80 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα 12 Ιουνίου 2024, όταν στις 12 Ιουνίου 1944 η Κυριακή Στίγκα εκτελείται από τους Βούλγαρους στα Κομνηνά. Λίγο νωρίτερα είχε δει να περιφέρεται το κεφάλι του σφαγιασθέντος από τους κατακτητές συζύγου της, Δημητρίου Στίγκα, στην πλατεία του χωριού μαζί με τα κεφάλια του 18χρονου Κώστα Παπαδόπουλου και του 20χρονου Νικολάου Σιδηρόπουλου.

Οι τρεις τους αρνήθηκαν να αποκαλύψουν στους Βούλγαρους τα κρησφύγετα των ανταρτών και περιφέροντας τα κεφάλια τους στην πλατεία του χωριού, όπου συγκέντρωσαν 800 κατοίκους των Κομνηνών είχαν την ίδια απαίτηση και από αυτούς.

Η Κυριακούλα Στίγκα ήταν ανάμεσα τους γονατιστούς κατοίκους. Ένας Ρώσος στρατιωτικός γιατρός απέτρεψε την τελευταία στιγμή την ομαδική εκτέλεση. Όχι όμως και της  Κυριακούλας Στίγκα, η προτομή της οποίας από την πλατεία των Κομνηνών θυμίζει τη θηριωδία των Βούλγαρων κατακτητών .

Οι Βούλγαροι αναγνώρισαν τη γυναίκα του Δημητρίου Στίγκα και μάνα των ανταρτών Κώστα και Ανδρέα.

Με συνοπτικές διαδικασίες η Κυριακούλα Στίγκα καταδικάζεται- άνευ δίκης- σε θάνατο και λέει στους εκτελεστές της: «και δέκα παιδιά να είχα, θα τα έστελνα στο βουνό, να πολεμήσουν για την ελευθερία της πατρίδας».

Στο άκουσμα του «επί σκοπόν» η Στίγκα , που αρνήθηκε να της κλείσουν τα μάτια, βροντοφώναξε: «Ζήτω η Ελλάς» και σωριάστηκε στην άκρη της πλατείας, εκεί που τοποθετήθηκε η προτομή της για να θυμίζει σε ντόπιους και επισκέπτες μια αληθινή Ελληνίδα, μια πατριώτισσα, μια ηρωίδα μάνα.

Ένα χρόνο νωρίτερα, ο Βούλγαρος κοινοτάρχης Μανώλωφ είχε εισβάλλει στο σπίτι της Κυριακούλας Στίγκα για να συλλάβει τον γιο της Κώστα, και επειδή τον βοήθησε να διαφύγει, συνελήφθη και οδηγήθηκε σε δίκη σε δικαστήριο της Φιλιππούπολης με την κατηγορία της υπόθαλψης εγκληματία και αντίστασης κατά της αρχής. Τότε όμως είχε αθωωθεί, με το σκεπτικό, όπως είχε ο Βούλγαρος δικαστής, ότι έκανε ότι θα έκανε μία μάνα για να σώσει το παιδί της.

Η επέτειος μνήμης της 12^ης Ιουνίου καθιερώθηκε το 1980 όταν με πρωτοβουλία του Τάσου Κοντογιαννίδη συγκεντρώθηκαν στα Κομνηνά όλοι οι κάτοικοι του χωριού που ζούσαν στο εξωτερικό και αποφάσισαν να στήσουν την προτομή της Κυριακούλας Στίγκα στην πλατεία του χωριού, ενώ να σημειωθεί ότι Τάσος Κονοτογιαννίδης έχει στην κατοχή του φωτογραφία από εκείνη την ημέρα της 12^ης Ιουνίου 1944 από την πλατεία του χωριού, ένα ιστορικό ντοκουμέντο που έχει περιέλθει στην κατοχή του και έχει δημοσιευθεί στον τύπο.    

Το ιστορικό αυτό γεγονός- ένα από τα πολλά που καταγράφηκαν στον τόπο μας την περίοδο της κατοχής- θύμισε ο γνωστός δημοσιογράφος Τάσος Κοντογιαννίδης, μιλώντας στην ενημερωτική εκπομπή του Δημοτικού Ραδιοφώνου Ξάνθης, σημειώνοντας με έμφαση ότι 80 χρόνια μετά τις θηριωδίες των Βούλγαρων κατακτητών, οι συμπατριώτες μας περιμένουν ακόμη μία συγγνώμη από τη Βουλγαρία για να αναπαυθούν οι ψυχές των νεκρών μας στα Κομνηνά, το Καρυόφυτο, το Καστανωτό, το Τραχώνι της Χαϊντούς…

Ακούστε την ιστορία της Κυριακούλας Στίγκα και των δύο γιων της από τον ίδιο τον Τάσο Κοντογιαννίδη όπως την αφηγήθηκε στο Δημοτικό Ραδιόφωνο Ξάνθης.