«Επτά και»… κι είναι νύχτα ακόμα. Η ανατολή μόλις που ξεκίνησε τις διεργασίες της. Τα χρώματα μπορούν να μοσχοβολούν ακόμα και μέσα στον Δεκέμβρη –ακόμα και σ’ έναν σκληρό Δεκέμβρη… Κι ας το ‘βαλε σκοπό να ανατρέψει την ίδια του τη φύση, που, άλλες φορές ήταν προεόρτια, χαρμόσυνη, γεμάτη υποσχέσεις και ζητούμενα…

Όμως τα χρώματα, τελικά, πάντα βρίσκουν τον τρόπο… Χαραμάδες σε κλειστά μάτια και αυτιά, αποζητούν  -για να διαπεράσουν. Όχι σαν κατακτητές, μα ως αδήριτη ανάγκη…

Και οι διεργασίες συνεχίζονται με ζέση. Τι τύχη να λοξοδρομούν οι Αλκυονίδες…

Ύστερα, είναι η δύση. Το φεγγάρι δε λέει να το βάλει κάτω. Στέκεται εκεί, καρφωμένο με αναίδεια και μια ιδέα θλίψης…

Που δεν του φτάνει ο χρόνος. Που τέλειωσε ο χρόνος…

Όμορφη νύχτα χειμωνιάτικη, μέσα στη χειμωνιάτικη μέρα που μόλις κι αχνοφέγγει…

Αλλά δε φαίνεται πως είναι ακόμα έτοιμο για να παραδοθεί…

Από αυτήν την πλευρά του… κόσμου οι μυρωδιές ποτίζονται από την απέλπιδα προσπάθειά του και τις ανεμώνες, που επιμένουν στο μπαλκόνι να στολίζονται τις δροσοσταλίδες που βρήκαν καταφύγιο μέσα στα μελαγχολικά τους πέταλα…

Και το φεγγαράκι στρέφει τη χλωμή του λάμψη, προς αυτήν την αξόδευτη νυχτερινή συμμαχία…

«Οκτώ παρά»… Τα πράγματα αρχίζουν να μπαίνουνε στη θέση τους. Το φως κυριαρχεί χωρίς δισταγμό και… παλινδρομήσεις.

Ένα φύλλο από την ειδική φόρμα περιμένει να συμπληρωθεί.

«ΒΕΒΑΙΩΣΗ ΚΑΤ’ ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ»… Πόση επισημότητα μπορεί να αντέξει ένα πρωινό χωρίς τα… «πρωινά του».

Το «κατ’ εξαίρεση» κάνει τη διαφορά.

Η απουσία του θα βεβαίωνε την απόλυτη καθήλωση. Των πολιτών. Μα, ευτυχώς, το κράτος προέβλεψε…

Είναι βεβαίως και το SMS που σου υπόσχεται μια κάποια ασάφεια στην «εξαίρεση». Άσε που είναι και… τρέντι.

Είτε έτσι είτε αλλιώς, οφείλεις να της δώσεις όνομα. Μια υπόδειξη είναι αρκετή για να αίρει την καθήλωσή σου…

Έξω η ατμόσφαιρα είναι κρυστάλλινη. Ένας ήλιος πέφτει ακανόνιστα, πάνω σε ρόδες, παπούτσια και χαμόγελα. Ακόμα και η ανάσα βγαίνει με μεγαλύτερη ευκολία κάτω από τη χειρουργική. Θα συνήθισε το «φάσκιωμα»…

Αλλά μπορεί και να το επιζητά… Μια ανάσα που σέβεται τον εαυτό της δεν πρέπει να λέει όχι στις προκλήσεις.

Άραγε, κοιμήθηκαν απόψε η Νίνα και η Κατερίνα;

Φίλες… νυχτοπούλια.

Αδυνατούν να κοιμηθούν εδώ και αρκετούς μήνες. Όχι, δε φταίει η πανδημία, τουλάχιστον όπως διατείνονται. Είναι το γενικό στρες και τα ορμονικά που κάνουν πάρτι, επιμένουν…

Η Νίνα περνάει την ώρα της με το… 13033. Από τις τρεις  στέλνει απανωτά μηνύματα. Για φαρμακείο, αν και «κατά των φαρμάκων, γενικώς». Για σούπερ μάρκετ, αν και το μαγαζάκι της γειτονιάς ήταν το πρώτο που έκανε… τροφοδιανομές κι εκείνη από τις πρώτες, εγκαινίασε την υπηρεσία. Για τράπεζα, αν και όλα γίνονται μέσω ι-μπάνκινγκ που.. γίνεται μέσω της Ιωάννας (κόρη Νίνας). Για βοήθεια στη μάνα της που… ζει στην Καβάλα. Για κηδεία, αν και τις απέφευγε και… υπό κανονικάς συνθήκας. Για βόλτα που δε θα πήγαινε ποτέ «ούτως ή άλλως»…

Όλες τις επιλογές, καμία δεν αφήνει παραπονεμένη…

Και το Νούμερο δεν της χαλά χατίρι. Λέει «ναι, σε όλα». Κι ας απαγορεύεται η κυκλοφορία γενικώς από τις 10 το βράδυ.

Η Νίνα είναι σίγουρη ότι και το νούμερο «τα έφτυσε». Όπως και το σύστημα, λέει.

Η Κατερίνα παρακολουθεί ταινίες και σειρές στο NETFLIX και το πρωί κάνει τηλεργασία. «Το πάω σερί», μονολογεί χωρίς διάθεση για περαιτέρω.

Χθες ήταν η 23^η μέρα με δυο ώρες ύπνο, μεταξύ NETFLIX και λογιστηρίου.

Όχι δε φοβάται μην κάνει κάποιο λάθος στη δουλειά. Είναι σε… «απόλυτη διαύγεια και συνεχίζω» κόβοντας κάθε προσπάθεια για περαιτέρω…

Παρακολουθεί μετά μανίας μια γερμανική σειρά «DARK - Το σκοτάδι». Εκτός που είναι «γερμανική» -και το μόνο γερμανικό που αναγνωρίζει η Κατερίνα είναι η… Bosch-είναι και… θρίλερ, που εκτυλίσσεται σε τρεις σεζόν, με καμιά δεκαριά επεισόδια -έκαστη...

«Ομοιοπαθητική», αναγγέλλει χωρίς περαιτέρω…

Καραντίνα μέσα στην καραντίνα για 14 περιοχές της χώρας, φωνάζει ένα παράθυρο που ξέχασε ανοιχτό φως και ραδιόφωνο…

Είμαστε κι εμείς μέσα, σκέφτομαι φωναχτά με την… περιφερειακή μου συνείδηση στο ζενίθ. Περιοχές με τη μεγαλύτερη επιδημιολογική επιβάρυνση… Στα μπορντό μόνον η Δράμα, που ταλαιπωρήθηκε όλο το περασμένο διάστημα. Όπως και όλες οι πόλεις και οι ενότητες…

Αν και μερικές φορές έχεις την αίσθηση ότι η πόλη είναι… ανεξάρτητη από τους κατοίκους της. Ότι είναι μια… ιδέα, που έτυχε να ταλαιπωρείται… Αλλά μόνη της. Ουδείς… έμψυχος δε φαίνεται να επηρεάζεται από τη διαδικασία…

Αλλιώς, δεν εξηγείται…

Γιατί, πώς είναι δυνατόν να είσαι θετικός και να σπας την καραντίνα…

Τι καταλαβαίνεις, που… δεν μπορούν οι άλλοι… Τι εξαίρεση μπορεί να κουβαλάς…

Είναι η κατάσταση της ασυνειδητότητας που περιπλέκει τα πράγματα.

Η δυσκολία αξιολόγησης των δεδομένων.

Είναι που το σύστημα «τα έφτυσε» και που το «DARK» δεν παίζει μόνο στο Netflix.

Είναι που αυτή η «εξαίρεση» σε καθηλώνει, δίχως φόρμες και sms…