Η Εξημέρωση των πολέμιων της αλήθειας

όλο και αργεί

στον Τόπο των Καριόκας

 

«Λέγουσι δ᾽ ἡμᾶς ὡς ἀκίνδυνον βίον
ζῶμεν κατ᾽ οἴκους, οἱ δὲ μάρνανται δορί»

Βεβαίως,

το πρώτο ζώο που εξημέρωσε ο άνθρωπος,

ήταν ο λύκος που τον μετέτρεψε σε σκύλο.

Το δεύτερο ήταν το  μῆλον.

Ακολούθησε και ο χοίρος.

Η σκέψη και ο στοχασμός ήρθαν πολύ μετά.

Βεβαίως αργότερα εμφανίστηκαν  τα κείμενα

με τις καλπικο- αμφισβητίες  γραφίδες ,

όπου  με την δήλωση μετά δυσκολίας  

των φωνηέντων των τραπεζικών λογαριασμών

δικαιώθηκαν οι περί γάμεις κόποι.

Άλλο το εν  σκήπτω και άλλο το σκήπτρο.

Ρωγμές σε γεροντικές αστικές προκαταλήψεις ευπρέπειας,

που κατόρθωσαν εδώ και χρόνια το επικό:

να θρυμματίσουν το στεφάνι της Πόλης

και να μετριάσουν την έκσταση που προκαλεί

 η μανναδόχος στάμνα.

Στην εποχή λοιπόν των αναγκαστικών οικειοθελών εγκλεισμών σε νομαρχιακά κελιά,

καθώς τώρα χτίζονται νέοι και πιο παρακμιακοί  βωμοί,

η προτροπή του «γραφικού»  βιβλιοπώλη

αποκτά ένα νόημα πολύ πιο πέρα από εκείνο

που δίνει η καθημερινή τελμάτωση

στο ελευθέρας του διαδικτύου

 «διαβάστε κανένα βιβλίο και ερευνήστε,

γιατί σε λίγο θα παραφρονήσετε».

Θα μου πείτε τώρα τινές,

ότι δεν διαθέτετε  άφθονο χρόνο,

 μιας και δεν ανήκετε στις λεγόμενες

 «ευπαθείς ομάδες ορεινών και πεδινών περιοχών».

Έχετε δίκαιο..!!!

Για αυτό και τώρα  στις ημέρες του εθελούσιου

αναγκαστικού σωφρονισμού,

ναυαγείτε στην ψυχρότητα μιας οθόνης.

Και η νοσηρή αυτή ψυχρότητα

σας κάνει να αμφισβητείται ακόμη

και την εμφάνιση της big mamas αρκούδας

μαζί με τα αρκουδάκια της,

στις πλαγιές του Κομψάτου,

αργότερα Κοσσινίτου και τέλος Κοσσίνθου ποταμού

δια γραφής Πέτρου Γεωργαντζή,

στον ύψος του Μονοπατιού Της Ζωής.

Τι να σας κάνω;

Η μετά-επαναστατική σας κατάθλιψη

που μετατρέπεται σε ψυχική  νόσο

αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία.

Ο δρόμος του μαρτυρίου σας,

γίνεται επιβεβλημένος.

Στραβός ύπνος  πάνω σε μοκέτες

που έχουν πιάσει ανθρώπινο επιδοματικό χνούδι.

Χωρίς ρητορική διάθεση και ιδεολογικό τόνο:

Δύσκολη η αναίρεση της μοναξιάς

και

Δύσκολη η αυθεντικότητα και η αυτονομία.

Η διαχρονική ανεπάρκειά σας,

χρησιμοποιείται αντανακλαστικά ως ασπίδα

από ανεύθυνα αξιώματα, εν ασέληνης νυκτός.

Τώρα,

που η μετάβαση από τον ένα ιστορικό κύκλο στον άλλο

έχει εξαντλήσει και την τελευταία της προμήθεια.

Και για να εξηγούμαστε,

οψώνια της Πόλης δεν υπήρξαμε ποτέ,

καθώς και ποτέ μέλη,

 στην χορεία σοβαρών στοχαστών.

Η συνέχεια με την μάμα αρκούδα,

προσεχώς……

 

Με εκτίμηση

Μιχάλης Σπανίδης

Εκδότης-Βιβλιοπώλης