Τα ξενικά δέντρα και θάμνους της Ελλάδας μας ‘συστήνει’ στο νέο του βιβλίο ο αν. καθηγητής Δασικής Βοτανικής του Δ.Π.Θ Γ.Κοράκης - Για δασικές πυρκαγιές: η δασοπυρόσβεση πρέπει να επιστρέψει στα δασαρχεία
‘Τα ξενικά δένδρα και θάμνοι στην Ελλάδα’ τιτλοφορείται το ηλεκτρονικό βιβλίο του κ. Γιώργου Κοράκη, Αναπληρωτή Καθηγητή Δασικής Βοτανικής στο Τμήμα Δασολογίας και Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης και υπεύθυνος του Εργαστηρίου Δασικής Βοτανικής.
Στο βιβλίο του ο κ. Κοράκης παρουσιάζει τα πιο κοινά και πλέον σημαντικά από τα ξενικά ή εξωτικά (μη ιθαγενή) δέντρα και θάμνους, δίνει πληροφορίες για την αναγνώρισή τους, τις οικολογικές απαιτήσεις, τις χρήσεις τους και τη φυσική εξάπλωσή τους στον πλανήτη. Πρόκειται για δέντρα και θάμνους που συναντάμε σε πάρκα και κήπους, δενδροστοιχίες αλλά και αναδασώσεις, σε όλη την Ελλάδα. Πρόκειται καταρχήν για ένα προπτυχιακό ακαδημαϊκό σύγγραμμα , το οποίο ‘συστήνει’ στους αναγνώστες του τα είδη αυτά των δένδρων και θαμνών που για διάφορους λόγους- είτε καλλωπιστικούς, είτε και εμπορικούς- συναντάμε όλοι κατά τους περιπάτους μας στην πόλη μας ή στις πόλεις που επισκεπτόμαστε ανά τη χώρα. Ένα βιβλίο με ανοικτή πρόσβαση από τις ανοικτές ακαδημαϊκές εκδόσεις «ΚΑΛΛΙΠΟΣ», διαθέσιμο στο σύνδεσμο: Γιώργος Κοράκης, 2024. Ξενικά δένδρα και θάμνοι στην Ελλάδα.
Μιλώντας στην ενημερωτική εκπομπή του δημοτικού ραδιοφώνου ο κ. Κοράκης εξήγησε τους λόγους που διάφορα είδη από άλλες χώρες έφτασαν στην Ελλάδα και γιατί έγινε η επιλογή τους είτε για βελτίωση της αισθητικής στων αστικών ιστών, είτε για να εξυπηρετήσουν από δασώσεις οριακών αγροτεμαχίων μέχρι και εμπορικούς σκοπούς.
Εστίασε επίσης στις ωφέλειες αλλά και στους κινδύνους που εγκυμονεί η ανεξέλεγκτη επέκταση τους.
Η κλιματική κρίση, τα καμένα δάση και η σωστή διαχείριση δασικών πυρκαγιών
Απαντώντας σε σχετικό ερώτημα για την αύξηση των δασικών πυρκαγιών, η οποία αποδίδεται στην κλιματική αλλαγή, αλλά και την ανάγκη ύπαρξης πρασίνου στον αστικό ιστό ως ασπίδα απέναντι στις υψηλές θερμοκρασίες, ο κ. Κουράκης υπογράμμισε ότι οι πυρκαγιές είναι ένα φαινόμενο το οποίο παρουσιάζεται λόγω των υψηλών θερμοκρασιών και της ξηρασίας. Εκείνο, τόνισε, που πρέπει να προταχθεί είναι το πως θα συνδυάσουμε τις δυσμενείς αυτές καιρικές συνθήκες με την ύπαρξη και διαφύλαξη υγιών δένδρων για δεκαετίες. Κι αυτό προϋποθέτει γνώση των απαιτήσεων του κάθε είδους δένδρου που ευδοκιμεί ανά περιοχή, από την περιποίηση του μέχρι το κλάδεμα, το οποίο παρατήρησε ότι σε δήμους της χώρας γίνεται με εγκληματικό τρόπο για τα δένδρα, κάτι το οποίο θα πρέπει να απασχολήσει κυρίως την τοπική αυτοδιοίκηση.
Αναφερόμενος στις καταστροφικές δασικές πυρκαγιές που αποδίδονται στην κλιματική αλλαγή υπογράμμισε ότι περιπτώσεις οι οποίες χαρακτηρίστηκαν ως mega πυρκαγιές το περυσινό καλοκαίρι, δεν συνάδουν με τον ορισμό μιας mega πυρκαγιάς. Χαρακτηρίζονται έτσι πυρκαγιές που σημειώνονται σε τεράστιες δασικές εκτάσεις, όπου η πρόσβαση με μέσα καταστολής είναι αδύνατον να γίνει, όπως π.χ. στη Σιβηρία ή στον Καναδά. Σε δάση όμως , όπως αυτά της Ελλάδας, αποτελεσματικές παρεμβάσεις μπορούν να γίνουν, εφόσον αλλάξει επιτέλους το δόγμα που ισχύει από το 1998 να έχει το συντονισμό της δασοπυρόσβεσης η Πυροσβεστική Υπηρεσία κι όχι , όπως ίσχυε πριν και με μετρήσιμα θετικά αποτελέσματα, τα Δασαρχεία. Ανέφερε χαρακτηριστικά ότι δασικές πυρκαγιές υπήρχαν και θα υπάρχουν πάντα. Μέχρι και πριν το 1998 όταν ο συντονισμός ήταν στις αρμοδιότητες των δασαρχείων , οι φωτιές έσβηναν στο βουνό. Η προστασία των δασών, από τη φύλαξη καθ’ όλη την αντιπυρική περίοδο, μέχρι το συντονισμό επίγειων δυνάμεων , εθελοντών και εναέριων μέσων στην αντιμετώπιση μιας δασικής πυρκαγιάς, εξέφρασε την άποψη, ότι έπρεπε ήδη να έχει επιστρέψει στα Δασαρχεία, τα οποία έχουν την γνώση να το πράξουν.
Τα πευκόφυτα περιαστικά άλση
Επαρκή και αποτελεσματική φύλαξη απαιτείται για τα πευκόφυτα στην πλειοψηφία τους περιαστικά άλση , τα οποία δημιουργήθηκαν για πολύ συγκεκριμένους σκοπούς και πρωτίστως για την προστασία από πλημμύρες του αστικού ιστού τις δεκαετίες του 1930 -1940. Τότε, θύμισε, δεν γειτνίαζαν με κατοικήσιμους οικισμούς, οι οριοθετήσεις οικιστικών ζωνών ήταν διαφορετικές από τις σημερινές. Το πεύκο δεν επιλέχθηκε , σημείωσε, τυχαία αλλά ακριβώς επειδή είχε προοπτικές και να ευδοκιμήσει στα συγκεκριμένα εδάφη για χρόνια και να επιτελέσει το σκοπό για τον οποίο χρησιμοποιήθηκε. Το να εμπλουτιστούν με πλατύφυλλα και πιο ανθεκτικά είδη είναι κάτι που μπορεί να γίνει σε βάθος χρόνου, όμως θα παραμείνουν με αυτήν ως κύρια σύνθεση, δηλαδή πευκόφυτα. Εκείνο που χρειάζεται είναι η καλύτερη δυνατή φύλαξη τους, ώστε και το μεγάλο σπίτι, το δάσος, να μην καταστραφεί και φυσικά να μην απειληθεί ο αστικός ιστός.
Σύντομο βιογραφικό του Γ. Κοράκη
Ο Γιώργος Κοράκης είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Δασικής Βοτανικής στο Τμήμα Δασολογίας και Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης και υπεύθυνος του Εργαστηρίου Δασικής Βοτανικής.
Στο διδακτικό του έργο περιλαμβάνονται προπτυχιακά και μεταπτυχιακά μαθήματα στο γνωστικό αντικείμενο της Γενικής και Δασικής Βοτανικής, της Φυτοκοινωνιολογίας, των Καλλωπιστικών Δένδρων και Θάμνων, καθώς και της Διατήρησης της Βιοποικιλότητας.
Έχει συμμετάσχει ως προσκεκλημένος εισηγητής σε εκπαιδευτικά προπτυχιακά και μεταπτυχιακά προγράμματα στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει αξιόλογο αριθμό από δημοσιευμένες εργασίες σε διεθνή και σε εθνικά περιοδικά, βιβλία και σε πρακτικά επιστημονικών συνεδρίων.
Από το 1996 και μετά έχει συμμετάσχει σε περισσότερα από 30 επιστημονικά έργα και προγράμματα είτε ως επιστημονικός υπεύθυνος είτε ως επιστημονικός συνεργάτης.
Έχει συνεργαστεί με περιβαλλοντικές εταιρείες και Μη Κυβερνητικές Περιβαλλοντικές Οργανώσεις και έχει περισσότερα από 25 χρόνια εμπειρία σε περιβαλλοντικές μελέτες με αντικείμενο την ανάλυση και αξιολόγηση της χλωρίδας και των τύπων ενδιαιτημάτων σε προστατευόμενες και οικολογικά σημαντικές περιοχές.
Διετέλεσε τακτικό μέλος και Αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Πάρκου Δαδιάς-Λευκίμης-Σουφλίου.
Από τον Αύγουστο του 2020 είναι ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Προστασίας Βιοποικιλότητας της Θράκης.
Συνέντευξη-κείμενο: Κυριακή Οικονόμου
Μοντάζ-επιμέλεια: Δέσποινα Κουγιουμτζόγλου