Μαύρη πίστα…

Δεν είναι εύκολο να θέτεις προτεραιότητες. Απαιτεί ειδικές γνώσεις, οργανωτικότητα και υψηλό αίσθημα ευθύνης. Και, βεβαίως και… το χρόνο να «καταγίνεσαι» με τις αντιδράσεις των υπολοίπων -«ριγμένων»- της λίστας…

Πρώτα τα γυμνάσια και τα λύκεια. Γιατί, η εκπαίδευση είναι πολύ σημαντική για την κοινωνία μας. Άσε, που είναι και η τρίτη Λυκείου στη μέση. Δηλαδή, οι πανελλαδικές, που πρέπει να διεξαχθούν και μάλιστα με καινούριους όρους, όπως θεσπίστηκαν εν μέσω καραντίνας από το υπουργείο Παιδείας.

Και περισσότερο σαν πείραμα φαντάζει, παρά σαν μια προσπάθεια επίλυσης ενός, πραγματικού και σοβαρού, ζητήματος. Που κι από «μόνο του», ήταν.. παζλ. Χωρίς τους «νέους όρους»…

Ύστερα, είναι και… οι υπόλοιπες δραστηριότητες που μπορούν να περιμένουν (για την επανεκκίνηση). Αλλά, αν μπορούν να «περιμένουν», αυτό σημαίνει είτε ότι έχουν τη δυνατότητα,  είτε ότι αυτή, θα τους δοθεί. Είτε υπάρχει το λεγόμενο… «λίπος»,  είτε ότι έρχεται ένα «πακέτο» στήριξής τους.

 

Αλλά, μπορεί και να μη συμβαίνει τίποτα από τα δύο… Γι’ αυτό, αν το έχετε παρατηρήσει, κυρίαρχο ρόλο παίζουν οι αντιπερισπασμοί.

Αυτοί,  που εκτονώνουν τις αντιδράσεις -επί της ουσίας, τις επικαλύπτουν- επιστρατεύοντας κατεξοχήν κοινωνικά συναισθήματα, όπως η ντροπή ή η απέχθεια. Γιατί, καθώς ένας ειδικός θέτει στην ίδια σειρά: άνοιγμα γυμνασίων και… χιονοδρομικών κέντρων, τότε είναι «σιγουράκι» τι προσπαθεί να πετύχει…

Ε και ναι, το καταφέρνει…

 

Όμως, όπως… «τα μήλα δεν αφαιρούνται από τα πορτοκάλια», έτσι κι αυτές οι «πράξεις» είναι… αδύνατες. Και ως τέτοιες, πρέπει να «απορρίπτονται»…

 

Κυρίως, από μια κοινωνία που, κατά τη μνημονιακή της περίοδο (που συνεχίζεται), έχει δοκιμαστεί με αξιώσεις, σε διάφορα αγωνίσματα του… ελεύθερου σκι, αλλάζοντας, με σχετική άνεση, τις πίστες με βαθμό δυσκολίας, (όπως τώρα τα... πεδία στην κατ’ εξαίρεση μετακίνηση) κι ας μην έχει ιδέα που πέφτει… το Σότσι ή η Πιόνγκτσανγκ.

 

Και στην τελική, αυτή η δευτεροβάθμια εκπαίδευση, που τίθεται σε προτεραιότητα, είναι ανεξάρτητη από τις άλλες «δραστηριότητες». Δρα μόνη της, αυτόφωτα; Τα γυμνασιόπαιδα και λυκειόπαιδα αυτού του τόπου, βρίσκουν το χαρτζιλίκι στο… δρόμο; Ή τα υπόλοιπα που συνθέτουν τη «μαθητική» τους εικόνα πέφτουν από τον ουρανό; Εκτός κι αν, τα τελευταία χρόνια, μόνον οι δημόσιοι υπάλληλοι… γεννάνε…

 

Το σίγουρο είναι ότι η τηλεκπαίδευση δεν μπορεί να συνεχιστεί, γιατί εκτός από τα «προβλήματά της» έχει επιφέρει σημαντικά κωλύματα και σε άλλες πτυχές της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Όχι, αυτές δεν αφορούν στα όσα κατά καιρούς συνθέτουν το αφήγημα, περί «φυσικού χώρου» των παιδιών, αλλά σε πρακτικά ζητήματα, όπως η βαθμολόγηση, παραδείγματος χάριν, που προκαλεί, έναν από τους πολλούς «πονοκεφάλους» των εκπαιδευτικών -και όχι μόνο…

Είναι και το γεγονός, ότι πίσω από έναν βαθμό δεν κρύβεται μία επίδοση, αλλά ένας γονιός…

 

Γι’ αυτό, άρον άρον αποφασίζουν και μάλιστα, χωρίς να περιμένουν και το… αποτύπωμα της αγοράς. Διότι οι ειδικοί, βήμα δεν κάνουν χωρίς αυτά τα 15νθήμερα «χνάρια»…

Πρώτα «βλέπουν» και στη συνέχεια εισηγούνται…

Αλλά για όλα υπάρχει… πρώτη φορά. Θα εισηγηθούν, άνευ! Και θα ρισκάρουν και το επιστημονικό τους προφίλ. Ή όχι. Ή, μήπως, ακόμα χειρότερα, δεν είναι κάτι που απασχολεί είτε τους ίδιους είτε την κοινή γνώμη…

 

Γεγονός είναι ότι η τελευταία, δεν έχει και πολύ όρεξη για… συνειρμούς και εξαγωγή συμπερασμάτων. Μάλλον απαθής παρακολουθεί τα τεκταινόμενα. Το πιο πιθανόν να… μην υφίσταται κιόλας.

Αυτό το τελευταίο είναι «φόβος» που έρχεται από τα πρώτα χρόνια της οικονομικής κρίσης… Και ακόμα δεν έχει αποσαφηνιστεί αν ισχύει -πόσω μάλλον, «φόβος, τίνος» είναι…

 

Όμως, υπάρχει και ο «άλλος», όπως εκφράζεται από εκείνους που… δεν έχουν δουλειά και σκέφτονται, ότι δεν είναι δύσκολο ο σχεδιασμός να αποβεί μοιραίος και σε ομάδες και σε… δραστηριότητες.

Πως, όσο προχωράει ο εμβολιασμός, τόσο υποχωρεί το «πρώτα η υγεία» και βγαίνουν μπροστά, ζητήματα, που ήταν, μέχρι τώρα, κάτω-κάτω στη λίστα.

Γιατί, μπορεί ο έλεγχος της πανδημίας να μην έρθει ποτέ και ταυτόχρονα να αναδυθούν και τα γνωστά από την αρχή «μείζονα προβλήματα» που θα απαιτούν τη λύση τους...

Είναι οι οικονομικές και ψυχολογικές «ουρές» της που έρχονται σα μαύρα και δυσοίωνα φίδια να κυκλώσουν τον πλανήτη και φυσικά και τη χώρα μας.

Που η δεκαετής οικονομική ύφεση έχει ήδη φέρει τον πληθυσμό της σε δυσμενή θέση. Που μόνον τον Νοέμβριο του ’20, σύμφωνα με το σύστημα Εργάνη, έχουν χαθεί 29.933 θέσεις εργασίας…

Νέες θέσεις, όχι από αυτές, τις «περασμένες» που συνέθεσαν την… πάλαι ποτέ τάξη των νεόπτωχων. Γιατί, μπορεί, οι φτωχοί να γίνουν φτωχότεροι, αλλά το κενό… της κατηγορίας που αφήνουν, θα πληρωθεί, με νέες… αφίξεις. Δεν υπάρχει αμφιβολία...

 

Και καθώς το επόμενο διάστημα αναμένεται «εκρηκτικό», το μόνο που… σώζει είναι ότι θα είναι και παγκόσμιο.

Αλλά, σε πρώτη φάση.

Γιατί, όταν τα προβλήματα θα ζώνουν τις κοινωνικές ομάδες αυτής της χώρας, όταν οι άνθρωποι θα χάνουν τη δουλειά τους, η ψαλίδα της ανισότητας θα κάνει… σπαγγάτο και οι δρόμοι θα πλημμυρίζουν από τις διαμαρτυρίες, τότε η διοίκησή της θα κληθεί να αντιμετωπίσει τη νέα πραγματικότητα…

Εθνικό Σχέδιο Δημόσιων και Υπαίθριων Συναθροίσεων… Το παρουσίασε σήμερα ο υπουργός Χρυσοχοΐδης κι εκτός από το ίδιο ως «σύνολο», έχει πολλές, επιμέρους, «ενδιαφέρουσες πτυχές»… Γιατί, εκτός από την παγίωση της υποχρεωτικής γνωστοποίησης για τη διοργάνωση «δημόσιας συνάθροισης», νέες έννοιες έρχονται να… συνθέσουν το «κάδρο» μιας κινητοποίησης, μιας… διαμαρτυρίας: Αστυνομικός Διαμεσολαβητής, κλιμακωτή αντίδραση στη χρήση μέσων, αξιολόγηση του κινδύνου…

Έννοιες και… ειδικότητες, που σαν αναχώματα ή σαν… πίστες με βαθμό δυσκολίας, ο… διαμαρτυρόμενος θα πρέπει να… περνά με επιτυχία, προτού… διαμαρτυρηθεί.

Γιατί, μπορεί η… νέα πραγματικότητα να βρίσκεται… στα σκαριά, η πολιτεία, όμως, ήδη προετοιμάζεται να την υποδεχτεί…

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Σύνταξη: Ελευθερία Μούκανου

Επιμέλεια: Τηλέμαχος Αρναούτογλου

Κοινωνικά
Πολιτιστικά
Τοπικά