Το βιβλίο του Σταύρου Παναγιωτίδη «ΜΥΘΟΙ, ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΒΟΛΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ» των εκδόσεων Κέδρος, παρουσιάζουν την Τετάρτη 13 Δεκεμβρίου στις 8 το βράδυ στο καφέ Φίλοιστρον, η ΕΛΜΕ Ξάνθης και ο Διδασκαλικός Σύλλογος Ξάνθης.

Με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου μίλησε στην ενημερωτική εκπομπή του Δημοτικού Ραδιοφώνου Ξάνθης ο συγγραφέας, σημειώνοντας ότι πρόκειται για ένα βιβλίο, με μικρές αφηγήσεις για γεγονότα της συλλογικής μας μνήμης που όλοι γνωρίζουμε, αλλά ποτέ δεν συνέβησαν.

Όπως τόνισε, όλες οι αφηγήσεις, όσο ψευδείς και εάν είναι, πλήρως ή εν μέρει, έχουν δημιουργήσει με την πάροδο του χρόνου μία “κρούστα” κυρίως στον συναισθηματικό μας κόσμο για τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε την ταυτότητα μας και τον κόσμο, εξηγώντας για παράδειγμα ότι είναι δύσκολο να πεις σε κάποιον ότι το κρυφό σχολειό δεν υπήρξε ποτέ, όπως και σε ανθρώπους που έχουν ζήσει έντονα την δεκαετία του ΄60 ότι ο Γεώργιος Αθανασιάδης- Νόβας, που στιγματίστηκε ως ο πρώτος «Πρωθυπουργός της Αποστασίας», δεν έγραψε ποτέ το γνωστό δίστιχο «Κι ήταν τα στήθια σου λευκά γεμάτα γάλατα και μου ‘λεγες γαργάλατα!», για το οποίο οι πολιτικοί αντίπαλοι του κόλλησαν το προσωνύμιο «Γαργάλατας», όπως επίσης είναι ψεύδος ότι όταν ο Αθανασιάδης-Νόβας είχε επισκεφθεί ένα εργοστάσιο εμφιαλώσεως, είπε τη φράση «Από την εποχή της Αλώσεως δεν έχει ξαναγίνει τόσο σπουδαίο εργοστάσιο εμφιαλώσεως», φράση που στην πραγματικότητα έγραψε δημοσιογράφος της εποχής και πέρασε και στον ελληνικό κινηματογράφο.

Μία ακόμη αλήθεια μεταξύ των πολλών, που καταρρίπτονται στο βιβλίο, είναι ότι το σαμποτάζ του Έβρου το 1965 δεν έγινε με ζάχαρη στα ρεζερβουάρ των τανκς, σημειώνοντας ο συγγραφέας ότι σαμποτάζ υπήρξε, αλλά δεν υπήρξε η ιστορία με τη ζάχαρη.

Ο κύριος Παναγιωτίδης υπογράμμισε ότι όλα όσα γράφει στο βιβλίο του είναι γνώσεις δεδομένες στον χώρο των πανεπιστημίων, αλλά μένουν εκεί και έτσι πήρε την απόφαση να γράψει για αυτές τις αλήθειες προσθέτοντας ότι η γνώση της ιστορικής αλήθειας είναι πρωτίστως καθήκον απέναντι στη δημοκρατία και όποιος λέει κάτι διαφορετικό για την ιστορία από αυτό που γνωρίζουμε, δεν το λέει γιατί έχει κρυφή ατζέντα ή τα “έχει πάρει”, αλλά τα λέει για να γίνει γνωστή η επιστημονική αλήθεια, επισημαίνοντας ότι ο ίδιος έχει εντυπωσιαστεί με πόση ευκολία αναφερόμαστε σε ιστορικά γεγονότα μεγάλης ή μικρής σημασίας, που όμως δεν ανταποκρίνονται στην πλήρη αλήθεια.

Οι «άβολες αλήθειες», που αποφάσισε να προσθέσει στο βιβλίο του ο Σταύρος Παναγιωτίδης, προέκυψαν, όπως εξηγεί ο ίδιος, από την ανάγκη να τις πει κάποιος επιτέλους, με την βασική προϋπόθεση να εξετασθούν τα γεγονότα στο ιστορικό τους πλαίσιο, γιατί τότε μόνο θα κατανοηθούν, αναφέροντας ως παράδειγμα ότι κατά την διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης, υπήρξαν φορές που κάποιοι Έλληνες, υπαναχωρούσαν και συμμαχούσαν με τους Οθωμανούς. Άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι η έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης δεν ήταν την 25η Μαρτίου σύμφωνα με τα Απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη και του Παλαιών Πατρών Γερμανού.

Ο συγγραφέας βασίστηκε σε αναγνωρισμένες, έγκυρες πηγές και όπως σημείωσε είναι ένα ευανάγνωστο βιβλίο, που η ροή του δεν δυσκολεύει τον αναγνώστη, αρκεί βέβαια να έχει θετική διάθεση, καταλήγοντας ότι με την επιστημονική αλήθεια δεν έχει να χάσει κανείς, έχει μόνο να κερδίσει.