Είναι σα να σου λένε ότι τόσα χρόνια έβαζες με λάθος τρόπο τη σακούλα στον κάδο. Ότι βγήκε σε πλειστηριασμό η λεκάνη της τουαλέτας του Αδόλφου Χίτλερ. Ότι αν είσαι αρνητής των εμβολίων στο Ισραήλ, έχεις μεγάλες πιθανότητες να βρεθείς μπουκωμένος με κιουνεφέ και χαμίν. Πως αν ήσουν ο… «κορωναϊός όλου του κόσμου», θα μπορούσες να κρυφτείς σ’ ένα κουτάκι αναψυκτικού… Και ότι είναι εφικτός ο διάλογος με κάποιον που… κοιμάται και ονειρεύεται…

Όσο περίεργα κι αν ακούγονται ή φαίνονται, όλα τα παραπάνω, δεν αποτελούν προϊόν παραπληροφόρησης. Ισχύουν.

Άρα, τι… το περίεργο που ο Ερντογάν παρουσίασε το Σχέδιο Δράσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα;

Είναι που το χιούμορ έχει κι αυτό τη διαβάθμισή του. Που ένα κακό αστείο δεν είναι αστείο. Κυρίως, αν σκεφτεί κανείς και το περιβάλλον στο οποίο αυτό εξελίσσεται. Στις συνθήκες… Αλλά αυτός είναι ένας προβληματισμός που απασχολεί μόνον τον ακροατή. Ο συντάκτης ξέρει πως ακόμα κι αν το ανέκδοτό του δεν είναι και τόσο πετυχημένο, αυτός μπορεί ακόμη να ελπίζει -και με αξιώσεις- ότι ανήκει στην αφρόκρεμα των χωρατατζήδων αυτού του κόσμου…

Άλλωστε, ο τελευταίος δεν έχει και μεγάλες απαιτήσεις…

Το Σχέδιο είναι το κερασάκι στην τούρτα του νέου συντάγματος στην Τουρκία, το οποίο και έχει προαναγγείλει. Κι επειδή μια επίγνωση την έχει, δηλαδή αντιλαμβάνεται ότι κινείται στη σφαίρα του παράλογου, ορθώς κοινοποίησε την πρόθεσή του -«εντός και εκτός των τειχών»…

Της προσέδωσε ένα διεθνές ύφος, όπως συνηθίζει να κάνει, βεβαίως, καθώς η μεγαλομανία χωρίς… τη σωστή φαρμακευτική αγωγή, τις έχει κάτι τέτοιες «παρενέργειες». Και ο κόσμος, όλα αυτά τα χρόνια της «κυριαρχίας» του, τις δέχεται σαν κάτι απολύτως φυσιολογικό…

Αλλά, αν το καλοσκεφτούμε, έτσι… φυσιολογικά κινούνται τα πράγματα, στον κόσμο.

Δε νομίζω, δηλαδή, ότι θα υπήρχε κάποιος από τους προσκεκλημένους, που θα πίστευε ότι υπάρχει μια πιθανότητα στο διπλανό του «κουτάκι» να δει τον πρώην συναρχηγό του κουρδικού κόμματος. Γιατί αυτό θα σήμαινε ότι ο Ερντογάν αποφυλάκισε τον Σαλαχατίν Εμιρντάς, μαζί με την έτερη, στην προεδρία, Φιγκέν Γιουκσεγκτάγκ… Που, σε αυτή τη φάση, θα μπορούσε να το κάνει, μόνο και μόνο για την… ατραξιόν.

Κι έτσι, θα έβγαζε από τη δύσκολη θέση και τον εκπρόσωπο του ΕΔΑΔ που έχει προσκληθεί και πιθανότατα να έστειλε στη θέση του τον γραμματέα του, για ευνόητους λόγους, καθώς ένας διοικητικός υπάλληλος, γιατί θα πρέπει να διερωτηθεί, εάν τελικά… απελευθερώθηκε ο πολιτικός, βάσει της απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, τον Δεκέμβριο του 20…

Γιατί, το τουρκικό κράτος είχε πολύ σοβαρά ενημερώσει τότε, ότι ο Ντεμιρτάς δεν μπορεί να βγει από τη φυλακή, καθώς… εκκρεμεί η επίσημη μετάφραση της απόφασης στα τουρκικά…

Οπότε, τι να περιμένει κανείς και για την αποφυλάκιση του επιχειρηματία Οσμάν Καβαλά που κι αυτός περιμένει (από τον Φεβρουάριο του 20), αλλά και με τους υπόλοιπους αρκετούς Κούρδους πολιτικούς κρατούμενους που βρίσκονται (από πάντα) στις τουρκικές φυλακές…

Περισσότερο φυσικό είναι να έβλεπε κανείς τον Κιλιντσάρογλου που είναι πρόεδρος του Ρεπουμπλικανικού κόμματος, γιατί οι δουλειές πάντα γίνονται, κυρίως όταν ένα κόμμα… αιμοδοτεί τα μπουντρούμια της γείτονος με στελέχη του, όπως συνέβη, στο πλαίσιο της επιχείρησης «Κυνήγι Μαγισσών» -«ουρά» του… ντεμέκ πραξικοπήματος το 16.

Για να μη θυμηθούμε τις δεκάδες χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων, επιστημόνων, δημοσιογράφων, καθηγητών, στρατιωτικών, αστυνομικών, που έχουν συρθεί στα δικαστήρια, έχουν απολυθεί με συνοπτικές διαδικασίες ή και… εκτοπιστεί, όταν δεν καταδικάστηκαν και δεν φυλακίστηκαν…

Βαρύ χαράτσι έχουν πληρώσει τα πανεπιστήμια της χώρας, εκτός κι αν πρόκειται για κείνα τα «φυτευτά» πέριξ των συνόρων με την Ελλάδα, που «υπάρχουν» εξαιτίας των μυστικών κονδυλίων για την ανάπτυξη της τουρκικής διείσδυσης στην ευρύτερη περιοχή, για την οποία βεβαίως και συστάθηκαν…

Τα «άλλα» πανεπιστήμια, έχουν επιδοθεί στην προσομοίωση της γνωστής γερμανικής ταινίας «Τρέξε, Λόλα, τρέξε», καθώς τόσο η ιδιότητα των καθηγητών όσο και των φοιτητών τίθεται εν αμφιβόλω, όταν οι τελευταίοι αμφισβητούν ερντογανικές αποφάσεις που αφορούν στα πνευματικά ιδρύματα της χώρας.

Ούτε για εφημερίδες και δημοσιογράφους ο λόγος -γιατί θα ήταν, απλώς περιττό- αλλά ούτε και για δικαστικούς λειτουργούς, γιατί ο τρόπος που αντιμετωπίζει την έννοια του «κράτους δικαίου», αντικατοπτρίζεται απολύτως στη στάση που ακολουθεί με τον «έξω κόσμο»…

Κι ύστερα είναι και οι εκπρόσωποι του ΟΗΕ (αστείο ποσό) και της Ευρώπης, που έχουν αποδείξει ότι τελικά οι «ουρές» όπως Συρία, Ιράκ, Καύκασος, Λιβύη, εύκολα καταπίνονται και εννοείται πως συζήτηση περί διεθνούς νομιμότητας ή εφαρμογής του Διεθνούς Δικαίου (καλά, τον Δένδια δε θέλει να τον βλέπει…) στα τουρκικά χρονικά δεν προβλέπεται, ούτε καν, μεταξύ τυρού και αχλαδιού…

Όμως, όπως ανακοίνωσε ο ίδιος ο Ερντογάν, έχει λύση για όλα τα παραπάνω: Θα συστήσει επιτροπή! Μπας και τον αφήσει στην ησυχία του και η κοινή του γνώμη και η διεθνής, ώστε να συνεχίσει τη δουλειά του, απρόσκοπτα.

Γιατί, στις 10 Μαρτίου, εγκαινιάζει διαδικτυακά, αλλά με την παρουσία και του φίλου του, του Πούτιν, τον τρίτο πυρηνικό αντιδραστήρα του Ακουγιού.

Κι εν τω μεταξύ, συνεχίζει τα σχέδια επί χάρτου, μέσω του τουρκικού CNN, για το πώς θα περάσουν τα ελληνικά νησιά στην Τουρκία, σε μια νύχτα, ή σε πόσες ώρες θα μπει στη Θεσσαλονίκη…

Και καθώς η προκλητική ρητορική ξαναπλώνεται σε όλο της το μεγαλείο, η Ελλάδα σπεύδει μαζί με την Κύπρο στην πενταμερή…

Δηλαδή, αυτό δεν το λες και παράλογο και παράδοξο και περίεργο και καθόλου αστείο;

Και δεν έχουμε ακόμα μάθει ή βαρεθεί να κάνουμε τα ίδια λάθη. Να χάνουμε από μόνοι μας. Να λειτουργούμε φοβικά, ασχεδίαστα ή ακόμα χειρότερα να διαπραγματευόμαστε τη νίκη και την ήττα…

Αφού σου το λέει και στο δείχνει: η σακούλα στον κάδο μπαίνει με μια κίνηση, καθαρά και νοικοκυρεμένα… Κάνε λίγη εξάσκηση...