Με την τήρηση όλων των προβλεπόμενων μέτρων για την πανδημία παρουσιάστηκε την Τετάρτη 30 Μαρτίου 2022, στο Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης το βιβλίο της Ξανθιώτισσας συγγραφέως Ελένης Εφραιμίδου, με τίτλο «Γκέρα».

Η εκδήλωση συνδιοργανώθηκε με τη συνεργασία του εργαστηρίου Γλωσσολογίας ΤΕΦ, ΔΠΘ «+ΜορΦωΣη», του βιβλιοπωλείου ΣΠΑΝΙΔΗ και των εκδόσεων ΣΑΙΞΠΗΡΙΚΟΝ.

Η Ελένη Ανδρέου, Φιλόλογος-Συγγραφέας κατά την εισήγησή της αναφέρθηκε στην λογοτεχνικότητα του έργου της Ελένης Ευφραιμίδου,  η Σοφία Αυγέρη, Διευθύντρια 4ου ΓΕΛ, Διδάκτορας ΔΠΘ, μίλησε για τη νεωτερικότητα του κειμένου και τα νέα στοιχεία που εισάγει στην ιστορική πραγματικότητα, η Πολυξένη Καρακατσάνη, Ηθοποιός-Σκηνοθέτης, ερμήνευσε χαρακτηριστικά αποσπάσματα, από στιγμές της καθημερινότητας που προσεγγίζει η γραφή της Ελένης Ευφραιμίδου στη «Γκέρα».

 Την εκδήλωση συντόνισε η Πηνελόπη Καμπάκη Βουγιουκλή, Ομότιμη Καθηγήτρια Γλωσσολογίας ΤΕΦ, ΔΠΘ.

Μετά την ολοκλήρωση των εισηγήσεων ακολούθησε ενδιαφέρουσα συζήτηση με τους παριστάμενους.

Η «Γκέρα»

Πρόκειται για μια λογοτεχνική αναφορά που επιχειρεί να καλύψει ένα σημαντικό κενό στην προφορική ιστορία της Θράκης μέσα από μαρτυρίες απλών ανθρώπων που βίωσαν την τρίτη βουλγαρική κατοχή (1941-44).

Οι άγνωστοι αφανείς ήρωες των χωριών του κάμπου και της ορεινή περιοχής που προσπαθούν να επιβιώσουν αντέχοντας την πείνα, την εξαθλίωση, τον εξευτελισμό και τη βία της τρίτης βουλγαρικής κατοχής στη Θράκη (1941-43), επί σκηνής.

Πτυχές της εμπειρίας του μέσου ανθρώπου, άγνωστες καθημερινές στιγμές μέσα απ’ τα μάτια των απλών ανθρώπων της αγροτικής κυρίως περιοχής της Ξάνθης, μαρτυρίες γεγονότων όπως τα βίωσαν και όπως πέρασαν από γενιά σε γενιά, μαρτυρίες που δεν έχουν λεχθεί, αποσιωπήθηκαν ή χάθηκαν στη ροή του χρόνου.

Λέω πως η σκέψη μπορεί να μεταβάλλει τις εικόνες απ’ το παρελθόν. Να μετατρέψει την αλήθεια σε όνειρο, σ’ αυτό που θέλουμε ή δεν θέλουμε και να την απωθήσει ή να την εξαφανίσει. Αλλά και την ίδια τη στιγμή του γεγονότος να τη χωρίσει, να τη σπάσει στα δυο. Σ’ αυτό που συμβαίνει και σ’ αυτό που δεν συμβαίνει. Να πλάσει δυο στιγμές παράλληλες μέσα στον ίδιο χρόνο.

Αυτή η αυταπάτη εξαφάνιζε χρόνια την πραγματικότητα εκείνου του γεγονότος. Έκρυβε από το διεσταλμένο κουκούτσι των ματιών του Παναγή τον τρόμο και το άδικο. Η αυταπάτη, αυτή η άμυνα. Μια επιβίωση είναι για μας που κουβαλάμε τη στιγμή την άδικη.

Τα κείμενα, μέσα απ’ τη λογοτεχνική αφηγηματική τους πλαισίωση, επιχειρούν να καλύψουν ένα σημαντικό κενό στην προφορική ιστορία της Θράκης, να ευαισθητοποιήσουν τον αναγνώστη στα γεγονότα της βίας και τις τακτικές του πολέμου, αλλά και να τον φέρουν κοντά στις πολιτισμικές και γλωσσικές μας παραδόσεις.

Παρακολουθείστε ολόκληρη την εκδήλωση:

 Βιογραφικό:

H Ελένη Εφραιμίδου, γεννήθηκε στην Ξάνθη, όπου και διαμένει μόνιμα. Στα γράμματα εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1974 με ποιήματα που δημοσίευσε στο περιοδικό Ταχυδρόμος. Έγραψε ποίηση, θέατρο, δοκίμιο.

Εξέδωσε έξι ποιητικές συλλογές, καθώς και τη θεατρική απόδοση του ομώνυμου διηγήματος του Γ. Μ. Βιζυηνού "Μοσκώβ-Σελήμ", Ηλιοτρόπιο 1996 (α’βραβείο Α. Ιπεκτσί, 1999). Ανθολόγησε και επιμελήθηκε την "Ανθολογία ανέκδοτης ποίησης, Σύγχρονοι Θράκες ποιητές", Σπανίδης 2007.

Συνεργασίες της φιλοξενήθηκαν σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά.