Ε, έχουμε δώσει κι εμείς «πατήματα». Τι τη θες κυρία μου την «κατά μόνας άσκηση» όταν είναι γνωστό τοις πάσι ότι δεν αποχωρίζεσαι το δωδεκάποντο… Κι εσύ, ρε Μήτσο, είπαμε… καλά τα γαρδουμπάκια, αλλά καιρός να «το δεις»… μονοφαγάς κι ας ακολουθείς ευλαβικώς το ρητό «για ένα όνομα ζούμε σ’ αυτήν την κοινωνία»…

«Μ’ αυτά και μ’ αυτά» όμως, μας… βγήκε το όνομα (το μάτι, το έχουμε ρεζέρβα -δεν ξέρεις πού θα χρειαστεί). Και δε «μαζεύεται»…Κι επειδή δε μαζεύεται, το σύστημα αποφάσισε να μας… μαζέψει.

Πάρε κόσμε τώρα ένα λοκντάουν… μέσα στο λοκντάουν να ’χεις να πορεύεσαι!

Αυτές είναι… πατέντες. Εγκλεισμός… περαιτέρω. Κι έχει και «παρακάτω»…. Το ’πε ο Χαρδαλιάς (μην ήταν ο Πέτσας…). Ορθά κοφτά: αν δε λειτουργήσουν τα μέτρα, τότε θα πάμε στον… καθολικό εγκλεισμό -τύφλα να ’χει το Αλκατράζ. Αν και πιο κοντά στο…. Γκουαντάναμο προσιδιάζει η κατάσταση, αλλά μετά, ποιος διαχειρίζεται τις… πολιτικές προεκτάσεις…

Γι’ αυτό, ας το κρατήσουμε στα μέτρα και τα... πλάτη μας. Το (ρητορικό) ερώτημα, που τίθεται είναι το εξής: ποιος «χωράει», μετά από μια βδομάδα καραντίνας και με το «προηγούμενο» του Μαρτίου, στο… έξτρασμόλ!

Αλλά, είναι που δώσαμε «πατήματα»… Που συμπεριφερόμαστε, λες και δεν υπάρχει ούτε «λοκ» ούτε «ντάουν»… Είναι που αδυνατούμε να διαχωρίσουμε τα συνθετικά. Μάλλον, επειδή το ένα είναι βασική προϋπόθεση του άλλου.

Και δε θέλουμε να κάνουμε και «δουλίτσα», πάνω σ’ αυτό, καθώς πολλές δουλειές μας έπεσαν και, κυρίως, μας… χάθηκαν, τελευταία. Και αρνούμαστε. Γι’ αυτό τα απορρίπτουμε, συλλήβδην…

Όμως, τη λες «ενήλικη συμπεριφορά», αυτή; Ε, δε χρειάζεται να επιστρατεύσεις την όποια αυτογνωσία διαθέτεις για να απαντήσεις, απνευστί: ΟΧΙ…

Γιατί, τις ευθύνες μας μπορεί να τις αποφεύγουμε, αλλά δεν είμαστε τυφλοί, τις βλέπουμε…

Στην τελική, σε «όλα τ’ άλλα», είμαστε… ενήλικες.

Δεν πληρώνουμε τις δόσεις ΕΝΦΙΑ; Τη ΔΕΗ, την κινητή και σταθερή τηλεφωνία, το νερό, τις δόσεις του στεγαστικού; Όσοι μπορούμε, δεν το κάνουμε; Άσε, που κι όσοι δεν μπορούμε, «το παλεύουμε»… Γιατί, δεν είμαστε όλοι τζαμπαζήδες κι ανεύθυνοι, όπως θέλουν να νομίζουμε…

Υπεύθυνοι, νοικοκυραίοι, δουλάκια του συστήματος! Όπως και να το πεις -και ιδεολογικά χρωματίσεις- αυτή είναι η εικόνα της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας. Άλλο, που… «ο άδειος τενεκές κάνει θόρυβο»…

Γιατί, ποιος διαφωνεί;

Δεν έχουμε κλείσει, οι εστιάτορες τα εστιατόρια και οι έμπορες τα μαγαζιά, για δεύτερη φορά μέσα σε οκτώ μήνες -όχι ότι λειτουργούσαμε, επί της ουσίας, στο ενδιάμεσο;

Δεν μπήκαμε σε καθεστώς τηλεργασίας και κυρίως, αναστολής, για δεύτερη φορά μέσα στο ίδιο διάστημα;

Δε ζούμε με 534 ευρώ, όταν τα πάρουμε και με 400 εφ’ άπαξ, επειδή είμαστε άνεργοι;…

Μήπως, δεν προσπαθούμε από την Τρίτη να κάνουμε τηλεκπαίδευση και ακούμε τα εξ αμάξης από την κ. Κεραμέως, επειδή… το σύστημα δε λειτούργησε; Δε «φάγαμε» τα προβλήματα της πλατφόρμας, διακινδυνεύοντας τα προσωπικά μας δεδομένα; Δεν κατάπιαμε ακόμα κι εκείνο το… ναρκισσιστικό «Η τηλεκπαίδευση είχε προβλήματα και εξαιτίας της ανεπαρκούς σχέσης πολλών καθηγητών με την τεχνολογία»; Ακούστηκε κάτι, έξω… από τα δόντια μας; Της είπαμε, μήπως, «πήγαινε κυρία μου να μάθεις πότε ξεκίνησε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος και μετά μιλάς»;

Δε στεκόμαστε στις ουρές για να κάνουμε τα τζάμπα ράπιντ τέστ και λέμε κι ευχαριστώ για το αυτονόητο, ενώ οι ειδικοί φέρονται λες και μας εφοδιάζουν με… υγειονομικό  διαβατήριο -που σιγά, μην το θέλαμε…

Δεν πήγαμε και πληρώσαμε το μοριακό τεστ -για μια «υπόνοια»- και μετά επιδοθήκαμε σε… αλχημείες για να απομακρύνουμε την ημερομηνία εξόδου στο σούπερ μάρκετ… Δεν το ξανακάναμε αυτό (στέλνοντας την ημερομηνία εξόδου στον… Ερμή), όταν το τμήμα του παιδιού μας στο Δημοτικό έκλεισε λόγω κρούσματος;

Δεν μας είπαν ότι τα παιδιά του δημοτικού «κολλάνε λίγο» και το δικό μας έκλαιγε, επειδή…. «όλα τα κάνει πολύ» κι ευτυχώς, τώρα, που ενδέχεται να κλείσουν, «πήρε τα πάνω του»;

Θυμώσαμε με την παραδοχή Γεωργιάδη ότι «δεν μας βγήκε το άνοιγμα του τουρισμού». Δεν τον ακούσαμε προσεκτικά να λέει, λες και πουλούσε τον τόμο «Τα Νομίσματα του Κράτους των Πτολεμαίων», ότι η κυβέρνηση πίστεψε πως οι υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού θα εμπόδιζαν τη διάδοση της πανδημίας και άρα, το δεύτερο κύμα (που βιώνουμε τώρα) θα ήταν πιο χαλαρό…

Κάτσαμε ν’ αξιολογήσουμε το… υπόβαθρο αυτής της πολιτικής σκέψης και απόφασης;

Ή μήπως ζητήσαμε παρέμβαση εισαγγελέα για τη διερεύνηση και ποινικών ευθυνών, σε περίπτωση, δηλαδή που… κάποιοι εξέθεσαν σε κίνδυνο την υγεία και την ζωή των Ελλήνων -έτσι, για το «γλέντι», όχι ότι θα το εννοούσαμε ή θα περιμέναμε κάτι;…

Παραξενευτήκαμε, που ενώ μας διαβεβαίωναν ότι «Μένουμε Σπίτι» την πρώτη φορά, για να φτιάξουν ΜΕΘ, τώρα μας λένε, πως όσες ΜΕΘ και να φτιαχτούν δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την πανδημία;

Αλαφιαστήκαμε, που απ’ το πουθενά μας «πετάνε» κάτι… νέες ΜΕΘ που γίνονται σε ένα βράδυ, μέσα στα νοσοκομεία -όλες σε κίτρινο και μπλε φόντο- λες και πρόκειται για διαφήμιση της ΙΚΕΑ, αλλά χωρίς την τετραμελή οικογένεια, τα κοριτσάκια, το ερωτευμένο ζευγαράκι ή έστω… τη γάτα;

Αγριέψαμε, επειδή τα ραντεβού μας με τα χειρουργεία αναβλήθηκαν ή και ματαιώθηκαν και ψαχνόμασταν στα ιδιωτικά… με τη χολή στο χέρι -όσοι μπορούσαμε…

Κλάψαμε δημόσια, επειδή ο δικός μας άνθρωπος εισήχθη με δύσπνοια στο νοσοκομείο, μας είπαν πριν κάνει το τεστ «είναι σίγουρα κόβιντ» και μας κοίταζαν από πάνω μέχρι κάτω πριν μας στείλουν (σπρώξουν μακριά) για έλεγχο…

Βρίσαμε, επειδή χάσαμε τους «δικούς μας» από σοβαρές ασθένειες, επειδή «έχουμε κόβιντ» και από κόβιντ, επειδή… «έχουμε κόβιντ» και τους θάψαμε με συνοπτικές διαδικασίες -τους δεύτερους, σα λεπρούς, σαν ανεπιθύμητους;

Δεν έχουμε κάνει αρκετά; Δε συνεχίζουμε; Τι θέλουν…