Με έναν απλό τρόπο -όπως λέγεται η αλήθεια, από αυτούς που την κατέχουν- ο πρόεδρος Νοσοκομειακών Γιατρών Ξάνθης, Γιώργος Γεωργίου περιέγραψε τις συνθήκες στις οποίες, το υγειονομικό προσωπικό μάχεται νυχθημερόν, κατά του κόβιντ19…

Αναφέρθηκε στην έλλειψη προσωπικού του νοσοκομείου, την υπερπροσπάθεια που γίνεται από όλο το υγειονομικό προσωπικό, αλλά και στην ανάγκη να αντιληφθούμε όλοι πως θα πρέπει με αυστηρότητα και αίσθημα ατομικής ευθύνης να τηρούμε όλα τα μέτρα. 

Μιλώντας στην πρωινή εκπομπή του Δημοτικού Ραδιοφώνου και τον Τηλέμαχο Αρναούτογλου, ο κ. Γεωργίου εξιστόρησε την σκληρή πραγματικότητα, αποτέλεσμα της πανδημίας που δεν φαίνεται να κάμπτεται. «Η κατάσταση είναι δύσκολη στο νοσοκομείο μας, όπως και σε όλα τα νοσοκομεία της χώρας. Βρισκόμαστε στην έξαρση του δεύτερου κύματος. Όπως γνωρίζετε έχουμε μετατρέψει την Ουρολογική και την Ορθοπεδική Κλινική σε Κλινική κόβιντ» σημείωσε, αναφέροντας πως νοσηλεύονται περισσότερα από 90 περιστατικά, αριθμός πολύ μεγαλύτερος από τις δυνατότητες του νοσηλευτικού μας ιδρύματος. «Αναγκαστήκαμε να βάλουμε και πέμπτο κρεβάτι στα δωμάτια», είπε και πρόσθεσε πως εκτός από την προστασία των κλινικών κόβιντ, «δεν είναι δυνατόν να αναπτυχθούμε σε όλο το νοσοκομείο»…

Ακούστε τον Πρόεδρο των Νοσοκομειακών Γιατρών Ξάνθης

Σημείωσε ότι η ΜΕΘ, χωρητικότητας 7 κλινών δεν αδειάζει ποτέ, αφού δέχεται όχι μόνο περιστατικά από τον δήμο μας, αλλά και από άλλες περιοχές της Περιφέρειάς μας, αλλά και από την υπόλοιπη Β. Ελλάδα και πρόσθεσε πως και το νοσοκομείο Ξάνθης, αντίστοιχα στέλνει σε άλλες ΜΕΘ. «Πολλά είναι τα περιστατικά για διασωλήνωση. Βγήκε ένας και σε μία ώρα μπήκε άλλο περιστατικό», είπε χαρακτηριστικά.

Οι δύσκολες συνθήκες επιβαρύνονται και εξαιτίας των πρακτικών ζητημάτων που αντιμετωπίζουν οι νοσοκομειακοί γιατροί και νοσηλευτές ακόμα και στο στάδιο της αποθεραπείας, όταν δηλαδή οι ασθενείς μπορούν να εξέλθουν του νοσοκομείου. «Υπάρχουν περιστατικά που δεν μπορούν να πάνε στο σπίτι τους, γιατί δεν υπάρχει κάποιος να τους φροντίσει. Κι έτσι, αναγκαζόμαστε -καταχρηστικά, αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά σε αυτή τη φάση- να τους κρατήσουμε. Επίσης, όταν δεν είναι διαθέσιμο το ασθενοφόρο που θα τους μεταφέρει, γιατί, θα πρέπει κατά τη μεταφορά τους να λαμβάνουν οξυγόνο, τους κρατάμε στο νοσοκομείο», τόνισε.

Διέψευσε τις φήμες πως υπάρχουν περιπτώσεις που διασωληνωμένοι έχει χρειαστεί να μεταφερθούν από την ΜΕΘ «Όταν ένας ασθενής είναι διασωληνωμένος δε φεύγει επ’ ουδενί, για να μπει άλλος» και πρόσθεσε ότι σε κάποια περιστατικά μπαίνουν σε φορητό αναπνευστήρα είτε μέχρι να εισαχθούν στο νοσοκομείο είτε για διακομισθούν σε κάποιο άλλο.

Πάντως, όπως σημείωσε τις τελευταίες μέρες παρουσιάζεται σχετική ύφεση στις εισαγωγές ασθενών, αν και τα βαριά περιστατικά παραμένουν σε υψηλά ποσοστά. «Δεν ξέρω εάν είναι ένα αισιόδοξο μήνυμα ή απλώς μια ανάπαυλα», είπε.

«Είμαστε στα ανώτερα όριά μας», τόνισε,  αλλά και ότι «όλοι δουλεύουν πέραν από το ανώτερο θεσμοθετημένο ωράριο», δίνοντας με τον πλέον αδρό τρόπο την κατάσταση που επικρατεί…

Επισήμανε πως η έλλειψη προσωπικού είναι το σημαντικότερο πρόβλημα. «Το σύστημα δεν προνόησε, στο διάστημα που μεσολάβησε (μεταξύ πρώτου και δεύτερου κύματος) να φέρει γιατρούς. Καλά τα μηχανήματα αλλά ποιος θα τα δουλέψει χωρίς έμψυχο προσωπικό» διερωτήθηκε…

Πρόσθεσε πως έχει επιστρατευθεί το σύνολο των γιατρών που ασχολούνται με άλλες ειδικότητες: χειρουργοί, καρδιολόγοι, νεφρολόγοι –«όλοι οι γιατροί έχουν ταχθεί υπέρ αυτού του σκοπού» και σημείωσε πως «Θα ήμασταν ευχαριστημένοι αν είχαμε περισσότερους γιατρούς».

Γιατί, όπως επισήμανε «οι συνθήκες πολέμου» που βιώνουν οι υγειονομικοί οδηγούν στα όρια της επαγγελματικής εξουθένωσης, της σωματικής, της ψυχικής και πνευματικής εξουθένωσης. «Αντιλαμβάνεστε ότι δε συντρέχουν αυτά, γιατί οι περιστάσεις μας έχουν ξεπεράσει»…

Ο ίδιος έκανε λόγο για «χαμηλό αριθμό» έμψυχου δυναμικού, το οποίο, όπως είπε ενισχύθηκε με επικουρικούς γιατρούς, αλλά και γιατρούς από άλλα νοσοκομεία, ενώ οι συμβάσεις για επιπλέον ενίσχυση με ιδιώτες δεν ευοδώθηκε, αφού μόλις δύο από αυτούς τελικά θέλησαν τελικά να ακολουθήσουν το πρόγραμμα του νοσοκομείου. «Είναι προς τιμήν τους», είπε και πρόσθεσε πως «το περιβάλλον που εργαζόμαστε είναι πολύ επικίνδυνο και όσο κι αν λαμβάνεις προφυλάξεις, δεν ξέρεις από πού θα τη βρεις…».

Η έλλειψη προσωπικού εντείνεται και από το γεγονός ότι και το υγειονομικό δυναμικό ασθενεί από τον ιό. Ήδη, όπως σημείωσε έχουμε 14 που μολύνθηκαν (γιατροί, νοσηλευτές και παραϊατρικό προσωπικό), ενώ τέσσερις από αυτούς χρειάστηκαν και να νοσηλευτούν. Παράλληλα, υπάρχουν και περιπτώσεις όπου οι γιατροί αποτελούν στενή επαφή κάποιου διαπιστωμένου κρούσματος, με αποτέλεσμα να πρέπει να περάσουν το χρονικό διάστημα των 14 ημερών σε καραντίνα, «αποψιλώνοντας» με αυτόν τον τρόπο περαιτέρω το δυναμικό…

Αναφερόμενος στην εικόνα των νοσοκομείων της ευρύτερης περιοχής, σημείωσε ότι σε αυτό το σημείο, έχουν αδειάσει κάποια κλίνες στο Νοσοκομείο Αναφοράς στην Αλεξανδρούπολη, γεγονός που μειώνει τον φόρτο και του δικού μας νοσηλευτικού ιδρύματος, ενώ υπογράμμισε ότι και από το νοσοκομείο Ξάνθης δόθηκαν εξιτήρια…

Με αυστηρότητα τηρείστε τα μέτρα

Ο πρόεδρος των νοσοκομειακών γιατρών Ξάνθης σημείωσε πως δεν μπορεί κανείς να προσδιορίσει από πριν ποιος θα νοσήσει βαρύτερα και ποιος όχι, αν και επισήμανε πως άτομα με καρδιολογικά προβλήματα, οι πάσχοντες από σάκχαρο και οι παχύσαρκοι φαίνεται ότι περνούν την λοίμωξη με βαριά συμπτώματα.

Υπογράμμισε, όμως, πως το «κλειδί» είναι να μη χρειαστεί να φτάσει κάποιος στο νοσοκομείο κι αυτό μπορεί να συμβεί εάν ο καθένας μας αξιολογεί με σοβαρότητα τα μικρά συμπτώματα ή αντιλαμβάνεται την ευθύνη του απέναντι στην κοινότητα -κυρίως δε, όταν είναι ο ίδιος ασυμπτωματικός.

«Σε πολλά άτομα λείπει το αίσθημα της ατομικής ευθύνης. Δεν τηρούν την καραντίνα και μεταδίδουν στο περιβάλλον τους. Ναι, πιστεύουμε και το λέγαμε από την αρχή ότι πρέπει να αυξηθούν τα τεστ, όμως όταν εντοπίζονται οι θετικοί και δεν τηρούν την καραντίνα δεν κάνουμε τίποτα», είπε, υπογραμμίζοντας πως «είτε είμαστε είτε όχι θετικοί π ρ έ π ε ι να τηρούμε τα μέτρα ατομικής προστασίας σα να ήμασταν θ ε τ ι κ ο ί.

«Δε θα επιθυμούσα να δω, τώρα στις γιορτές να ξεφαντώνουμε στους δρόμους  σα να μη συμβαίνει τίποτα. Γιατί, το νοσοκομείο, οι γιατροί, το προσωπικό θα πληρώσει το λογαριασμό και η τοπική κοινωνία πρέπει να καταλάβει ότι αυτό είναι μειωμένο και κουρασμένο στα όρια της εξάντλησης»…