Η δημιουργική διαμαρτυρία του ΚΟΞ-Αγώνες κολύμβησης στην άσφαλτο, μπροστά στην κλειστή πόρτα.

Ο  ΚΟΞ με δημιουργική έμπνευση, επικοινώνησε στην Ξάνθη  τη διαμαρτυρία του για το κλειστό εδώ και 5 χρόνια  κολυμβητήριο, «γιορτάζοντας» την επέτειο….

Γονείς και Διοικητικό Συμβούλιο από κοινού εκφράζουν την αγανάκτησή τους για την πενταετή καθυστέρηση και αναμένουν τις δεσμεύσεις της νέας Δημοτικής Αρχής για  τη λειτουργία του κολυμβητηρίου και την κατασκευή ενός, ακόμη .

Ο Δημήτρης Γκαγκαλίδης, παλιός προπονητής κολύμβησης, σημειώνει:

Μια φορά κι ένα καιρό, η Ξάνθη είχε κολυμβητήριο

 

‘Ήταν στην εποχή (δεκαετία 40’) του πολέμου όταν η Ξάνθη,  η 1η πόλη στην Β. Ελλάδα που είχε “πισίνα”.

 

Στην περιοχή των “Μύλων”, που έσφυζε από ομορφιά, με δέντρα, γρασίδι, λουλούδια και νοικοκυροσύνη.

 

Το 1954 ο ΚΟΞ είναι ο 1ος “χερσαίος” όμιλος στην Ελλάδα, με επιτυχίες, διακρίσεις, εκπροσώπηση στην ΕΚΟΦ και ομάδες πόλο και κολύμβησης.

 

 Η πισίνα είναι “ανοιχτή” και έχει βατήρες κατάδυσης, καφετέρια, χώρους αποδυτηρίων, καλαισθησία και ζωή.

 

Τα χρόνια περνούν και το κολυμβητήριο γίνεται “παντός καιρού” με πρόχειρη (δυστυχώς) κατασκευή που εξυπηρέτησε μόνο πρόσκαιρα.

 

Λόγω προβλημάτων παλαιότητας, στατική ανεπάρκεια, ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων, θέρμανσης, εσωτ. αποδυτηρίων, κτλ, η λειτουργία γίνεται “στίβος μετ’ εμποδίων”.

Τα σίδερα οξειδώνονται, το νερό γίνεται σχεδόν τοξικό, οι αθλητές αλλάζουν μαγιό έξω στο κρύο, η καθαριότητα διακυβεύεται (προβληματική υπερχείλιση, ανύπαρκτο ποδόλουτρο, κα).

 

Το κολυμβητήριο περνά στον Δ. Ξάνθης και τα προβλήματα παραμένουν. Ο χρόνος δείχνει τα σημάδια του, την ώρα που όμορες πόλεις φτιάχνουν σύγχρονες πισίνες. Η Ξάνθη χάνει την ευκαιρία των Ολυμπιακών έργων (2004), μένει πίσω στην πολιτική βούληση….και το κολυμβητήριο κλείνει.

 

Σήμερα το μέρος θυμίζει τριτοκοσμικό τοπίο, οι αναμνήσεις δόξας έσβησαν, όπως και τα 500 παιδιά που γέμιζαν καθημερινά την δεξαμενή.

Τα ασύμφορα λειτουργικά έξοδα και οι λύσεις του δύσκολου σταυρόλεξου (γεωθερμία, φυσικό αέριο), δεν έγιναν ποτέ.

 

Το μόνο που έμεινε είναι τα όνειρα και η φαντασία των παιδιών που συνεχίζουν να προβάλλουν και να ελπίζουν. Χάρη σε αυτή τη φαντασία -εν έτη 2020- φτιάχνουν πισίνες στην ξηρά, κολυμβητικούς αγώνες στην άσφαλτο και προκαλούν γέλιο στους Ξανθιώτες, προβληματισμό στους μεγαλύτερους και άγχος στους υπεύθυνους……


 

 

 

 

 

Σύνταξη: Τηλέμαχος Αρναούτογλου

Επιμέλεια: Τηλέμαχος Αρναούτογλου

Αθλητικά
Εκπαιδευτικά
Κοινωνικά
Πολιτιστικά
Τοπικά