Από την «κανονικότητα» στην Επανάσταση του 1821. Ο Θανάσης Μουσόπουλος ξετυλίγει τη σκέψη του, «πατώντας» στο σήμερα, «κοιτώντας» στην ιστορική παρακαταθήκη, ψάχνοντας να «σχηματίσει» το μέλλον.

Στην, όπως κάθε φορά, πολύ ενδιαφέρουσα παρέμβασή του στην πρωινή εκπομπή του Δημοτικού Ραδιοφώνου, αναπτύσσει τη συλλογιστική του, μέσα από τις «ειδικές» συνθήκες που βιώνουμε όλοι και οι οποίες, θα καθορίσουν τα επόμενα… χιλιάδες χρόνια.

Καθώς η «κανονικότητα» είναι μια διαδικασία που εξελίσσεται, μεταβάλλεται και αλλάζει, καλούμαστε να αποδεχτούμε πως και σε αυτήν τη χρονική συγκυρία, αυτό ήδη συμβαίνει. Γιατί, «η ανθρωπότητα θα ξεβολευτεί», είπε…

Και με αυτό το… «ξεβόλεμα» ζητά από τους συμπολίτες του (και όλους) να μελετήσουν και την Επανάσταση του 1821. «Να τη διαβάσουμε με καινούριο τρόπο κι όχι με τα μάτια της εποχής ή όπως μας συμφέρει»…

Στο παιδικό (όσο και αγνό) ερώτημα: «τι γιορτάζουμε σήμερα» σχολίασε πως δεν τιμούνται τα δέκα χρόνια Αγώνα, αλλά τα 200 χρόνια Επανάστασης. «Η επανάσταση είναι ανολοκλήρωτη, συνεχίστηκε με τους αγώνες για Σύνταγμα υπό τον Στρατηγό Μακρυγιάννη, με τους βαλκανικούς αγώνες με το τρομερό κεφάλαιο του Μακεδονικού Αγώνα, με τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο και τον δεύτερο και την προσπάθεια να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματά μας -και ο Παλαμάς όταν ξεκίνησε ο Β’ ΠΠ είπε “μεθύστε με τ’ αθάνατο κρασί του 21”. Όλα είναι μικρά λιθαράκια στον αγώνα του 1821 και ό,τι κάνουμε είναι για να αποκτήσουμε την πραγματική, την ουσιαστική ελευθερία σε όλους τους τομείς».

«Διαβάζοντας» το μήνυμά της «Ελευθερία ή Θάνατος» σημείωσε ότι δεν αναφέρεται μόνο στον βιολογικό θάνατο ή στην ατομική ελευθερία, αλλά πως δίνει την ώθηση στον άνθρωπο να καλλιεργήσει τα πνευματικά και ψυχικά του αποθέματα με απώτερο στόχο την εσωτερική ελευθερία.

Θυμήθηκε την εξαιρετική πρωτοβουλία του Γιώργου Δαλακάκη να τυπώσει και να προσφέρει δωρεάν στους συμπατριώτες μας ένα μίνι έντυπο με το έργο του Διονύσιου Σολωμού «Ύμνος προς την Ελευθερίαν» επισημαίνοντας πως αυτό το μικρό βιβλιαράκι θα πρέπει όλοι να το κουβαλάμε στην τσέπη μας και να ανατρέχουμε σε αυτό.

Αλλά και στην προσπάθεια που έκανε το Λύκειο Ελληνίδων με το συλλεκτικό Ημερολόγιο, αφιερωμένο στον Μεγάλο Αγώνα, με αφορμή τα 200 χρόνια που τιμούμε φέτος, και στο οποίο είχε, όπως είπε, την τιμή να γράψει τις σκέψεις του, συγχαίροντας τους συντελεστές για το αποτέλεσμα, με ιδιαίτερη μνεία στα παιδιά (που απαρτίζουν τα χορευτικά συγκροτήματα του Σωματείου) και συμμετείχαν για την φωτογραφική αναπαράσταση φωτεινών στιγμών του Αγώνα. «Φανταστείτε τα παιδιά που είναι φωτογραφημένα ότι θα το κοιτάζουν, θα το διαβάζουν και θα χαίρονται. Αυτό είναι το σημαντικό», είπε, «κοιτώντας» στο μέλλον.

«Το 1821 προετοιμάστηκε οργανώθηκε εκτελέστηκε από Έλληνες και με τη συμπαράσταση και των ξένων», είπε και «στάθηκε» στον αρνητικό ρόλο αυτών των ξένων, που διαδραμάτισαν, κυρίως μετά την απελευθέρωση, θέλοντας, να «εξαργυρώσουν» κεφάλαιο και συμφέρον. «Ακόμα και το Κυπριακό είναι αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας των “προστάτιδων δυνάμενων”»…

«Θέλω αν είναι δυνατό μέσα σε κάθε σπίτι να καταλάβουμε τι ήταν η επανάσταση του 1821 να μην προσπαθήσουμε να συντηρήσουμε τα ψέματα και τα λάθη», είπε και αναφέρθηκε στον «μύθο» ότι η τουρκοκρατία υπήρξε απλώς μια δύσκολη και ανελεύθερη περίοδος, όμως, όπως σημείωσε, ήταν μια περίοδος όπου ο ελληνισμός αναπτύσσεται κοινωνικά, πνευματικά, οικονομικά και πολιτικά. Ότι οι Έλληνες εκπαιδεύονταν, με τρόπο που ήταν έξω από κάποια οριζόντια οργάνωση και πως υπήρχαν ανεπτυγμένες κοινωνίες με κοινωνική και εθνική συνείδηση.

Πως ήθελαν να παλέψουν για την ελευθερία τους γιατί δεν είχαν να χάσουν τίποτα, αλλά αντιμετώπιζαν πολλά εμπόδια από άλλους που είχαν πολλά να χάσουν.

Ότι ξέσπασαν επαναστατικά κινήματα σε πολλές περιοχές και πως όταν κατεστάλη το κίνημα στη Βόρεια Ελλάδα, τότε πολλοί από τις περιοχές αυτές, μεταξύ αυτών και από τη Θράκη, κατέβηκαν στα νότια να πολεμήσουν να συνδράμουν να χρηματοδοτήσουν την Επανάσταση. «Αυτές οι προσπάθειες θα πρέπει να προβάλλονται για το παιδί που ζει και μαθαίνει στην Ξάνθη. Αυτό το παιδί θα πρέπει να γνωρίζει τον Γεώργιο τον Ξάνθιο, αλλά και κάθε Θρακιωτόπουλο θα πρέπει να ξέρει τη συνεισφορά της οικογένειας Βισβίζη στον Αγώνα».

Και έχοντας στο μυαλό του τη Δόμνα Βιζβίζη, που πρόσφερε όλη την περιουσία της και πέθανε πάμφτωχη και μόνη να αντιληφθεί στο ρόλο της γυναίκας στην Επανάσταση,.

Και σαν.. ντόμινο να αντιληφθεί τι έγιναν αυτοί οι αγωνιστές, αυτοί οι ήρωες της Επανάστασης, συνολικά. Ποιες οι τιμές και οι «τιμές» που τους επιφυλάχτηκαν -όντες ακόμη…

«Οικοδομήθηκε ένα κράτος πάνω στα πτώματα αυτών των ανθρώπων. Ήταν εμπόδιο, γιατί αυτοί που ανέλαβαν τη διακυβέρνηση της χώρας, ο εξωτερικός παράγοντας και οι βασιλείς είχαν ως στόχο να ποδηγετήσουν την “ελληνική υπόθεση” , ακόμα και κατά την πορεία της Επανάστασης, όχι μόνο και αργότερα, ως ελεύθερο κράτος».

Ως συνέχεια, του 21, ανέφερε, είναι ο μικρασιατικός πόλεμος η εκστρατεία και η Έξοδος… «Όλα αυτά είναι φάσεις που κάνει ο ελληνικός λαός για να κερδίσει την ελευθερία του», υπογράμμισε.

Και καθώς «η ιστορία είναι μια συνέχεια», έθεσε τον προβληματισμό της «επόμενης ημέρας», μετά τον έλεγχο της πανδημίας. «Γιατί, τώρα είμαστε όλοι ασφαλείς -κι εμείς που είμαστε μέσα κι.. αυτοί που είναι έξω», είπε χαρακτηριστικά.

Στη μετάcovid εποχή, η «κανονικότητα» θα εξαρτηθεί από την παγκόσμια στρατηγική, όπου οι «μεγάλες δυνάμεις», αλλά και τα «μπλογκς, όπως είναι οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Ευρώπη, ως σύνολο, η Κίνα, που σήμερα βρίσκονται σε μια μεταβατική περίοδο, αναζητούν την ισορροπία και τη θέση τους, για να διαδραματίσουν τον ρόλο τους», σχολίασε. Αυτή η συνθήκη, όπως είπε, σε συνδυασμό με την τεχνολογική επανάσταση, θα «δώσει» τη νέα κανονικότητα που επιφυλάσσεται στην ανθρωπότητα.

Το ερώτημα, βεβαίως, είναι αν αυτή η κανονικότητα θα… αρέσει στην ανθρωπότητα…

Ακούστε τον κ. Θ.Μουσόπουλο.