«Έξοδος»… με όποιον τρόπο

Με αεροπλάνα, με βαπόρια και… τζετ σκι… Όλα τα μέσα επιστρατεύονται για… «Πάσχα των Ελλήνων Πάσχα»! Που περισσότερο με… αντάρτικο πόλεων μοιάζει, ολίγον πολυτελείας και κάπως ιδιότυπο, αν αναλογιστεί κανείς ότι στόχος είναι το… χωριό -με την ευρύτερη έννοια…

 

Διότι, σου λέει, ήδη η ΕΛΑΣ έχει βάλει στο στόχαστρο τις ενοικιάσεις σκαφών και ελικοπτέρων για προορισμούς όπως είναι η Μύκονος και η Σαντορίνη τη Μεγάλη Εβδομάδα, ενώ παράλληλα, «ξεσκονίζει» και τις ενοικιάσεις σπιτιών μέσω Airbnb, που έχουν ζήτηση για τη διοργάνωση «κορωνοπάρτι».

Και ήδη, έχουν γίνει και οι… προεόρτιες συλλήψεις. Μ’ έναν νεαρό να κατηγορείται ότι νοίκιασε σπίτι στην Καλλιθέα (στην Αθήνα) για τη διοργάνωση κορωνοπάρτι, εν μέσω λοκντάουν (καλά, μην το δένουμε και κόμπο) το βράδυ της περασμένης Κυριακής….

 

Μα δεν ξέρεις ποιον να… πρωτοσυντρέξεις. Τους άνδρες της ελληνικής αστυνομίας, που Πάσχα δε θα κάνουν φέτος ή τα… «παλιόπαιδα τ’ ατίθασα», που έχουν βάλει σκοπό της ζωής τους να… μην κάνουν φέτος Πάσχα οι άνδρες της ελληνικής αστυνομίας... αν δεν κάνουν και τα ίδια…

Αλλά, σκέφτομαι πως με τόσα επιχειρησιακά σχέδια και όλες τις δυνάμεις προσανατολισμένες στην Έξοδο των Καραντινιασμένων της ελληνικής επικράτειας, υπάρχει κίνδυνος, άλλα… «πάρτι» και να διοργανωθούν και να εκτελεστούν με απόλυτη επιτυχία. Είναι εκείνα που γίνονταν και παλιά, προ πανδημίας, όταν οι συμπολίτες μας εξέδραμαν με δόξα και τιμή και με κανέναν… κεχαγιά πάνω απ’ το κεφάλι τους. Και το μόνο που τους ένοιαζε ήταν να περάσουν καλά στις διακοπές (το να φτάσουν με ασφάλεια, εννοούνταν, καθότι δεν υπάρχει Έλλην που να μην είναι «οδηγάρα») και όταν επιστρέψουν (με την ίδια προσέγγιση περί ασφάλειας) να είναι όλα στη θέση τους… Διότι είχαν και στο πίσω μέρος του μυαλού τους, πως και οι εποχικοί… «ποντικοί» με κάποιον τρόπο πρέπει να ζήσουν…

 

Τώρα, λοιπόν, που το μόνο που «βλέπουν» είναι… ΑΠΟΔΡΑΣΗ να αναβοσβήνει κόκκινα, σε λευκό φόντο, δε νομίζω να… προλαβαίνει να τεθεί κάτι τέτοιο, ως ενδεχόμενο… Και η αστυνομία βρίσκεται επί ποδός, αλλά όχι για τα… «όψιμα και εποχικά», αλλά… για όλους εμάς…

Πώς λένε οι ψυχαναλυτές πως κάθε άνθρωπος είναι… εν δυνάμει δολοφόνος. Να ’μαστε λοιπόν, να φλερτάρουμε με την παρέκκλιση και τα παράγωγά της. Ε… τουλάχιστον να ξεκινούσαμε τη… νέα καριέρα από τσιλιαδόροι… Αλλά όχι, ή πρωταγωνιστές ή… στο ταμείο ανεργίας (το σταριλίκι μου, μέσα…)

Γι’ αυτό λίγο ψυχραιμία κι αν γίνεται μια κάποια… τάξις. Καθώς μοιάζουμε με… ρεμπέτ ασκέρ, συνάνθρωποι, και δεν είναι ωραία εικόνα (για κάποιον που το βλέπει από έξω…) Όχι, βεβαίως ότι παίζει και κάποιον ρόλο πώς φαινόμαστε στους… απέναντι…

 

Αλλά, ούτε κι απ’ τα διόδια… έχει προκοπή. Τα κλιμάκια «σκουπίζουν» ακόμα και τους «χαριτωμένους»… Διότι τι να του κάνεις του… ιδανικού πολίτη, που καθώς τον τσακώνεις στον πρώτο σταθμό, απαντά κοιτώντας σε, σαν τη βασίλισσα του μελό: «Ήρθα, για να μάθω αν επιτρέπεται να ταξιδέψω»…

Δεν είναι πειστική αυτή η δικαιολογία; Ο άνθρωπος δεν έχει τηλεόραση και το ίντερνετ μόλις που άρχισε να παίρνει τα πάνω του, τώρα που σταμάτησε και η τηλεκπαίδευση, ελέω πασχαλιάτικων διακοπών…

 

Ελλείψει όμως και των self test στα φαρμακεία, ο Έλλην, που δεν έχει πάρει τα… ρουμάνια, καθώς συνεχίζει να δουλεύει (ναι, βρε, υπάρχει κι αυτή η κατηγορία, ακόμη…)  καλείται να βρει ευφάνταστους τρόπους και να δικαιολογήσει την απουσία του αυτοδιαγνωστικού στη δουλειά, έστω και αυτή την πρώτη πειραματική εβδομάδα. Γιατί, υποχρεωτικά, βγήκαν και οι δημόσιοι υπάλληλοι προς άγραν του «τεστ “κάντο μόνο σου”» και… επέστρεψαν μόνοι τους. Μας τελείωσαν, σου λέει… Τουλάχιστον τα απογεύματα. Περάστε το πρωί…

Ναι αλλά και οι εργαζόμενοι δεν μπορούν ν’ αφήσουν τη δουλειά τους και το… χτύπημα της πραγματικής τους (ακόμα) κάρτας και να… αναλώνονται στο κυνήγι του χαμένου αυτοδιαγνωστικού…

Παιδιά, αφού δεν έχει σελφ, βγάλτε μια… σέλφι! Με τους φαρμακοποιούς, ως αποδεικτικό… Με την προϋπόθεση, οι τελευταίοι να κρατούν στα χέρια την καρτέλα που κολλάνε έξω από τις πόρτες των φαρμακείων τους: ΟΧΙ σελφ τεστ…

Που αν το δεις με μια πιο… ελαστική διάθεση, σου κάνει και σύνθημα αρνητή.

Δόξα τω Θεώ, ακόμα δημιουργικοί…

 

Δημιουργικοί και απολύτως κουρασμένοι… όχι όμως τόσο ώστε να μην προσπαθούμε είτε να είμαστε σύννομοι είτε… όχι. Γιατί και το δεύτερο, απαιτεί κόπο.

Όμως, πρώτα, είπαμε (στην πλειοψηφία μας) σε όλα «ναι». Και στην ατομική ευθύνη και στην ενσυναίσθηση και στη συλλογικότητα. Και… κάνε και το τεστ και κάνε και το αυτοδιαγνωστικό και κάνε και το εμβόλιο και… να την η «Ελευθερία» μας είναι κοντά και μέχρι τέλος Μαΐου θα έχουμε εμβολιαστεί περί τα 5 εκατομμύρια άνθρωποι και να τηρήσουμε το σχέδιο…

Και δεν είναι όλα όσα οι… εξωθεσμικοί μας ρίχνουν κατακέφαλα για την ασφάλεια εν γένει των εμβολίων ή για το… τι μπορεί να προκαλέσει το καθένα, ανάλογα με την ηλικία του εμβολιαζόμενου, αλλά κυρίως η στάση των ίδιων των ελληνικών θεσμών.

Από τη μια «πάτε να εμβολιαστείτε» κι από την άλλη… οι ομάδες 30-39 που είναι γυναίκες, έγκυες ή θέλουν να μείνουν, καλύτερα να μην το κάνουν -και ας κλήθηκαν γι’ αυτό τον σκοπό και με το συγκεκριμένο εμβόλιο… Με το ντόμινο να παίρνει και την επόμενη, νεώτερη, ηλικιακή ομάδα των 25-30… Και τι σημαίνει όταν λένε επίσημη χείλη, εντάξει τα μαγαζιά θα κλείνουν από τη Δευτέρα του Πάσχα στις 11, αλλά αν σε πιάσουν μετά τις 11 δε θα φας και πρόστιμο…

Είναι, βλέπετε και η έναρξη της τουριστικής περιόδου οσονούπω και… τα γράμματα άρχισαν να γίνονται ψιλά…

Όμως, πώς θα χτιστεί αυτό το τοίχος ανοσίας. Με τα… «με συγχωρείτε λάθος» και.. «περάστε την 1η του μηνός»;

 

Διότι έτσι όπως πάει, αυτή η ατομική ευθύνη πάλι θα ενοχοποιηθεί και για παν ενδεχόμενο. Κι ως γνωστόν, η ενοχοποίηση έχει μια τάση στη γενίκευση, την οποία, θυμίζω τη… θέλουν κάτι τύποι σαν τον… Λαγό, που ειρήσθω εν παρόδω συνελήφθη σήμερα…

 

Και τα θολά μηνύματα, όπως και τα… θολά τζάμια προκαλούν μια αίσθηση ανασφάλειας και για τους έξω, αλλά και για τους μέσα -υπό κανονικές συνθήκες…

Που μπορεί να μη ζούμε σε τέτοιες, αλλά αυτό δε σημαίνει πως κάποιοι -πολλοί- δεν επιμένουν σθεναρά, προς αυτήν την κατεύθυνση.

Που τους έχει κοινοποιηθεί η… ειδοποίηση, ότι η ύπαρξη προηγείται της ουσίας και ακολουθούν το «μοτίβο», στο πλαίσιο και… της ατομικής ευθύνης.

Οπότε, συνειδητά ή όχι, το συγκεκριμένο «πλαίσιο» υπερασπίζονται και οι «εξοδούχοι» πάσης φύσεως.

Κι αν αυτό δεν είναι ένδειξη… υγείας, τότε, τι είναι;

 

 

 

Σύνταξη: Ελευθερία Μούκανου

Επιμέλεια: Τηλέμαχος Αρναούτογλου

Κοινωνικά
Πολιτιστικά