Επί ποδός βρίσκονται οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των εκπαιδευτικών ζητώντας από την κυβέρνηση, η επιστροφή στο σχολείο -όποτε αυτή κι αν είναι εφικτή- να γίνει με όρους ασφάλειας.

Μιλώντας στην πρωινή εκπομπή του Δημοτικού Ραδιοφώνου, η ΓΓ του Διδασκαλικού Συλλόγου Ξάνθης και εκπρόσωπος στην «Αυτόνομη Παρέμβαση» Χαρίκλεια Γιαννακίδου επισήμανε ότι η επανάληψη του σκηνικού του Σεπτεμβρίου με την έναρξη της σχολικής χρονιάς δεν μπορεί να επαναληφθεί.

Επισήμανε ότι η επανεκκίνηση του Ιουνίου, αμέσως μετά το ανοιξιάτικο λοκντάουν έγινε σε συνθήκες που δεν ακολουθήθηκαν το Φθινόπωρο, σημειώνοντας πως οι εκπαιδευτικοί επιμένουν για αραιωμένα τμήματα των 15 μαθητών, μαζικά τέστ για έγκαιρη διάγνωση –εικόνα της υγειονομικής κατάστασης, σχολαστική καθαριότητα και πρόσληψη αυξημένου αριθμού υπαλλήλων καθαριότητας που θα καλύπτουν τις ανάγκες του ωρολόγιου προγράμματος.

Ταυτόχρονα ζητούν την αναπροσαρμογή της ύλης και των σχολικών προγραμμάτων και η σταδιακή κάλυψη των κενών που προκλήθηκαν, κυρίως, από το γεγονός ότι όλοι οι μαθητές δεν είχαν πρόσβαση στην τηλεκπαίδευση, σε όλες τις τάξεις.

Ακούστε την κα Χαρίκλεια Γιαννακίδου

Η εξ’ αποστάσεως δεν είναι για όλους

Δριμεία κριτική κατά του υπουργείου εξαπέλυσε η κ. Γιαννακίδου, σχετικά με τον τρόπο που… δεν οργανώθηκε το σχέδιο «εκπαίδευση εξ’ αποστάσεως»…

Συγκεκριμένα, τόνισε πως ενώ η κυβέρνηση γνώριζε πως το κλείσιμο των σχολείων ήταν μονόδρομος, δε φρόντισε να προγραμματίσει να οργανώσει και να οδηγήσει ομαλά την εκπαιδευτική κοινότητα σε αυτή τη νέα συνθήκη. «Δεν υπήρξε η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, ως όφειλε, αντίθετα, οι εκπαιδευτικοί φρόντισαν μέσα σ’ ένα Σαββατοκύριακο, δημιουργώντας ομάδες στα κοινωνικά δίκτυα να καταρτιστούν εκ των έσω και βεβαίως χρειάστηκε να αναβαθμίσουν τον τεχνολογικό τους εξοπλισμό ώστε να παρέχουν ποιοτική διδασκαλία».

Πρόσθεσε, ότι τα «προβλήματα» δεν άφησαν την όλη διαδικασία, προβλήματα που εστιάζονται στην επιλεγόμενη από το υπουργείο Παιδείας πλατφόρμα: «Πέφτει το σύστημα συνεχώς, οι φωνές αλλοιώνονται αλλά και η εικόνα, ενώ οι εκπαιδευτικοί έρχονται καθημερινά με διάφορα τεχνικού τύπου ζητήματα που πρέπει να επιλυθούν»…

Το μείζον, ωστόσο, όπως τόνισε είναι το γεγονός ότι το συγκεκριμένο μοντέλο δεν είναι προσβάσιμο σε όλους τους μαθητές. «Έχουμε μαθητές χωρίς πρόσβαση στο αγαθό της παιδείας, το οποίο πρέπει να παρέχεται σε όλα τα παιδιά», είπε και υπογράμμισε πως στην Ξάνθη, 600 μαθητές δεν έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν την εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. «Οι απώλειες μέσα στην πόλη είναι λίγες, ωστόσο, καθώς πηγαίνουμε στην περιφέρεια, βλέπουμε ότι αυξάνεται το ποσοστό, όπως στο Δροσερό, όπου η πλειοψηφία των μαθητών δεν παρακολουθούν, αλλά και σε άλλες περιοχές, ο αποκλεισμός των παιδιών από την τηλεκπαίδευση είναι σημαντικός», υπογράμμισε.

Προέκρινε το θέμα των βιβλίων, επισημαίνοντας πως τα συγκεκριμένα δεν είναι φτιαγμένα για ψηφιακή διδασκαλία. «Το κράτος ήταν ανέτοιμο. Δε φρόντισε να ετοιμάσει την εκπαίδευση και αναλώθηκε σε επικοινωνιακού τύπου δηλώσεις για ψηφιακές τάξεις, για χιλιάδες τάμπλετ –κάτι που δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια», σημειώνοντας πως σε σχολείο της περιοχής μας με περισσότερους από 300 μαθητές, πήραν τάμπλετ οι 12, επισημαίνοντας πως όλοι οι μαθητές έχουν ανάγκες, τις οποίες η πολιτεία θα έπρεπε να καλύπτει.

Η κ. Γιαννακίδου σχολίασε πως «αφού η εκπαίδευση είναι υποχρεωτική και ο μαθητής παίρνει απουσία όταν δεν παρακολουθεί, αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να του παρέχουμε όλα τα μέσα για να συμμετέχει σε αυτήν τη διαδικασία».

Έβαλε και κατά του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) το οποίο, όπως είπε θα έπρεπε ήδη από τον Μάρτιο, όπου διαφαίνονταν ότι προκρίνεται η λύση της τηλεκπαίδευσης να έχει φροντίσει για την αναπροσαρμογή της ύλης.

Ταυτόχρονα ανέφερε τα προβλήματα που προκαλούνται στις οικογένειες. «Η εξ αποστάσεως σχεδιάστηκε για να εφαρμόζεται από ενήλικες -δεν είναι προσαρμοσμένα τα παιδιά για να μαθαίνουν έτσι. Διαφορετικά θα είχε αντικατασταθεί η εκπαίδευση με ένα δίκτυο», τόνισε χαρακτηριστικά.

Παράλληλα, επισήμανε πως… «για να κάτσει ένα νηπιαγωγάκι ή ένα πρωτάκι και δευτεράκι μπροστά από μια οθόνη, θα πρέπει να υπάρχει εκει γύρω και μια μαμά. Βλέπουμε ότι διαρρηγνύεται η ιδιωτικότητα, αφού ο εκπαιδευτικός “μπαίνει” στο σπίτι των μαθητών, οι μαθητές κάνουν το ίδιο»…

Ανέφερε πως η τηλεκπαίδευση δεν μπορεί να αντικαταστήσει την δια ζώσης εκπαίδευση και υπογράμμισε την παράμετρο των συναισθηματικών επιπτώσεων που μπορεί να προκληθούν για τα «νηπιαγωγάκια και τα πρωτάκια», που όπως πέρσι, έτσι και φέτος χάνουν την αρχή της φοίτησής τους στο δημοτικό που αποτελεί, ένα κρίσιμο και κομβικό σημείο για το ίδιο το παιδί…

Επισήμανε, πάντως, ότι οι εκπαιδευτικοί δεν έχουμε αρνηθεί την πιθανότητα ή δυνατότητα να υπάρχει μια συμπληρωματική χρήση των τεχνολογιών  στην εκπαιδευτική διαδικασία. «Επικουρική και όχι αντικατάσταση της δια ζώσης», είπε και σημείωσε ότι πιθανόν, «ένα μέρος της θα συμπληρώνει τη μελλοντική δια ζώσης διδασκαλία».

Εργασιακά των εκπαιδευτικών

Η ΓΓ του Διδασκαλικού Συλλόγου Ξάνθης σημείωσε ότι η εκπαίδευση όπως και όλο το κοινωνικό κράτος υπέστη μια μεγάλη πληγή στα χρόνια των μνημονίων «Δέκα χρόνια δεν είχαν γίνει μόνιμοι διορισμοί. Μετά την άνοιξη του 19 ξεκίνησε ένας διαγωνισμός και οι πρώτοι 4,5 χιλιάδες διορίστηκαν φέτος» σχολιάζοντας πως είναι ένας πολύ μικρός αριθμός «για να καλύψει τα τόσα χρόνια αδιοριστίας».

Σημείωσε ότι αυτό έχει ως αποτέλεσμα, πρώτον, το γηρασμένο εκπαιδευτικό προσωπικό -ο μέσος όρος των εκπαιδευτικών στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση είναι τα 49 έτη- και δεύτερον, την παγίωση ελαστικών μορφών εργασίας. Μάλιστα, εν καιρώ πανδημίας, όπως είπε, θεσμοθετήθηκαν τρίμηνες συμβάσεις εκπαιδευτικών κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά και αναφέρθηκε στην εκπαιδευτική ρύθμιση που «συζητιέται για την τεχνική εκπαίδευση, η οποία προβλέπει ότι θα υπάρχει η δυνατότητα και κατάρτισης τοπικού πίνακα από τον οποίο θα προσλαμβάνονται εκπαιδευτικοί ακόμα και… για μία μέρα».

Η κ. Γιαννακίδου έκανε λόγο για υποχώρηση των βασικών δικαιωμάτων, αναφέροντας ότι και στην εκπαίδευση υπάρχουν εργαζόμενοι δύο ταχυτήτων: αυτοί που έχουν σταθερή μόνιμη εργασία, ενώ ένα μεγάλο μέρος με ελαστική εργασία. «Παρατηρούμε πως ό,τι συμβαίνει στον απροστάτευτο ιδιωτικό τομέα, τώρα “περνάει” και σε έναν θεσμικό πυλώνα της πολιτείας, την εκπαίδευση».

Τα κενά και το αποτυχημένο δυτικοευρωπαϊκό μοντέλο

Η εκπρόσωπος της Αυτόνομης Παρέμβασης τόνισε ότι κάθε υπουργός παιδείας έχει τη δυνατότητα να δει ανά πάσα στιγμή όλη την εκπαιδευτική διδασκαλία, το τι γίνεται σε κάθε σχολείο, κάθε στιγμή, μέσα από το Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο. «Οπότε γνωρίζει και τα κενά που υπάρχουν, σε κάθε σχολείο. Η επιλογή να μη γίνονται μόνιμοι διορισμοί ακολουθείται από τα χρόνια των μνημονίων και είναι στο πλαίσιο της νεοφιλελεύθερης πολιτικής, βάσει της οποίας, τα κοινωνικά αγαθά θα πρέπει να συρρικνώνονται».

Παράλληλα αναφέρθηκε και στην Πρόταση Πισσαρίδη για την εκπαίδευση, η οποία, όπως είπε, δεν είναι άγνωστη στους εκπαιδευτικούς και αποτελεί πτυχή των πολιτικών του μνημονίου. «Προβλέπει αυτονομία των σχολείων και πέρασμά τους στους δήμους», σημείωσε, ενώ χαρακτήρισε πιθανό «προέρτιο» την πρόσληψη εκπαιδευτικών μέσω των δήμων…

«Αυτό που επιχειρείται είναι, η εκπαίδευση, από δημόσιο αγαθό να παραχωρείται και φεύγει από τα χέρια του κράτους. Αποσοβήσαμε την ίδια απειλή το 14 και επανέρχεται τώρα», ενώ σημείωσε ότι η πρόταση αυτή αποτελεί το αποτυχημένο μοντέλο που ακολούθησαν τα αγγλοσαξωνικά κράτη.

«Δε θεωρούμε ότι θα είναι κάτι επωφελές. Αποδεσμεύει το κράτος από τη βασική υποχρέωση να παρέχει τα δημόσια αγαθά και αυτό δημιουργεί σχολεία πολλών ταχυτήτων. Ήδη, και από τηλεκπαίδευση είδαμε, πώς αυτή λειτουργεί σε καλύτερες περιοχές ενώ σε πιο φτωχές παρουσιάζονται περισσότερα προβλήματα».

Τέλος, αναφέρθηκε στο «μείζον κτιριακό ζήτημα» σημειώνοντας ότι το τελευταίο σχολικό κτίσμα που παραδόθηκε στην Ξάνθη ήταν πριν από 15 χρόνια. Η κ. Γιαννακίδου, υπογράμμισε ότι το κτιριακό είναι άμεσα συνδεδεμένο με την ποιότητα της εκπαίδευσης.