Η ατάκα του Άλκη Στέα κουδουνίζει στ’ αυτιά, σαν αντίβαρο στη βαριά ατμόσφαιρα… Είναι το ένστικτο που σε τραβάει απ’ τα μαλλιά, καθώς η ζωή οφείλει να προχωρήσει -και το κάνει- είτε είσαι διατεθειμένος να συμφωνήσεις είτε όχι…

Το μέτρο «κλείδωσε» και οι περιοχές που έμπαιναν σπίτι τα Σαββατοκύριακα με τις… κότες, πήραν παράταση δύο ώρες. Μας λες και… «ελευθέρας βοσκής», αλλά μη δίνετε σημασία… Οι «βαλβίδες» αποσυμπίεσης παρατίθενται στη σειρά, σαν κάτι από τα προσεχώς ή από τα… «ένα χρόνο πριν». Κομμωτήρια, πάρκα και αρχαιολογικοί χώροι, προβάρουν την «επόμενη μέρα», «σφυρίζοντας» ανέμελους σκοπούς... Μόνο το ΙΧ παραμένει αναξιοποίητο, κι έτσι αφήνονται προς το παρόν οι… «δρόμοι της φωτιάς» που σχεδιάζαμε…

Καθώς η μέρα μεγαλώνει και παρά το γεγονός ότι ο Μάρτης έβαλε σχέδιο να «δικαιώσει» τον χαρακτηρισμό του… παλουκοκαύτη, η άνοιξη δεν αργεί… Και οι μυρωδιές το στέλνουν το μήνυμα… Ποτίζουν τα σχοινάκια της μάσκας, πριν «αλείψουν» τα μάγουλα κι αρχίσουν τα πεταχτά  φιλιά στη μύτη και το στόμα…

Η ζωή προχωράει και είναι ωραία…

Μόνο που η πραγματικότητα, ανθίσταται με χαρακτηριστική σκληρότητα. Εκεί, που λες «το ελέγχω» και βγάζεις τη γλώσσα στην πανδημία που σου έκατσε στο σβέρκο και φαίνεται να έχει βολευτεί… ανακάθεται, για να σε… επαναφέρει στην τάξη. Δεν είπε την τελευταία της λέξη… Και δίνει μερικά παραδείγματα -αποδείξεις της κυριαρχίας της. Γι’ αυτό, μαζέψου… «γατάκι»…

Και άντε, πίσω, στο μαγκανοπήγαδο.

«Η συλλογική ανοσία είναι πιθανότατα αδύνατο να επιτευχθεί» αναγγέλλει με δυσοίωνη διάθεση το περιοδικό Nature, καθώς το αναγκαίο 70% που απαιτείται για κάτι τέτοιο και που επιτυγχάνεται είτε με τον εμβολιασμό είτε με τη λοίμωξη από τον ιό, θεωρείται ένας ανεδαφικός στόχος.

Η απροθυμία μερίδας του πληθυσμού να εμβολιαστεί, οι ανισότητες στους εμβολιασμούς, οι μεγάλες, δηλαδή, διαφορές στην ταχύτητα, με την οποία οι χώρες εμβολιάζουν τους πληθυσμούς τους, οι νέες μεταλλάξεις που συνεχώς αυξάνονται και δείχνουν ανυπέρβλητες, η παροδικότητα στην ανοσία, αλλά και η αλλαγή συμπεριφοράς των πολιτών, απότοκο της εμβολιαστικής κάλυψης, με αύξηση των κοινωνικών αλληλεπιδράσεων, καθιστούν τη λεγόμενη «ανοσία αγέλης», ένα μάλλον, άπιαστο όνειρο…

Και στην Ελλάδα έκανε είσοδο ένα καινούριο κοκτέιλ…  μεταλλάξεων… Κι ύστερα, σου λέει ότι η ζωή δεν έχει χιούμορ. Μαύρο… Γιατί ενώ, η χώρα μπαίνει σε τουριστική διάθεση με τις εικόνες από «γκρικ σάμερ» να διαποτίζουν τον εγκέφαλο -και των γηγενών- έρχεται η πανδημία και σου τραβάει άτσαλα ένα τουβλάκι από το καλοκαιρινό σου τζένγκα και στο κάνει… «θερινό». Με τι ζούμε εμείς, (οι ντόπιοι, ντε) στην πλειοψηφία μας, εδώ κι ένα χρόνο; Με ψηφίδες του θερινού ηλιοστασίου: θάλασσα, αμμουδιές, ουζάκι, λιαστό στα κάρβουνα, ζεστές νύχτες και μυρωμένα -ενίοτε υγρά- αεράκια, ποτό στο παρακείμενο μπιτσμπαράκι.

Κάτσε τώρα, να κορφολογείς τον δυόσμο κι αγνάντευε τον… τοίχο.

Γιατί το «κοκτέιλ» σήμανε συναγερμό στις υγειονομικές αρχές, καθώς «σερβίρεται» ενισχυμένο… Είναι, λέει, ένας συνδυασμός της βρετανικής μετάλλαξης, με τη νοτιοαφρικάνικη και τη βραζιλιάνικη. Σύμφωνα με το ίδρυμα Ιατροβιολογικών Ερευνών, «πρόκειται για ένα εξαιρετικά μεταδοτικό στέλεχος, το οποίο διατηρεί τα χαρακτηριστικά της υψηλής μεταδοτικότητας της βρετανικής μετάλλαξης και ταυτόχρονα είναι πιο ανθεκτικό στα αντισώματα, χαρακτηριστικό που φέρει από τα στελέχη της Νότιας Αφρικής και της Βραζιλίας»… ΣΑ να λέμε: δυο μεζούρες τζιν, μία Amarula κρέμα και μία μπατίντα ντε κόκο… (Αλλά καλύτερα μην το πιείτε αν δε συμβουλευτείτε τον πλησιέστερο ειδικό περί των αναμείξεων αλκοόλ…). Πάντως και ο συνδυασμός της παραλλαγής δε φαίνεται και από τους πιο πετυχημένους -«βαράει»…

Γι’ αυτό, μάσκα κάθε μέρα όλη μέρα. Και το βλέπω να ’ρχεται… Καλοκαίρι στους 35 υπό σκιάν, φασκιωμένοι να κάνουμε το… μαύρισμα του αιώνα. Πολύ.. διχρωμία θα «φορεθεί» φέτος… να μου το θυμηθείτε…

Εν τω μεταξύ, στην Ελλάδα έχουν εντοπιστεί 2.589 κρούσματα με μεταλλάξεις, ενώ το Ίδρυμα που λέγαμε, διεξάγει ελέγχους σε παλαιότερα δείγματα και διαπίστωσε ότι η βρετανική μετάλλαξη βρίσκεται στη χώρα μας από το τελευταίο τρίμηνο του 20… Ναι, τότε που ήμασταν, σαν αναποφάσιστοι ψηφοφόροι μπροστά στο παραβάν, για το αν θα μπούμε στο δεύτερο ή όχι λοκντάουν…

Πάντως, τα τελευταία δεδομένα είναι άκρως ανησυχητικά καθώς δείχνουν ότι κάθε άτομο που προσβάλλεται από μεταλλαγμένο στέλεχος παραμένει μεταδοτικό για διάστημα 5 παραπάνω ημερών. Δηλαδή, για να εξουδετερωθεί δε θέλει οκτώ, αλλά δεκατρείς μέρες. Όχι, δε χρειάζεται να είσαι «ευαίσθητος» με τη σημειολογία για να αντιληφθείς την… καζούρα… που σου κάνει ο αριθμός…

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι κάποιος μας ειρωνεύεται… με τις μπάντες, είναι και το γεγονός ότι ο Θεοχάρης παραχώρησε συνέντευξη τύπου για τον τουρισμό την ημέρα που σημαδεύτηκε από ρεκόρ κρουσμάτων. Και δεν είναι ένα απλό κακό τάιμινγκ αυτό, μια καμπάνα αναστάσιμη είναι, μεσοτοιχία με τον ακουστικό πόρο του υπουργού. Που αποφάσισε, για ευνόητους λόγους να κάνει τον «Κινέζο», καθώς, «ποντάρουμε πολύ στον τουρισμό»… Ναι για την ανάκαμψη… Τώρα αν υπάρχουν και πολίτες να τη δουν αυτήν την ανάκαμψη είναι μια λεπτομέρεια που, προφανώς θα απασχολήσει εν… ευθέτω χρόνω…

Αλλά η αίσθηση είναι ότι τώρα αρχίζει το… πάρτι. Και προκαταβολικά το ξέρουμε πως δε θα έχει επιτυχία -με… την παραδοσιακή έννοια. Γιατί, όλο και μας έρχονται οι εικόνες από το περσινό καλοκαίρι και τα αποτελέσματά του και πολύ ανησυχούμε…

Ύστερα, είναι και το σύνθημα της νέας τουριστικής σεζόν, που στέλνει ρίγη ανατριχίλας στη ραχοκοκαλιά -καθόλου συμβατή κατάσταση με την καλοκαιρινή περίοδο… Εκτός κι αν μιλάμε για καλοκαίρι στην ακτή Ελεφαντοστού χωρίς τη λήψη προβλεπόμενων μέτρων για τη μαλάρια…

«All I want is Greece», σου λέει και δεν είναι δυνατόν να μην καταλαβαίνεις ότι το πράγμα σου δείχνει πως έχει μια δυναμική. Ότι το μήνυμα είναι μισό και «κόκκινο» και κινδυνεύει να επενδυθεί μουσικά με το καθόλου συμβατό, με την περίσταση: «Δυο πόρτες έχει η ζωή»…

Γιατί, να τη θες και λυσσασμένα και δεν πειράζει. Αλλά έχε το στο μυαλό, ότι αυτή την… «Greece» τη θέλουμε…. «one piece». Κι αυτός θα έπρεπε να είναι και ο στόχος… γιατί αν δεν είναι, τότε… η συνέχιση της ακολουθίας δε μας συμφέρει καθόλου…

Αλλά να είμαστε εξηγημένοι: Το… «Rest in peace» δεν είναι στα άμεσα σχέδιά μας.