κ. Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Άριστη δημοκρατία είναι εκείνη που δεν έχει ούτε πάρα πολύ πλούσιους ούτε πάρα πολύ φτωχούς πολίτες.

 Τα μηνύματα που λαμβάνουμε όλοι μας για την γιγάντωση του αριθμού των συνανθρώπων μας που βιώνουν συνθήκες φτώχειας ή βρίσκονται στο κατώφλι της, είναι ιδιαίτερα δυσοίωνα και η ανάγκη για δράσεις κοινωνικού χαρακτήρα μεγαλώνει μέρα με τη μέρα. Στην καθημερινότητα τους οι πολίτες, πλέον, βάζουν «μαχαίρι» στις αγορές τους ακόμη και σε είδη διατροφής, ενώ κύριο κριτήριο τους προκειμένου να ψωνίσουν τρόφιμα αποτελεί η τιμή, με την ποιότητα να περνά σε δεύτερη μοίρα. Αδυνατούν να καλύψουν τις ανάγκες της οικογένειάς τους λόγω έλλειψης επαρκών πόρων, δυσκολεύονται να βρουν δουλειά, να πληρώσουν το ενοίκιό τους, η ενεργειακή φτώχεια και η επισιτιστική ανασφάλεια επιδεινώνουν τη διαβίωσή τους ενώ η φυγή ανθρώπινου εργατικού δυναμικού στο εξωτερικό που φαντάζει ως η μοναδική διέξοδος συνιστά μία μεγάλη απώλεια αναπτυξιακής αλλά και ευρύτερα κοινωνικής, πολιτιστικής και εθνικής δυναμικής. Ο καλπάζων πληθωρισμός και η ενεργειακή κρίση ροκανίζουν περαιτέρω τα ήδη ανεμικά εισοδήματα των νοικοκυριών, ενώ ταυτόχρονα το χάσμα πλούσιων-φτωχών βαθαίνει όλο και περισσότερο.

Μη χάνετε λοιπόν τον καιρό σας με κοινωνικές έρευνες. Εκείνο που ενδιαφέρει το φτωχό, είναι η φτώχεια. Εκείνο που ενδιαφέρει  τον πλούσιο, δεν μας ενδιαφέρει.

Η ανέχεια έχει αρχίσει εδώ και καιρό να γίνεται μόνιμος κάτοικος της χώρας και σαρώνει όλες τις ηλικίες.

Παρ’ όλα αυτά καλούμαστε σήμερα να συζητήσουμε για ακόμη μία φορά έναν ανεφάρμοστο, οικονομικά μετέωρο, αναπτυξιακά ανεπαρκή και κοινωνικά άδικο προϋπολογισμό, που χαρακτηρίζεται από άγνοια κινδύνου. Έναν προϋπολογισμό που δεν διεκδικεί καμία πρωτοτυπία και που ως θύματά του έχει τα μικρομεσαία εισοδηματικά στρώματα τα οποία ήδη με το νεοψηφισθέν φορολογικό νομοσχέδιο θα τα οδηγήσει μαθηματικά σε οικονομική αιμορραγία. Ο Ελληνικός λαός υπερφορολογείται και η Κυβέρνηση νομοθέτησε νέα φορολογικά μέτρα τα οποία δεν καταπολεμούν, δυστυχώς, τη φοροδιαφυγή. Όχι μόνον θα την αυξήσει αλλά θα αποδομήσει και τις προσπάθειες πολλών ετών για τη δημιουργία φορολογικής συνείδησης, αφού η φορολογική ανισότητα περιπλέκει τα πράγματα και λειτουργεί διχαστικά για την κοινωνία.

Η Κυβέρνηση  όμως μολαταύτα θα πανηγυρίζει  και θα επαίρεται για την αύξηση μισθών η οποία δεν θα φτάνει στην τσέπη του πολίτη εξαιτίας της αύξησης των τιμών και των αγαθών.

Ως απόρροια όλων αυτών είναι πως ο γενικός ευάλωτος πληθυσμός φέρεται να πάσχει από κατάθλιψη, ανασφάλεια, άγχος, αποσύνδεση από την πραγματικότητα, μη αξιοπρεπή διαβίωση, κοινωνικό αποκλεισμό, λιγότερη φροντίδα για τον εαυτό του, παραμέληση της υγείας,  αλλαγές στις καταναλωτικές του συνήθειες.  Και μεταξύ άλλων, είναι ολοφάνερη η παντελής αποδιοργάνωση των κρατικών υπηρεσιών και η έλλειψη υποδομών για την αντιμετώπιση των περιστατικών ψυχικών νόσων και τα οποία απασχολούν καθημερινά χιλιάδες οικογένειες στην επικράτεια της χώρας μας ενώ στον αντίποδα η Κυβέρνηση διατυμπανίζει την αποκέντρωση υπηρεσιών ψυχικής υγείας. Γι’ αυτούς τους λόγους είναι άμεση και επιβεβλημένη, η ανάγκη για μια γενναία χρηματοδότηση, μια γενναία μεταρρύθμιση σε αυτό τον χώρο των ψυχικών παθήσεων, που αποτελούσε και εξακολουθεί να αποτελεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια, ένα κοινωνικό ταμπού για την πλειονότητα των πολιτών. Στον αντίποδα όμως, ο προϋπολογισμός για την Ψυχική Υγεία σύμφωνα με το Εθνικό Σχέδιο Δράσης 2021-2030 αντιπροσωπεύει περίπου το 5% των συνολικών δαπανών για την Υγεία, ένα ποσοστό που καταδεικνύει ότι τομέας της Ψυχικής Υγείας στη χώρα μας ήταν και εξακολουθεί να είναι ο φτωχός συγγενής σε αυτό τον χώρο.

Στην Περιφέρεια μου την Ξάνθη, ο οικονομικός μαρασμός είναι ευδιάκριτος.

 Δεν έχετε δώσει κανένα κίνητρο στροφής στην αγροτική ανάπτυξη (παρά το γεγονός ότι υπάρχουν πολλά αναξιοποίητα κονδύλια), στους καπνοπαραγωγούς μας, στους αγροκτηνοτρόφους μας. Στο ΓΝΞ η κρισιμότητα της κατάστασης είναι πασιφανής και για το λόγο αυτό ο Ιατρικός Σύλλογος Ξάνθης έσπευσε να αναδείξει το γεγονός προειδοποιώντας τους πολίτες για τους κινδύνους που μπορεί να διατρέχει η Δημόσια Υγεία στο Νομό μας. Υποστελεχωμένο Νοσοκομείο, υποστελεχωμένα Κέντρα Υγείας και Κέντρα Ψυχικής Υγείας καθώς και έλλειψη ιατρών συνθέτουν το πάνελ μιας περιοχής που μαραζώνει και παραπαίει υγειονομικά.

Και στο σημείο αυτό επιτρέψτε μου να κάνω και μια αναφορά στο εξής ζήτημα  κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Η ισότητα όλων απέναντι στη μόρφωση είναι μια βασική αρχή για τη συγκρότηση των σύγχρονων εκπαιδευτικών συστημάτων. Από την αναγνώριση όμως ενός δικαιώματος μέχρι την υλοποίησή του, η απόσταση είναι συνήθως μεγάλη. Και αναφέρομαι στο Μειονοτικό Γυμνάσιο - Λύκειο Ξάνθης, ένα σχολείο το οποίο στεγάζεται σε ένα κτήριο χωρίς τις απαιτούμενες τεχνικές προδιαγραφές και με συνθήκες που δεν εξασφαλίζουν την υγιεινή και την ασφάλεια μαθητών και εκπαιδευτικών. Μετά τις αλλαγές που εισήγαγε η κυβέρνηση του Σύριζα και που σίγουρα δεν ευνόησαν το σχολείο, συνεχίζει ακάθεκτη και η παρούσα Κυβέρνηση το ίδιο μοτίβο εγκατάλειψης και απαξίωσης. Πέρα από το θέμα της ασφάλειας, η κατάσταση αυτή επιδρά άμεσα στους μαθητές και στην ποιότητα της μόρφωσης που τους παρέχεται καθώς ξοδεύουν το 1/3 του ημερήσιου χρόνου στο κτήριο αυτό. Απαιτείται λοιπόν άμεση και δραστική επίλυση του προβλήματος χωρίς καμία περαιτέρω αναβολή.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η κοινωνική πολιτική της Κυβέρνησης, ως φιλανθρωπία, ζητεί πιστοποιητικά ανέχειας και προσβλέπει στην προσωρινή ανακούφιση και όχι την απελευθέρωση από την φτώχεια. Διάφορα επιδόματα συσσίτια ή κοινωνικά παντοπωλεία μαρτυρούν ίσως αγαθές προθέσεις, αλλά εκ του αποτελέσματος εντάσσονται σε μια λογική συντήρησης της ανέχειας και δημιουργία μιας νοοτροπίας ανθρώπων εσαεί «ωφελούμενων».

Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν μπορεί να επιβληθεί σε μια κοινωνία μεγαλύτερο κακό από τη χρησιμοποίηση του νόμου σαν μέσο αρπαγής.

Σας ευχαριστώ