Πέρασαν 10 ημέρες σχεδόν από το  απόγευμα της Παρασκευής 24 Σεπτεμβρίου 2021 πραγματοποιήθηκε η  παρουσίαση του βιβλίου «Τα χλωμά σιντριβάνια της Φωκίωνος Νέγρη», του Στέφανου Τσιτσόπουλου, στην Ξάνθη, λίγες ημέρες πριν την επίσημη κυκλοφορία του βιβλίου.

Ο Στέφανος διάλεξε τη γενέτειρά του για να της δώσει αυτή την πρωτιά και να μας δώσει ταυτόχρονα και «είδηση», καθώς αποκάλυψε ότι το νέο του βιβλίο θα αφορά την Ξάνθη του Μάνου Χατζιδάκι.

 Την εκδήλωση  διοργάνωσε το βιβλιοπωλείο «Δύο» και οι Ξανθιώτες ανταποκρίθηκαν ζωηρά στην πρόσκληση, που απέδειξε ότι η Ξάνθη είναι μια μικρή γειτονιά, με την έννοια των ζεστών και αυθόρμητων ανθρώπων της, που ακούν, βλέπουν και σχολιάζουν.

Η επίγευση από τους λαχανοντολμάδες, που η κα. Σωτηρία – μητέρα του Στέφανου Τσιτσόπουλου- ετοίμασε και αυτός ακυρώνοντας όλα τα ραντεβού του τους απόλαυσε, κατέκλισαν την εκδήλωση….

Ήταν ο συμβολισμός, ουσιαστικά,  αυτοί οι λαχανοντολμάδες, για το πως κινήθηκε ο Στέφανος Τσιτσόπουλος στο να δημιουργήσει και τελικά να πλάσει τους ήρωες, αλλά και το επιμύθιο από το «Τα χλωμά σιντριβάνια της Φωκίωνος Νέγρη»

Στη μεγάλη ομολογουμένως παρέα της εκδήλωσης, διακρίναμε την Αριάννα  Παπαϊωάννου που μας θύμισε τα πρώτα βήματά μας στο ραδιόφωνο της ΦΕΞ, τη Δέσποινα Χατζηφωτιάδου, τον Χάρη Ξυλά, την Ειρήνη Πυρνάρη, τη Μαρία Κατσούλη και τον Άρη Σαββίδη, τον Γιώργο Μελίτο, την Νατάσσα Μιχαηλίδου, την Εύη Βοϊβατοπούλου, τον Γιώργο τον Έψιμο, την Ελένη Ζούρπογλου, τον  Γιάννη και την Αθανασία Διαφωνίδου, τον Λάκη Κοτόρνο,  τη Μαριάννα Ξανθοπούλου, την Αργυρώ Γιαπουτζή που «Ξορκίζει τις Δευτέρες», τον Βασίλη Ταβουλτσίδη που πλέκει το “yfanto”, τον Λάμπη Καϊτεζίδη και την Άννα Σταυρινοπούλου , τον Θανάση Τσακνάκη, τη Μερώπη Ευστρατίου και πολλούς φίλους του συγγραφέα.

 Στην αυλή του καφέ μπαρ Konserva, με το βλέμμα στραμμένο σε μία ηδονοθηρική τοιχογραφία εποχής από τη δεκαετία του ’60 ως τις μέρες μας, ο Στέφανος συνδέεται άρρηκτα με τον τόπο, ενώ αποτάσσεται την ίδια στιγμή τη νοσταλγία, όπως επισήμανε η δημοσιογράφος και   εκδότρια της εφημερίδας Εμπρός, Ελένη Διαφωνίδου, δίνοντας και τον τόνο της συγγραφής.

 Η κα. Ελένη Διαφωνίδου μέσα από τη διεισδυτική της ματιά, μελετώντας τα «απόκρυφα» του βιβλίου, με μεστό και σημειολογικό, λόγο, ένωσε της ψηφίδες της σύλληψης, αποκωδικοποίησε τάσεις, εμπνεύσεις,  χαρακτήρες και σημείωσε:

 «ο Στέφανος ταξιδεύει και την Ξάνθη την παίρνει παντού μαζί του. Τις αναμνήσεις, τους φίλους του, την αύρα της πόλης. Και νομίζω ότι αυτό που τον χαρακτηρίζει είναι ότι ο Στέφανος Τσιτσόπουλος ΕΙΝΑΙ οι πόλεις στις οποίες ζει. Η διαμονή δεν είναι απλά συνθήκη που προσαρμόζεται, γνωρίζει και καταλήγει τελικά σε μία οικειότητα. Είναι φανερό ότι εισχωρεί μέσα στις πόλεις που ζει, στην ιστορία τους, στις μουσικές τους , στον τρόπο ζωής και διασκέδασης, τις συνήθειες, την αισθητική και τη γλώσσα που χρησιμοποιούν», ενώ σε άλλο σημείο πρόσθεσε: «ο συγγραφέας με μεγάλη σπουδή, επιμονή και έρευνα συνθέτει το ιστορικό, κοινωνικό, πολιτικό, πολιτιστικό, καλλιτεχνικό, εθνοτικό, underground και background, μιας από τις πιο αυθεντικές γειτονιές της Αθήνας. Τη Φωκίωνος Νέγρη της Κυψέλης. Τη “φοκανέγκρα”.

Βυθίζεται στη φιλοσοφία και την αισθητική των χαρακτήρων, επιλέγοντας, πολλές εποχές, πολλές ηλικίες και τη διαδρομή τους στο χρόνο. Η προσέγγιση δεν είναι μονοδιάστατη, αλλά τη διαπερνά μια ενιαία αισθητική. Αυτή που μας κάνει γνώριμη και αγαπημένη την έκφραση, γραπτή η προφορική, του Στέφανου Τσιτσόπουλου.

Ο Στέφανος παρότι βυθίζεται στις μεγάλες και μικρές, κρυφές και γνωστές ιστορίες του τόπου, την ίδια στιγμή αποτάσσεται τη νοσταλγία. Αυτό είναι καθαρό και μέσα στο βιβλίο του. Μου φαίνεται ότι απορροφά μια οπτική ένταξης του παρελθόντος στο σήμερα. Ενώ είναι αφόρητα και γοητευτικά συνδεδεμένος μαζί του, με μια χορδή που δεν μπορεί να σπάσει, η νοσταλγικότητα δεν έχει κανένα σημείο θλίψης, αναπόλησης ή αποκοπής από το παρόν για χάρη της αμυδρής, επίπλαστης ή στιγμιαίας βιωματικής εμπειρίας του χθες.

Το παρελθόν είναι κομμάτι του σήμερα, του τώρα, του εγώ και ο κόσμος μου στο παρόν».