Παλιά χρειαζόταν απλώς μια καπαρντίνα και… ελατήρια στα χέρια.

Ο επιδειξίας της… γειτονιάς μας δεν είχε μεγάλη ενδυματολογική φαντασία, στεκόταν σε γωνίες -πάντα σκυφτός- αλλά με μια ιδιαίτερη ικανότητα να συλλαμβάνει το «κοινό του» και βασιζόταν στην απολύτως… έντιμη συνταγή του αιφνιδιασμού.

Αλλά από τότε, κύλησε πολύ νερό στ’ αυλάκι.

Συμβουλές τύπου «απομακρύνσου από τον καπαρντινάκια, άμεσα» μπήκαν στο χρονοντούλαπο μαζί με άλλες ενοχλητικές πτυχές της ελληνικής κοινωνίας που έμπαινε στην ΕΟΚ, μεταλλασσόταν σε «αρρωστάκι» του καταναλωτισμού και της ξενομανίας και αγνάντευε με αισιοδοξία ένα πολλά υποσχόμενο (και «υποσχετικό») μέλλον, μέσα από τα πακέτα Ντελόρ…

Σαράντα χρόνια εξελικτικής πορείας του νεοελληνικού ανθρώπινου είδους, που συμπυκνώνεται απολύτως λακωνικά στην ανάγκη μιας δυνητικής ευζωίας που και δεν ήρθε και… δεν υπήρχε και την… πλήρωσε.

Απολύτως… φυσιολογικό, λοιπόν, ότι η κυρία Σουλτάνα μιλάει από το βήμα της Βουλής. Που ασκεί κριτική και άρα… και πολιτική. Και λέει ό,τι καταλαβαίνει, το οποίο θεωρεί, όχι απλώς πως είναι κατανοητό και στον… περίγυρο, αλλά (μέσες-άκρες) και.. ευφάνταστο.

Είναι που έχουμε την τάση να διαφοροποιούμαστε -να κάνουμε τη διαφορά- να δίνουμε ένα «μπουστάρισμα», κε Μπαμπινιώτη μου, στο περιβάλλον, στην ομάδα, στις ιδέες που μας έκαναν την τιμή να μας συμπεριλάβουν στο πλαίσιό τους…

Ε να μη βγούμε από την υποχρέωση;

Τι να σου κάνει ένα «ανέμελος» (που άρχισε νωρίς νωρίς να λειτουργεί πληθωριστικά), όταν η… πλούσια ελληνική γλώσσα είναι εκεί και περιμένει να την… ξετινάξεις χωρίς οίκτο. Να παραθέσεις, σα στρατιωτάκια έτοιμα για μάχη, τις γλωσσικές σου συνθέσεις που σφύζουν από ευρηματικότητα και ενθουσιασμό!

Μέσα στην ατυχία της η κ. Ελευθεριάδου είχε αρωγό τον Κακλαμάνη, που έτυχε να προεδρεύει της συγκεκριμένης συνεδρίασης.

Να την πάρει απ’ το χεράκι και να της εξηγήσει ότι η αντίδραση της κοινοβουλευτικής ομάδας της ΝΔ δεν είναι αποτέλεσμα του δικού της… σφυροκοπήματος που αφήνει μόνον… άναρθρα περιθώρια στον αντίπαλο…

Ναι, την πήρε απ’ το χεράκι -χωρίς να την μετακινήσει ίντσα από το βήμα- για να σώσει «οτιδήποτε κι αν σώζεται» από το… γόητρο ενός θεσμού που -από χρόνια- και καπαρντίνα φόρεσε και «ελατήρια» στα χέρια δεν έχει…

Αλλά και ο πρωθυπουργός δεν υπέπεσε σε… περιγραφικό ολίσθημα καθώς τον τσιγκλούσε ο Φίλης ως υποβολέας της Βουλής να πει το όνομα «Βόρεια Μακεδονία», κατά τη συζήτηση για τον προϋπολογισμό; Προσπαθώντας να αντιγυρίσει την «ντρίπλα», τον κάλεσε να φορέσει τη μάσκα του, καθώς ανήκει στις ευπαθείς ομάδες.

Και ήταν η σειρά της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ να εξοργιστεί -ένα παραπάνω, που έπρεπε να υπερασπιστεί και τον αντιρατσιστικό του νόμο… Αλλά, μήπως ο Φίλης δεν είναι ευπαθής; Τι, δηλαδή τις έχουμε τις λέξεις, αν δεν μπορούμε να τις χρησιμοποιούμε. Θα στείλουμε στη σύνταξη και τα επίθετα τώρα;

Μέχρι και στο γραφείο του τον κάλεσε (τον Φίλη) για να του ζητήσει συγνώμη, ο πρωθυπουργός, εφόσον ο πρώην υπουργός Παιδείας το εξέλαβε σαν προσβολή. Που εκείνος διαβεβαίωσε πως δεν προσβλήθηκε προσωπικά, αλλά πως είναι σίγουρος ότι… προσβλήθηκαν όλοι όσοι ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες!

Κοινώς, μπορούμε να… τσουβαλιάζουμε σε έναν όρο μια διευρυμένη ομάδα πολιτών, αρκεί να τον χρησιμοποιούμε απρόσωπα και αόριστα.

Γιατί δεν είναι ευγενικό να λες κάποιον «ευπαθή». Αλλά δεν έχεις πρόβλημα αν (εντάσσοντάς τον σε μια… κατηγορία)… εννοείς ότι τον λες…

Παράνοια;

Όχι. Σύγχρονη άσκηση πολιτικής… Που δίνει έμφαση στην πολιτική ορθότητα, η οποία «ορίστηκε», από… κάτι τύπους, που ανάθεμα αν μιλούν ελληνικά ή εν πάση περιπτώσει, αν αντιμετωπίζουν τη γλώσσα ως αυθύπαρκτο σύστημα επικοινωνίας και όχι σαν… ουρά της ιδεολογίας και ενίοτε της ιδεοληψίας τους…

Γι’ αυτό, όταν σου λένε «Ελευθερία», εσύ να βγαίνεις!

Απλώς, μην ξεχνάς, καθώς βγαίνεις να… μπαίνεις σε κατηγορία.

Είναι, λέει, πολύ πιθανόν οι πρώτοι εμβολιασμοί να γίνουν εντός του τρέχοντος έτους και στην Ελλάδα. Η κυβέρνηση (λέει, πάλι…) οργανώνει μια γιγαντιαία αποστολή μεταφοράς του εμβολίου, όμοιας με αυτής του Αγίου Φωτός.

Δηλαδή, μπορεί Χριστούγεννα – Πάσχα να μην γιορτάζουμε, αλλά δε θ’ αφήσουμε και την… τεχνογνωσία να πάει χαμένη…

Ο στόχος είναι να ξεκινήσουν εμβολιασμοί ταυτόχρονα σε όλη την επικράτεια σε 1018 κέντρα.

Η εκστρατεία βαφτίστηκε ήδη από τον πρωθυπουργό: Επιχείρηση Ελευθερίας. Σύμφωνα με τον κ. Μητσοτάκη, η σημειολογία του συγκεκριμένου κωδικού παραπέμπει στο εύγλωττο μήνυμα: να πάρουμε τη ζωή μας πίσω…

Όχι να την πάρουμε, καμία αντίρρηση.

Αλλά πρώτα να συμφωνήσουμε ότι κάποιος μας την άρπαξε…

Ότι αμέριμνη (άιντε και ανέμελη) καθώς ήταν, πιάστηκε χωρίς δυσκολία…

Ότι εδώ και δέκα μήνες, δηλαδή, βρίσκεται σε ομηρία…

Οπότε, για να… ακριβολογούμε, η επιχείρηση θα έπρεπε να ονομάζεται «Απελευθέρωση», για να έχει και ένα νόημα. Έναν κάποιον εννοιολογικό και σημειολογικό προσανατολισμό.

Και μια σεμνή ένδειξη αναγνώριση της ιεράρχησης. Εις ένδειξη σεβασμού σε μια έννοια που περικλείει σχεδόν τα πάντα, αλλά δεν μπορεί επί της ουσίας να αποδοθεί -μόνον να περιγράψει μια κατάσταση…

Εξάλλου, σύμφωνα με ερευνητές της σχολής δημόσιας υγείας Μπλούμπεργκ του πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς των ΗΠΑ, ένας στους τέσσερις ανθρώπους παγκοσμίως δεν πρόκειται να εμβολιαστεί εναντίον του κόβιντ πριν από το ’22.

Κι αυτό, γιατί οι πλουσιότερες χώρες, στις οποίες, όπως σημειώνουν, αναλογεί λιγότερο από το 15% του πληθυσμού στον πλανήτη, έχουν δεσμεύσει το 51% των δόσεων των πιο… υποσχόμενων εμβολίων.

Οι υπόλοιπες, όπου ζει το υπόλοιπο 85% του πληθυσμού, θα αρκεστούν στα «ρέστα»…

Οι επιστήμονες που δεν εξετάζουν ανισότητες ή… καλοπαιδίστικες συμπεριφορές, σημειώνουν, πως για να υπάρξει αποτελεσματική αντίδραση στην πανδημία, απαιτείται, οι πλουσιότερες χώρες να… «μοιραστούν» τα εμβόλια να… διασφαλίσουν τη «δίκαιη κατανομή των εμβολίων σε όλον τον κόσμο»…

Όμως τα κράτη με τα υψηλότερα εισοδήματα, σύμφωνα πάντα με την ίδια έρευνα, ως την 15^η Νοεμβρίου, είχαν κάνει προπαραγγελίες 7,5 δις δόσεων εμβολίων που παράγουν 13 φαρμακευτικές βιομηχανίες…

Ανάμεσα σε αυτές, είναι η Ιαπωνία, η Αυστραλία και ο Καναδάς με προπαραγγελίες για πάνω από ένα δις δόσεις, μολονότι καταγράφουν ποσοστό μικρότερο από το 1% των ενεργών κρουσμάτων…

Αρκεί να θυμηθούμε το «πλιάτσικο» με τους αναπνευστήρες, κατά το πρώτο κύμα. Τότε που ευρωπαϊκές χώρες που αποτελούσαν «διαμετακομιστικά κέντρα» δέσμευαν τις ποσότητες που είχαν παραγγελθεί από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, για την κάλυψη των εσωτερικών τους αναγκών, καλώντας με συνοπτικές διαδικασίες τους «άλλους ευρωπαϊκούς λαούς» να… κόψουν το λαιμό τους.

«Ειδησούλες» όπως: «η Κίνα δώρισε μάσκες στην Ιταλία και η Τσεχία τις κατάσχεσε», «η Ιταλία κατάσχεσε αναπνευστήρες που προορίζονταν για την Ελλάδα», «η Γερμανία κατάσχεσε μάσκες και αναπνευστήρες που προορίζονταν για την Ελλάδα» υποδείκνυαν το μοντέλο της… ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, εν μέσω πανδημίας…

Γιατί η ελευθερία είναι δικαίωμα. Σε μια εποχή, όμως, που υπερισχύει ο νόμος της ζούγκλας, κάτι τέτοια νοήματα είναι σαν… «κόλπα ζόρικα που κάνουν στην Ινδία»…

Γι’ αυτό, καλύτερα την Επιχείρηση να τη λέγαμε… Σουλτάνα.

(Άσε, που είναι και πολύ ωραίο όνομα και αντιστοιχεί και στον τίτλο «πριγκίπισσα»)