8 Μαρτίου. Παγκόσμια ημέρα της Γυναίκας. Καθιερώθηκε το 1910 στην Κοπεγχάγη  στο Διεθνές Συνέδριο των Σοσιαλιστριών για να έρχεται κάθε χρόνο στη μνήμη της ανθρωπότητας σαν φόρος τιμής στο γυναικείο κίνημα του 1857 στην Νέα Υόρκη.

Την ημέρα αυτή εργάτριες των βιομηχανιών ιματισμού, τόλμησαν να ταράξουν τα νερά και να ξεσηκωθούν σε απεργία και διαδήλωση, διαμαρτυρόμενες για τις άθλιες συνθήκες εργασίας και αμοιβής τους. Από τότε εκατομμύρια γυναίκες σε όλον τον κόσμο, διαδηλώνουν κάθε 8 Μαρτίου για να αφυπνίσουν, πως στον αγώνα για έναν κόσμο με ανθρώπινο πρόσωπο πρέπει να μετέχουν και οι γυναίκες.

Με σημείο αναφοράς αυτό το γεγονός του 1857 η ημέρα αυτή η 8η Μαρτίου ενώνει τις γυναίκες στην προσπάθεια για ισοτιμία με τους άνδρες, στη δουλειά, στη μόρφωση, στην οικογένεια, στον αγώνα για τα ανθρώπινα ιδεώδη, την ειρήνη, την συναδέλφωση των λαών, την Δημοκρατία.

Διακηρύττει πως η υπόθεση της εξίσωσης των δυο φύλων δεν είναι υπόθεση της γυναίκας αλλά του ανθρώπου, γιατί αυτού τη ζωή εξυψώνει και τελειοποιεί.

Σήμερα που οι γυναίκες εκπορθούν ένα ένα τα κέντρα αποφάσεων, διαπρέπουν στις επιστήμες στις τέχνες στην πολιτική και επιτελούν τεράστιο κοινωνικό έργο, φροντίζοντας παράλληλα και τις οικογένειες τους, ανατρέχουμε νοερά σε όλες εκείνες τις γυναίκες, που εξέθρεψαν αυτό το κίνημα, καθώς και στους φωτισμένους άνδρες που το στήριξαν.

Οι γυναίκες αντιπροσωπεύουν το1/2 του πληθυσμού της γης και το 1/3 του εργατικού δυναμικού. Η συμμετοχή τους στην ενεργό κοινωνική ζωή, έχει αποδείξει ότι έχουν τις ίδιες δυνατότητες με τους άνδρες σε όλους τους τομείς. Οι άνδρες όλο και περισσότερο πιστεύουν πως ο κόσμος θα αλλάξει προς το καλύτερο αν αλλάξει η θέση της γυναίκας στην κοινωνία. Σήμερα βρίσκεται σε μια πορεία εξελικτική που μας επιτρέπει να αισιοδοξούμε για το μέλλον.  Επιβάλλεται επαγρύπνηση, δεν αρκεί να ψηφίζονται νόμοι και να καθιερώνονται τιμητικές γιορτές. Χρειάζεται να αλλάξει η νοοτροπία με την οποία αντιμετωπίζεται η γυναίκα.

Στην Ασία και την Αφρική οι γυναίκες είναι βαριά καταπιεσμένες υποχρεωμένες να κυκλοφορούν με καλυμμένο το κεφάλι και το πρόσωπο. Εκεί τα προβλήματα των γυναικών δεν βρίσκονται σε εξελικτική πορεία. Γι αυτές τις γυναίκες τώρα χαράζει η αυγή για κάποια δικαιώματα τους.

Στον λεγόμενο πολιτισμένο κόσμο κάθε ώριμος, καλλιεργημένος με σύγχρονες αντιλήψεις άνδρας αναγνωρίζει ότι χρειάζεται συνεργασία και όχι ανταγωνισμός με την σύγχρονη γυναίκα. Παράλληλα η σύγχρονη μορφωμένη και καλλιεργημένη γυναίκα μπορεί να παραμένει αυτό που την έκανε η φύση, γυναίκα με ψυχική, σωματική ομορφιά, ικανή για αγάπη προς τον άνδρα, αφοσιωμένη στην οικογένεια της χωρίς να παραμελεί τις διεκδικήσεις της.

Ο άνδρας και η γυναίκα σαν ίσα άτομα, ανεξάρτητα, μπορούν να συνεργάζονται, να ενώνονται σε ιδεώδη ζευγάρια και να κατακτούν την ευτυχία.

Η επισημοποίηση του γυναικείου θέματος με την καθιέρωση της ημέρας της γυναίκας, προοιωνίζει ένα καλύτερο μέλλον για την ανθρωπότητα. Οι ετήσιοι απολογισμοί δείχνουν ότι χρειάζεται πολύ δουλειά ακόμα για να εφαρμοστούν στην πράξη όσα ψηφίζονται στους διεθνείς οργανισμούς και στα συνέδρια.

Το τέρμα του δρόμου δεν έχει έλθει ακόμα. Μπορούμε όμως να αισιοδοξούμε ότι θα το φτάσουμε.