν στη “Μακεδονία”, έπρεπε να μάθω για τα αγροτικά προϊόντα, γιατί αν κι από την Ξάνθη, η μόνη μου επαφή με τον τομέα ήταν… όταν, στα νιάτα μου, ανέβηκα σ’ ένα τρίκυκλο μαζί με τον πατέρα του Πέτρου Κονταρίδη, για να μαζέψουμε μήλα».

Κι ύστερα ανασύρει από τη μνήμη του τη φιλία με τον Ηλία Βασιλούδη -μια σχέση χρόνων- όταν ξέμεναν από χρήματα, σα φοιτητές και έκαναν μεροκάματα στη λαχαναγορά. Με χιούμορ, κάνει λόγο για… τη χρησιμότητα του φίλου του και τότε: αφού στην αρχή της καριέρας του δεν πληρωνόταν και ο Ηλίας Βασιλούδης ήταν «πάντα εκεί», αλλά και τώρα: γιατί είναι… οδοντίατρος.

Επιστρέφοντας στο βιβλίο, μιλά για τις ιστορίες με τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον Φρανσουά Μιτεράν, τον πατέρα Μητσοτάκη στον Λευκό Οίκο… «Όμως είναι κι άλλες που δεν έγραψα», σχολιάζει.

Η παρουσίαση θα γίνει στον πάλαι ποτέ Δημοτικό Κήπο της πόλης -«ΚΗΠΟΣ», σήμερα- «που έχει αλλάξει πολύ», όπως τονίζει. «Διαβάστε το», προτρέπει τους συμπολίτες του, αλλά δε μένει εκεί: «Δέχομαι σχόλια, κριτική, κακίες…. Γιατί έτσι θα καταλάβω, τι έκανα»…

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Σύνταξη : Ελευθερία Μούκανου 

Μοντάζ-επιμέλεια: Σοφία Δαληκριάδου

Κοινωνικά
Τοπικά