Επίσκεψη σε τρεις άγνωστες στάσεις στα Κομνηνά Ξάνθης με τον Δημήτρη Γκαγκαλίδη

Πανέμορφα τα Κομνηνά στη Δ.Ε Σταυρούπολης αυτή την εποχή, όμως το ξέρατε ότι μια βόλτα προ τα εκεί ξυπνά, εκτός από τις αισθήσεις, και ιστορικές μνήμες;

Αλλιώτικη, πράγματι, η σημερινή πρόταση του Δημήτρη Γκαγκαλίδη στην ‘Όμορφη Πόλη’: Πάμε στα Κομνηνά σήμερα. Θα επισκεφθούμε τρία σημεία και θα ακούσουμε τις ιστορίες τους’, μας λέει και ξεκινάμε.

Πρώτη στάση στην πλατεία. Γραφική, όμορφη, ήσυχη. Πίνουμε τον καφέ μας και θαυμάζουμε την ομορφιά της φύσης την άνοιξη:’ κοιτάξτε την προτομή μπροστά Στο απέναντι σπίτι. Είναι της Κυριακούλας Στίγκα. Μιας σύγχρονης ηρωίδας , σαν κι αυτές που βλέπουμε στις παλιές ιστορικές ελληνικές ταινίες και νομίζουμε ότι οι σεναριογράφοι και οι σκηνοθέτες υπερβάλλουν κάποιες φορές. Κι όμως δεν είναι έτσι. Υπήρξαν ηρωίδες και υπάρχουν. Δεν είναι καν όλες καταγεγραμμένες…’ θα πει και αρχίζει να διηγείται , μέσα από τις μαρτυρίες του δημοσιογράφου-συγγραφέα Τάσου Κοντογιαννίδη, τη μαρτυρική περιπέτεια της Κυριακούλας:’ Σύζυγος και μάνα δυο γιών που αντιστάθηκαν στη βουλγαρική κατοχή. Κατατάχθηκαν στους αντάρτες . Η γυναίκα αυτή βασανίστηκε  στα χέρια των Βουλγάρων για να μαρτυρήσει που κρύβονταν οι γιοι και ο άντρας της. Στο τέλος, σε μια συγκέντρωση των κατοίκων, εδώ στην πλατεία, οι Βούλγαροι τη σκότωσαν. Η προφορική παράδοση λέει ότι ο στρατιώτης που διατάχθηκε από το διοικητή του να την πυροβολήσει, αρνήθηκε. Είναι στην ηλικία της μάνας μου, είπε στο διοικητή. Εκείνος όμως αμετάπειστος. Τη σκότωσε…’

Ο Δημήτρης αρχίζει να εξιστορεί τις περιπέτειες ενός από τα δυο αγόρια της Στίγκα. Του Κωνσταντίνου:’ ήταν ένας Ζορμπάς της εποχής του. Ανήσυχο πνεύμα και ηρωική μορφή. Ελεύθερος άνθρωπος. Ήξερε αγγλικά και μετέφερε πληροφορίες από τους Άγγλους που συνεργάζονταν με τους Έλληνες κατά των κατακτητών. Ριψοκίνδυνος, αναλάμβανε δύσκολες αποστολές και τις έφερνε σε πέρας. Οι Άγγλοι, όταν πια  ελευθερωθήκαμε, αποφάσισαν να τον τιμήσουν για τον ηρωισμό του και να του απονείμουν ένα ανώτατο παράσημο ανδρείας … Τον καλούν στην εκδήλωση που οργανώνουν στην Αθήνα, στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία. Με δανεικά χρήματα αγοράζει κοστούμι και φτάνει στην πρωτεύουσα. Στην πόρτα του ξενοδοχείου τον σταματούν. Δεν του επιτρέπουν να μπει. Φωνάζει ότι θα βραβευθεί αλλά ματαίως. Ο τελετάρχης δεν τον πιστεύει. Πάει απέναντι και κάθεται στο πεζοδρόμιο. Κάποια στιγμή τον αναζητούν για να τον παρασημοφορήσουν. Ρωτούν στην είσοδο αν ήρθε κάποιος με τα χαρακτηριστικά του. Αντιλαμβάνεται ότι τον ψάχνουν και φωνάζει: παρών! Ο Έλληνας στρατηγός που παρέστη στην εκδήλωση του προτείνει να γίνει αξιωματικός του στρατού. Εκείνος όμως λατρεύει τη ζωή στα Κομνηνά. Λέει ’ ευχαριστώ, όχι’ και έρχεται πίσω. Η τάση του να εξερευνά τον κόσμο γύρω του, τον οδηγεί στην Αυστραλία να αναζητά  πολύτιμους λίθους και χρυσό. Για να ξεκινήσει βάζει ενέχυρο το παράσημο. Δεν μπόρεσε να το πάρει πίσω. Αργότερα, οι βετεράνοι πολεμιστές του Β’Π.Π. της Αυστραλίας, το αγόρασαν και το τοποθέτησαν στη λέσχη τους. Ο Κωνσταντίνος έπεσε θύμα ληστείας και δολοφονήθηκε από τυχοδιώκτες. Πολυτάραχη ζωή…’

Πάμε προς την είσοδο του χωριού. Η πινακίδα, δεξιά, μας πληροφορεί ότι μας οδηγεί στο μοναστήρι των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης :’ εδώ μένει η μοναχή Νεκταρία από την Ιορδανία. Ήταν 1946 , όταν μια 27χρονη γυναίκα από την περιοχή , η Μαρία Κυριακίδου, άρχισε να βλέπει οράματα με τον Άγιο Κωνσταντίνο. Χρόνο με το χρόνο της έδινε όλο και περισσότερες οδηγίες για να εντοπιστεί η εικόνα του. Το θέμα πήρε δημοσιότητα. Ήρθε και ένας δημοσιογράφος και η ιστορία γίνεται πρωτοσέλιδο. Αρχίζει να έρχεται κόσμος εδώ και ξεκινάν τα σκαψίματα. Ουδέποτε όμως έφτασαν στο βάθος που έλεγε η Κυριακίδου. Ακόμη και σήμερα κάποιοι λένε ότι κάτι υπάρχει εκεί και μια μέρα θα αποκαλυφθεί. Εμείς πάμε να συναντήσουμε τη φιλόξενη μοναχή Νεκταρία…’μας λέει.

Πάμε προς την έξοδο των Κομνηνών, προς Λιβερά. Στον Άνω Μαχαλά. Να’ το μπροστά μας το MELIGEYSIS:’ αυτή η οικοτεχνία είναι αφιερωμένη στο μέλι. Οικογενειακή επιχείρηση, στημένη με μεράκι και αγάπη. Παράγει το υπέροχο μέλι Νεστοχωρίων, προϊόντα ομορφιάς και αυτό το θεσπέσιο μελοβούτυρο, χτυπημένο στο χέρι, που είναι αδύνατον να του αντισταθείς! Να έρθετε εδώ με τα παιδιά και τους φίλους σας. Θα μάθετε τα πάντα για το μέλι, από το Α έως το Ω…’μας προτρέπει.

Ακούστε το Δημήτρη Γκαγκαλίδη.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Κείμενο: Κυριακή Οικονόμου

Μοντάζ-επιμέλεια: Τηλέμαχος Αρναούτογλου

Κοινωνικά
Πολιτιστικά
Τοπικά