Στη διάρκεια ενός συμποσίου, μετά την αναφώνησι κάποιου συνδαιτημόνος πως είναι «μακάριος εκείνος που θα καθήση στο τραπέζι της βασιλείας του Θεού», ο Χριστός διηγήθηκε την σημερινή παραβολή, για να φωτίση ωρισμένες πλευρές του μεγάλου αυτού θέματος. Με την εικόνα του «μεγάλου δείπνου», που χρησιμοποιεί, ο Χριστός δείχνει αποκαλυπτικά ότι το κάλεσμα στη «βασιλεία του Θεού»είναι μια πρόσκληση σε χαρούμενη γιορτή. Πρόσκληση σε ευφροσύνη. Κι αυτή την χαρά αρνείται όποιος περιφρονεί το κάλεσμα.

Ο Θεός δεν μας στέλνει σε κάποιο «επίμοχθο καθήκον», σε μια αγγαρεία. Σε χαρούμενο πανηγύρι μας προσκαλεί. Διότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από το να βρίσκεσαι κοντά Του, από το να ζης το πλήρωμα της αγάπης Του. Οι προσκεκλημένοι της παραβολής στο ευγενικό κάλεσμα που τους γίνεται απαντούν μ’έναν τρόπο απροσδόκητο. «Αγρόν ηγόρασα και έχω ανάγκη εξέλθείν και ιδείν αυτόν». Κατεπείγουσα «ανάγκη»! Μήπως τυχόν φύγη το χωράφι! Σαν να επρόκειτο να παραταθή το δείπνο μήνες και να ματαιώση την σπορά. «Ζεύγη βοών ηγόρασα πέντε, και πορεύομαι δοκιμάσαι αυτά». Καλά, αφού τα αγόρασες πια, τι το επείγον να πας ειδικά την ώρα του δείπνου να τα δοκιμάσης; Οι δύο αυτοί, νοιώθοντας ίσως την αγένειά τους, προσθέτουν, μετά την πρόφασι που επικαλούνται, «ερωτώ σε, έχε με παρητημένον», σε παρακαλώ, συγχώρεσε την απουσία μου. Ο τελευταίος πιο απότομα αναγγέλλει : «Γυναίκα έγημα (νυμφεύθηκα), και δια τούτο ου δύναμαι ελθείν».

Ο οικοδεσπότης δίνει εντολή στον υπηρέτη του να οδηγήση στο δείπνο τους κατατρεγμένους του κόσμου, «τους πτωχούς και αναπήρους και χωλούς και τυφλούς». Τον στέλνει να οδηγήση στο αρχοντικό του αυτούς που δεν περιμένουν μια τέτοια τιμή. Έτσι η παραβολή δείχνει ότι η πρόσκληση του Θεού στη βασιλεία Του παραμένει κατ’εξοχήν πρόσκληση χάριτος. Αυτοί που τελικά συγκεντρώνονται από τους δρόμους και τις αγορές δεν είχαν καμμιά πιθανότητα, στην κατάστασι που ήταν , να δεχθούν τέτοια εύνοια. Η πρόσκληση δεν οφείλεται σε δικό τους δικαίωμα, αλλά στην απλοχεριά, στη φιλόξενη διάθεσι του οικοδεσπότη. Όσοι τελικά βρισκόμαστε μέσα στον πνευματικό περίβολο της Εκκλησίας και μετέχουμε στην ευφροσύνη των μυστηρίων του Θεού, ας μη φαντασθούμε μεγάλα πράγματα για τον εαυτό μας. Η θέσις μας κοντά Του είναι αποτέλεσμα της χάριτος Του, όχι της ιδικής μας αξίας.