Η Κ.Ο. Ξάνθης του ΚΚΕ στηρίζει την προσπάθεια επίσημου χαρακτηρισμού του Άνω Καρυόφυτου ως μαρτυρική κοινότητα.  Η σφαγή των 37 κατοίκων του χωριού και του βούλγαρου προέδρου από τα βουλγάρικα φασιστικά στρατεύματα κατοχής με τραγικό τρόπο αναδεικνύει την βαρβαρότητα του φασισμού – ναζισμού. Αποτελεί ένα τοπικό σημείο αναφοράς για τις νεότερες γενιές να μαθαίνουν τι υπόφερε και η Ξάνθη από τη βουλγαρική φασιστική Κατοχή που εκτείνονταν σε  μια περιοχή με έκταση 14.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, που κατοικούνταν από 700.000 άτομα. Ο βουλγαρικός στρατός κατέσφαξε πολλούς κατοίκους και άλλους εξεδίωξε από την περιοχή, αντικαθιστώντας τους με Βούλγαρους εποίκους. Ταυτόχρονα ο βουλγαρικός στρατός εγκατέστησε δημοτικά και κοινοτικά όργανα, αντικατέστησε τους Έλληνες δικαστές με Βούλγαρους και καθιέρωσε τη βουλγαρική ως υποχρεωτική γλώσσα. Επίσης, έκλεισε τα ελληνικά σχολεία και ίδρυσε βουλγαρικά, ενώ δημεύτηκε η περιουσία όσων είχαν εγκαταλείψει τις εστίες  τους και δόθηκε σε Βούλγαρους εποίκους. Τις αστυνομικές αρμοδιότητες επίσης ανέλαβαν Βούλγαροι. Σημειώνεται ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα Βουλγαρίας είχε αντιδράσει στην εισβολή του βουλγαρικού στρατού στην Ελλάδα και τη Γιουγκοσλαβία και χιλιάδες μέλη του συμμετείχαν σε ένοπλα παρτιζάνικα σώματα που πολεμούσαν τον βουλγάρικο φασιστικό στρατό και χιλιάδες ήταν κλεισμένα σε φυλακές και στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπως αυτό που βρίσκονταν στη Σταυρούπολη.

Αυτές τις μέρες, μάλιστα, Ιούλη του 1943, με οργανωτή το ΕΑΜ πραγματοποιήθηκαν τεράστια συλλαλητήρια σε πολλές πόλεις με πρώτη τη Θεσσαλονίκη στις 10 Ιούλη και κορύφωση την Αθήνα στις 22 Ιούλη όπου 30 διαδηλωτές πέσανε νεκροί, 200 τραυματιστήκαν και 500 συλληφθήκαν, απέναντι στην προσπάθεια επέκτασης της βουλγαρικής φασιστικής Κατοχής σε όλη τη Μακεδονία – Θράκη. Η ΚΕ του ΕΑΜ, με απόφασή της στις 8/7/1943, «εκφράζοντας την αγανάκτησή της και το μίσος του ελληνικού λαού εναντίον των κατακτητών και της προδοτικής κυβέρνησης του Ράλλη, που νομιμοποιεί το διαμελισμό της Ελλάδας και την εξαφάνιση του ελληνισμού από τη Μακεδονία και τη Θράκη», κάλεσε «το λαό σε συναγερμό για τη σωτηρία του μακεδονοθρακικού λαού από τα νύχια των αιμοβόρων εισβολέων». Και τελικά έγινε κατορθωτή η αποτροπή της επέκτασης της βουλγαρική φασιστικής Κατοχής.

Η διατήρηση της μνήμης από τις θηριωδίες της τριπλής φασιστικής – ναζιστικής κατοχής στη χώρα μας το 1941 -44 είναι σημαντική απέναντι στην προσπάθεια το φασιστικό – ναζιστικό τέρας, το μαντρόσκυλο των καπιταλιστών, να σηκώσει και πάλι κεφάλι. Πρόσφατα μάλιστα είχαμε την απόφαση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Λαμίας για την αποφυλάκιση στελεχών της εγκληματικής ναζιστικής οργάνωσης “Χρυσή Αυγή” και  εισαγγελική πρόταση για την αποφυλάκιση του Κασιδιάρη. Δεν είναι τυχαία η χρονική στιγμή που επιλέγεται για την αποφυλάκιση των καταδικασμένων χρυσαυγιτών, σε συνθήκες πολεμικής προετοιμασίας όπου ενισχύεται η προσπάθεια της κυβέρνησης, συνολικά του συστήματος, να επιβάλει "σιγή νεκροταφείου". Σε αυτές τις συνθήκες οι φασίστες αποτελούν χρήσιμη εφεδρεία του συστήματος για να χύνουν το ρατσιστικό, εθνικιστικό τους δηλητήριο και να τρομοκρατούν όποιον σηκώνει κεφάλι. Άλλωστε, και σήμερα φασιστικές ομάδες δρουν ανενόχλητες, αλωνίζουν σε σχολεία και γειτονιές, με την ανοχή του κράτους και τη στήριξη του συστήματος.

Η διατήρηση στη συλλογική μνήμη των θηριωδιών του ναζισμού - φασισμού αλλά και του πώς τσακίστηκε από την πάλη των λαών που οδήγησε στη μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών αναδείχνει και σήμερα πως μόνο το εργατικό - λαϊκό κίνημα μπορεί και θα τσακίσει τον φασισμό, μαζί και το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα που τον γεννά.