Με συγκίνηση πολλή ο δίκαιος Συμεών κρατά στην αγκαλιά του το θείο βρέφος, και με την καρδιά του πλημμυρισμένη από αγαλλίαση, με στραμμένο το βλέμμα προς τον ουρανό τα χείλη του κινούνται ευλαβικά , δια να προφέρουν θερμή ευχή, την οποία η μακαρία εκείνη στιγμή έφερε εις το στόμα: «νυν απολύεις τον δούλον σου, Δέσποτα ...».

Ο τρισευτυχισμένος εκείνος πρεσβύτης στρέφεται κατόπιν προς την Παναγία, για να της απευθύνει βαρυσήμαντους λόγους. Με σοβαρότητα, η οποία χαρακτηρίζει προφήτη φωτισμένο από το πνεύμα του Θεού και αποκαλύπτοντα τις βοουλές του Υψίστου, λέγει: «ιδού ούτος κείται εις πτώσιν και ανάστασιν πολλών εν τω Ισραήλ και εις σημείον αντιλεγόμενον».

Λόγοι πραγματικά προφητικοί, τους οποίους η Παναγία ακούει με δέος, διότι προφητεύουν γεγονότα θλιβερά και δυσάρεστα, εφ ὅσον μάλιστα συνεχίζονται με την διαβεβαίωσιν: «και σου δε αυτής την ψυχήν διελεύσεται ρομφαία», και την ιδικήν σου μητρική καρδιά θα διατρυπήση δίστομος μάχαιρα.  Αι τελευταίες λέξεις της προφητείας αυτής αναφέρονται στο πάθος του Χριστού, μπροστά στο οποίο θα σπαρασσόταν η καρδιά της μάνας. Τα προφητικά λόγια του δικαίου Συμεών «ιδού ούτος κείται εις πτώσιν και ανάστασιν πολλών και εις σημείον αντιλεγόμενον» είχαν, έχουν και θα έχουν την πραγμάτωσή τους σε κάθε εποχή.

Σημείον αντιλεγόμενον . Αφ’ ότου ήλθε στον κόσμο ο Χριστός, το πρόσωπό Του και η διδασκαλία Του έγιναν το σοβαρότερο σημείο αντιλογίας μεταξύ των ανθρώπων. Ανάλογα δε προς την στάση που παίρνουν έναντι του Χριστού, χωρίζονται πάντοτε εις δύο παρατάξεις οι άνθρωποι. Και όλη η ιστορία της ανθρωπότητας κινείται με άξονα τον Χριστόν.

Άλλοι Τον δέχονται και άλλοι Τον αρνούνται. Άλλοι τάσσονται υπό την σημαίαν Του, πιστοί στρατιώται της βασιλείας Του, και άλλοι πολεμούν τα ιδανικά που Εκείνος έγραψε με το Αιμα της θυσίας Του.»