Τέσσερα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από το ξαφνικό χαμό του «ποιητή της Ξάνθης των Θρακών» Γιώργου Κωτούλα. Το Δημοτικό Ραδιόφωνο, ως φόρο τιμής ετοίμασε ένα μικρό αφιέρωμα – υπόμνηση της απουσίας, αλλά και της παρουσίας ενός ανθρώπου που έδωσε ώθηση στην πολιτική κοινωνική και πολιτιστική πορεία αυτού του τόπου, παρουσιάζοντας ένα απόσπασμα από την εκπομπή της Όμορφης πόλης, στις 23 Νοεμβρίου 2016, όπου ο Γιώργος Κωτούλας παρουσίασε «ακόμα δύο ζεϊμπέκικα», από την τελευταία μεγάλη του ποιητική, αλλά και μουσική περιπέτεια με τίτλο «Τα ζεϊμπέκικα της Θράκης»…

Από το μικρό αφιέρωμα δε θα μπορούσε να λείπει και ο Θανάσης Μουσόπουλος που συμπορεύτηκε μαζί του με αγάπη και σεβασμό είτε στο Δίκτυο Λόγου και Πράξης είτε στις ποιητικές του αναζητήσεις. Σίγουρα, μέσα στη ζωή…

Προτίμησε να διαβάσει σκέψεις που έγραψε για κείνον, για έναν «Ποιητή στρατευμένο στο κοινωνικό καλό», σημειώνοντας ότι «Ο Γιώργος Κωτούλας άφησε το αποτύπωμά του στη ζωή της πόλης. Κάθε περιπατητής στο Μονοπάτι της Ζωής τον φέρνει με ευγνωμοσύνη στο μυαλό του. Και φυλλομετρώντας βιβλία ποιητικά φέρνει στην καρδιά του τον Γιώργο τον Δημιουργό».

Στο κείμενό του υπενθύμισε ότι «ο Γιώργος Κωτούλας γεννήθηκε το 1956 στο Μικρόβαλτο Κοζάνης και από το 1982 έζησε μόνιμα στην Ξάνθη. Έφυγε από τούτη τη ζωή αιφνιδίως στις 4 Μαρτίου 2017. Σπούδασε στο τμήμα Τοπογράφων – Γεωμετρών του ‘Ευκλείδη’ Θεσσαλονίκης. Εργαζόταν στη Δ.Ε.Υ.Α. Ξάνθης. Ιδρυτικό μέλος και Πρόεδρος του Συλλόγου Ατόμων Χρηζόντων Ειδικής Θεραπείας. Ιδρυτικό και βασικό μέλος του Δικτύου Λόγου και Πράξης».

Εστίασε στο ποιητικό του έργο, αλλά και στη φωτεινή προσωπικότητά του:

Το 2010 κυκλοφόρησε η πρώτη του ποιητική συλλογή «Δύο φράσεις Άγραφες». Την ίδια χρονιά εκδόθηκε η δεύτερη συλλογή «Μεταξύ ακαθάρτου και γάργαρου». Το Φλεβάρη του 2012 εκδόθηκε «Η Κραυγή». Τέταρτη συλλογή το 2013 «Ασύνδετοι παφλασμοί». Την ίδια χρονιά εκδόθηκε η ποιητική συλλογή «Τρεκλισμένα βήματα». Το 2015 παρουσίασε το θεατρικό έργο «Οι δύο όψεις ενός Καπνόφυλλου – Ξάνθος και Ξανθίππη», το οποίο παρουσίασε το Γυμνάσιο Σμίνθης με σκηνοθεσία της Δήμητρας Κατάκη. Πολλοί στίχοι του επίσης έχουν μελοποιηθεί. Ετοίμαζε δίσκο με τραγούδια ζεϊμπέκικα σε δικούς του στίχους. Η τελευταία του δημόσια απαγγελία ήταν το Δεκέμβριο 2016 στην εκδήλωση του Δικτύου Λόγου και Πράξης στη Χρυσούπολη για τον Χατζιδάκι, όπου απάγγειλε το ποίημά του για τον Μάνο.

Ήταν ένας δημιουργικός και δοτικός άνθρωπος, που αγαπούσε την Ξάνθη και τον άνθρωπο. Το 2018 οι Γραφικές Τέχνες «Δαλακάκη» εξέδωσαν «τιμής ένεκεν» τη συλλογή «Βελασμοί Ονείρων», που είχε ολοκληρωθεί αρχές του 2016. Πολλοί στίχοι του έχουν μελοποιηθεί.

Το 2018, επίσης, με επιμέλεια Θανάση Μουσόπουλου εκδόθηκε από το Δημοτικό Ραδιόφωνο Ξάνθης Όμορφη Πόλη 89,9 «Ποιητικό Ανθολόγιο Γιώργου Κωτούλα in memoriam…” καθώς και ένα τεύχος με τίτλο «Η ποίηση του Γιώργου Κωτούλα» (2015/18) με τα κείμενά μου που αναφέρονται στις εκδόσεις του Γ. Κωτούλα (2010-15).

Ενταγμένος ο Γιώργος Κωτούλας στην πλούσια ποιητική και γενικότερα λογοτεχνική παράδοση της Ξάνθης, απέδειξε με τον καλύτερο τρόπο ότι η παράδοση είναι ζώσα και διαρκής. Κοντά στους παλιότερους και παλιότερες δημιουργούς, η Ξάνθη αναδεικνύει και αγκαλιάζει όσους/όσες αφοσιώνονται σε όλα τα είδη έκφρασης και δημιουργίας».

Στη συνέχεια, παράθεσε τρία ποιήματά του:

Το χρέος

Ψάχνω να βρω δυο φράσεις άγραφες / να σας τις γράψω, να μη χρωστώ /να είναι απλές και ευκολοδιάβαστες /έτσι νομίζω μονάχα θα λυτρωθώ.

Ψάχνω να βρω δρόμους αδιάβατους / να σας τους δείξω και να χαρώ / και αν βρω το γέλιο σε κόμπους άλυτους / να σας το στείλω μαζί με την ηχώ.

Τα πρώτα βήματα

Τόλμησα κι έκανα δυο τρία βήματα / χρόνια τώρα μου τα ζητούσες / χρόνια με καλούσες να ’ρθω κοντά σου / να δω την άλλη σου πλευρά / που την αδικώ κάθε μέρα.

Χρόνια επέμενες.

Έλεγες διάλεξα δρόμο που περνάει από στενό / και βγάζει σε αδιέξοδο, σε τοίχο, σε φευγιό.

Μου ζήτησες να πετάξω τη βελόνα μου / είπες ξανά ας μην ραφτώ για να μην τρυπηθώ / ας μην ξαναράψω μέσα στο μυαλό.

Έκανα τελικά δυο τρία βήματα / λίγα σχετικά απ’ όσα με συμβούλεψες να κάνω / πέταξα τα κλειδιά ανοίγοντας τις πόρτες του μυαλού μου / έβγαλα και πέταξα τα ρούχα μου μένοντας γυμνός/ και άρχισα σιγά σιγά ν’ ανοίγω τις φτερούγες μου.

Βαβυλωνία

Γυάρος, Μακρόνησος, Ικαρία /Σαμοθράκη, Σιβηρία, Κορυδαλλός…

Ιμπραήμ πασάς και Παπαφλέσσας.

Τριακόσιοι οι του Λεωνίδα, / τριακόσιοι οι της Βουλής / και όλοι εμείς.

Βαβυλωνία.

Το κείμενο ολοκληρώνεται με ένα συμπαντικό μήνυμα:

Γιώργο, θα παλεύουμε αυτό που μας δίδαξες να εφαρμόζουμε: «Είμαστε ακόμη ζωντανοί / είμαστε ακόμα ικανοί / είμαστε όλοι μαζί / κανείς μας πατροκτόνος / κανείς αδελφοκτόνος».

Ο κ. Μουσόπουλος τόνισε ότι ο Γιώργος Κωτούλας ήταν άνθρωπος της πράξης, γι’ αυτό «το Δίκτυο Λόγου και Πράξης μπορούσε και δημιουργούσε με τη δική του συνέργεια και παρουσία. «Έγινε πράξη το Μονοπάτι της Ζωής, με απίστευτες ώρες δουλειάς από τον ίδιο. Το συνειδητοποίησα εκ των υστέρων… Βέβαια θα πρέπει να αναφερθούμε και στη μεγάλη συμβολή του Μιχάλη Δερμετζόπουλου, αλλά πιστεύω ότι έγινε κυρίως με την ποιητική του ματιά για το Μονοπάτι», επισήμανε.

Σημείωσε ότι το «κρίμα έφυγε νωρίς», εκείνος το νιώθει με μεγάλη ένταση στην περίπτωση του Γιώργου Κωτούλα…

Για λίγη ώρα ο ποιητής «ήταν εδώ», μέσα από τη συχνότητα της Όμορφης πόλης και το απόσπασμα της πρωινής εκπομπής που τον φιλοξένησε τον Νοέμβριο του 2016.

Η δημοσιογράφος της εκπομπής Κυριακή Οικονόμου περιγράφει: Ήταν γεμάτος χαρά. Κατενθουσιασμένος!» και αναφέρεται στα «Ζεϊμπέκικα της Θράκης», μια δουλειά σε στίχους του ποιητή.

Στη συγκεκριμένη εκπομπή παρουσίασε δύο ακόμα ολοκληρωμένα τραγούδια -ήδη ήταν έτοιμα τα 11 από τα 15- ενώ, όπως σημείωσε η κ. Οικονόμου, η επιθυμία του είναι να τα ακούσει σε μια μεγάλη ανοιχτή συναυλία στην Ξάνθη και στη συνέχεια να παρουσιαστεί αυτή η δουλειά σε όλη τη Θράκη.

«Ήταν ένα μεγάλο παιδί ο Γιώργος δοτικός και πολλές φορές έβαζε τον εαυτό του δεύτερο -ήταν ένας κοινωνικός εργάτης για την πόλη μας», σχολίασε ο Θανάσης Μουσόπουλος ευχαριστώντας το Δημοτικό Ραδιόφωνο «για τα δυο ζεϊμπέκικα» και ευχήθηκε να γίνει πράξη, όταν οι συνθήκες επιτρέψουν, η εκδήλωση με τα ζεϊμπέκικα. «Αλλά να μη βιαστούμε, γιατί είναι μια πολυσύνθετη δουλειά και θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί. Να μην τον αδικήσουμε», υπογράμμισε.

Ακούστε τον Θ.Μουσόπουλο και το μικρό αφιέρωμα στον αείμνηστο Γ.Κωτούλα.