Έχασε η Ξάνθη το Θωμά Εξάρχου σήμερα το μεσημέρι, μετά από αγώνα για τη ζωή το τελευταίο διάστημα στο Νοσοκομείο της Ξάνθης.

Ένας σεμνός, διακριτικός, ευγενικός άνθρωπος της Πόλης, που είχε αποθέματα δύναμης ατελείωτα. Έβλεπε τη ζωή με τα δικά του μάτια και ακούραστος εργαζόταν, παρά τα 93 του χρόνια, μέχρι το τελευταίο διάστημα, ερευνώντας και καταγράφοντας την ιστορία της περιοχής, συγγράφοντας και συζητώντας με την Πόλη και τους ανθρώπους της.

Τιμήθηκε με το χρυσό Μετάλλιο της Ξάνθης στις 4 Οκτωβρίου 2009 από το Δήμο Ξάνθης.

Η σχετική ανακοίνωση του Δήμου Ξάνθης την εποχή εκείνη σημείωνε:

"Μετά από πρόταση του Δημάρχου Μιχαήλ Στυλιανίδη και της αρμόδιας επιτροπής του Δήμου της Ξάνθης και κατόπιν ομόφωνης απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου, αριθμ. Αποφ.:646/28.10.09, απονεμήθηκαν σε τελετή που πραγματοποιήθηκε στο Δημαρχιακό κατάστημα την 11η Οκτωβρίου 2009, ημέρα εορτασμού των Ελευθερίων της Ξάνθης, το χρυσό μετάλλιο του Δήμου, στο Σύλλογο Αιμοδοτών Ν. Ξάνθης «Η ΑΓΑΠΗ» ως ένδειξη τιμής και αναγνώρισης της πολυετούς προσφοράς «ζωής» στον άνθρωπο και επίσης το χρυσό Μετάλλιο στον ιστοριοδίφη κο Θωμά Εξάρχου, ως ένδειξη τιμής και αναγνώρισης της προσφοράς του στον πολιτισμό και στα γράμματα.
Με την ίδια απόφαση, απονεμήθηκαν:
Ειδική πλακέτα στον κο Λεωνίδα Χριστοφορίδη, ως ένδειξη τιμής και αναγνώρισης της προσφοράς στον άνθρωπο και στην κοινωνία και τέλος ειδική πλακέτα στον κο Φίλιππο Στεργίου, ως ένδειξη τιμής και αναγνώρισης της εθελοντικής προσφοράς του σε θέματα περιβάλλοντος."

Η εξόδιος ακολουθία για το Θωμά Εξάρχου θα ψαλλεί στις 11 το πρωί της Τρίτης 4 Νοεμβρίου 2014 στον Ιερό Ναό Αγίου Ελευθερίου. 

Επιθυμία της οικογένειας είναι αντί στεφάνων να ενισχυθεί οικονομικά το Γηροκομείο της Ξάνθης.

Ένα μικρό βιογραφικό σημείωμα για το Θωμά Εξάρχου:

Ο Θωμάς Εξάρχου γεννήθηκε το 1921 στο χωριό Ποντικάτες των Ιωαννίνων. Ήρθε στην Ξάνθη το 1927, τελείωσε την Α’ τάξη του Δημοτικού και επέστρεψε στο χωριό του. Επέστρεψε ξανά στην Ξάνθη το 1934 και από τότε διαμένει μόνιμα. Φοοίτησε στο γυμνάσιο της Ξάνθης (1934-1940). Μετά την αποφοίτηση του από το γυμνάσιο εργάστηκε ως υπάλληλος στο Εμπορικό Επιμελητήριο και στη διάρκεια της βουλγαρικής κατοχής εργάστηκει αρχικά σαν καπνεργάτης και αργότερα χειρώναξ εργάτης υπαίθρου.

Από τα αρχεία του Πρωτοδικείου Ξάνθης προκύπτει ότι τουλάχιστον 2143 Έλληνες της Ξάνθης μεταφέρθηκαν στην κατοχή ως όμηροι από τους Βούλγαρους σε καταναγκαστικά έργα στη Βουλγαρία. Μέσα σε αυτούς ήταν και ο Θωμάς Εξάρχου.

Δημοτικός υπάλληλος το 1946 και στη συνέχεια με την επέκταση του Ι.Κ.Α στην Ξάνθη, το 1949, διορίστηκε στο Ι.Κ.Α. ύστερα από διαγωνισμό. Υπηρέτησε στο στρατό επι 40 μήνες ως έφεδρος ανθυπολοχαγός πυροβολικού. Μετείχε στο Δ.Σ. της Φιλοπρόοδης Ένωσης Ξάνθης (Φ.Ε.Ξ.) ως μέλος ή ως πρόεδρος του Δ.Σ. για από επτά χρόνια σε μια γόνιμη περίοδο της Φ.Ε.Ξ. που σημαδεύτηκε από την ίδρυση του Λαογραφικού Μουσείου, την ίδρυση της Κινηματογραφικής Λέσχης και την αγορά του αρχοντικού των κληρονόμων Δ. Κιουμουτζόγλου για λογαριασμό της Φ.Ε.Ξ.

Μεσολάβησε μια απουσία έξι χρόνων από την Ξάνθη λόγω μετάθεσης στη Θεσσαλονίκη, επανήλθε το 1981 και το 1982 εκλέχτηκε δημοτικός σύμβουλος. Το 1983 διορίστηκε πρόεδρος του Δ.Σ. του Γενικού Νοσοκομείου Ξάνθης.

Έχει συγγράψει αριθμό άρθρων και αυτοτελών βιβλίων που εκδόθηκαν από το περιοδικό «Φοροτεχνική και Θρακική προσέγγιση» και βιβλίων που εκδόθηκαν από το Πολιτιστικό Αναπτυξιακό Κέντρο Θράκης και την Αδελφότητα Ηπειρωτών Ν. Ξάνθης.

Για την προσφορά του στα γράμματα και την ιστορία του Νομού Ξάνθης, τιμήθηκε από τη νομαρχία Ξάνθης με το βραβείο "Στέφανος Ιωαννίδης", από τον Δήμο Ξάνθης (χρυσό μετάλλιο πόλης), από το Γυμνάσιο Σμίνθης, από το ΚΑΠΗ, με έκδοση ενός βιβλίου για την κοινωνική του προσφορά από την Αδελφότητα Ηπειρωτών Νομού Ξάνθης, από το Εργατικό Κέντρο, από το Κεντρικό Ισραηλίτικο Συμβούλιο και από τα Πολιτιστικά Σωματεία των Ξανθιωτών Αττικής.