‘Τι λέτε για μια …αλλιώτικη βόλτα αυτή την Κυριακή που έρχεται σε τρεις προορισμούς που συνήθως δεν είναι στις προτεραιότητες των περισσοτέρων. Κι όμως, σας διαβεβαιώνω, θα περάσετε υπέροχα! Τα φαινόμενα απατούν…’ προτείνει το πρωί της Παρασκευής ο Δημήτρης Γκαγκαλίδης, επιμένοντας σε ‘Αλλιώτικες Προτάσεις’ και αθέατες διαδρομές.

Και προσθέτει:’ οι προορισμοί είναι τυχαίοι και ενδεικτικοί. Είμαι σίγουρος ότι μετά από αυτή τη βόλτα θα εντοπίσετε άλλους …δεκατρείς και βάλε!’

Μάνδρα

Μας οδηγεί στο χωριό της Μάνδρας. Λίγο πριν την ομώνυμη, γνωστή παραλία και την ακτογραμμή της Ξάνθης : ‘ όμορφο χωριό. Αξίζει να το γνωρίσετε και να μην το προσπερνάτε. Μπαίνοντας, δεσπόζει η εκκλησιά του προφήτη Ηλία με τα δυο καμπαναριά. Το σκηνικό είναι εντυπωσιακό. Κοιτάξτε τα σπίτια στο λόφο. Τώρα το καλοκαίρι η πλατεία της Μάνδρας είναι ότι καλύτερο. Τραπεζάκια έξω για καφέ , αναψυκτικό ή ποτό και παραδίπλα ψησταριές με όλα τα καλούδια. Απέναντι το πρώην δημοτικό σχολείο. Σήμερα είναι αναστυλωμένο και στέκι του υπερδραστήριου πολιτιστικού συλλόγου της Μάνδρας. Φιλοξενεί πλήθος εκδηλώσεων που προσελκύουν κόσμο και εκτός χωριού… Εκείνο που δεν πρέπει να παραλείψει να επισκεφθεί κάποιος εδώ είναι τα αποστακτήρια. Τα ρακοκάζανα. Η περιοχή φημίζεται για τα αμπέλια της. Το ρακοκάζανο δε  του κ. Χατζηνικολάου είναι εντυπωσιακό. Ντυμένο με την περίφημη ιριδίζουσα πέτρα της Μάνδρας, γνωστή από την αρχαιότητα. Υπάρχουν ακόμη βιοτεχνίες που ασχολούνται με την ιδιαίτερη αυτή πέτρα που βγαίνει μέχρι σήμερα. Πιο πάνω είναι και τα ορυχεία . Από την αρχαιότητα κι αυτά. Αυτή η πέτρα έχει το χαρακτηριστικό, ανάλογα με το πώς πέφτει πάνω της το φως του ήλιου, να αντανακλά τα χρώματα της ίριδας… Στις πάνω γειτονιές λειτουργεί το πάρκο ‘ Λάμπρος Παπαντωνίου’. Το όνομα του φέρει και ο δρόμος. Ήταν δημοσιογράφος, ανταποκριτής ελληνικών ΜΜΕ στις ΗΠΑ. Πριν πεθάνει ζήτησε να ταφεί στη γενέτειρα του, τη Μάνδρα. Αν θυμάμαι καλά ήταν μια οργάνωση Ελληνοαμερικανών, ομογενών, με την επωνυμία ’Φύτεψε τις ρίζες σου κι εσύ στην Ελλάδα΄, η οποία ασχολούνταν με περιβαλλοντικές δράσεις. Δεν ξέρω το πώς και το γιατί, αλλά έφτασε ως εδώ… Πιο πάνω είναι το ξωκκλήσι του Κοσμά του Αιτωλού. Κάτω ξεκινά ένας χωματόδρομος , παράλληλα με την άσφαλτο, που καταλήγει στις παραλίες των Αβδήρων, στον Άγιο Αθανάσιο. Ιδανικός για ποδηλατάδα…Πάμε στη θρησκευτική διαδρομή της Μάνδρας. Σας έχω ξαναμιλήσει για αυτήν. Είναι η Ιερά Οδός Μάνδρας. Εδώ θα συναντήσετε πανέμορφα εκκλησάκια. Ένας προορισμός που ενδείκνυται και για προσκύνηση και για περισυλλογή. Ο Άγιος Γεώργιος ο Κουδουνάς, οι Άγιοι Ραφαήλ, Νικόλαος και Ειρήνη και – ίσως το πιο όμορφο- της Αγίας Παρασκευής. Η διαδρομή είναι 1,5 με 2 χλμ. Εδώ στην Αγία Παρασκευή το τοπίο…παραπλανά! Θυμίζει κάτι από βουνό, ενώ δεν είναι, και παραπέμπει σε κυκλαδίτικο σκηνικό!’ επισημαίνει.

Ακούστε το Δημήτρη Γκαγκαλίδη.

Μυρωδάτο

‘Το χωριό Μυρωδάτο δεν είναι πολυσύχναστο. Δεν ξέρω γιατί, αφού έχεις πολλές και ωραίες επιλογές. Μια …γαστρονομική στάση στην ταβέρνα του Μπάρλα θα μείνει αξέχαστη. Κατεβαίνοντας προς παραλία, αριστερά, στα πρώτα λοφάκια, το ξωκκλήσι αφιερωμένο στον Άγιο Αλέξανδρο. Το πιο εντυπωσιακό όμως αυτήν την εποχή είναι το εξής: όλη η περιοχή, μέχρι τις γνωστές παραλίες, είναι πλημμυρισμένη από μελισσοφάγους. Κάποιοι νομίζουν ότι είναι χελιδόνια. Είναι μελισσοφάγοι. Σκάβουν τρύπες στο χώμα για φωλιές. Θυμάμαι αυτά τα πουλιά εδώ από τα παιδικά μου χρόνια. Παλιά, λοιπόν, κάποιοι τα έπιαναν στις τρύπες που ανοίγουν για να τα βαλσαμώσουν! Ευτυχώς πέρασαν αυτές οι βάναυσες μόδες…πάμε στο ράντζο Κυριακού. Είναι ένας πολυχώρος με ταβέρνα και καφετέρια , αλλά και άλογα για να κάνεις ή να μάθεις, αν δεν ξέρεις, ιππασία. Το ιδιαίτερο είναι ότι αν επιλέξετε να κάνετε ιππασία, η βόλτα θα σας βγάλει πλάι στο κύμα! Και φυσικά η παραλία του Μυρωδάτου. Έχει αρχίσει να βρίσκει την αίγλη του παρελθόντος. Παλιά ήταν από τους κυρίαρχους θαλασσινούς προορισμούς. Μετά ανακαλύψαμε και τις υπόλοιπες παραλίες. Τώρα τελευταία όμως ξανακερδίζει το χαμένο έδαφος. Τα beach bar έχουν αναβαθμιστεί, διαθέτει αγορά και ταβερνάκια. Το κάμπινγκ ξαναλειτουργεί. Έγιναν σπουδαία πράγματα… ‘ καταλήγει.

Δρυμιά

Αφήνουμε τις θάλασσες και …πιάνουμε τα βουνά. Στο ύψος της Πασχαλιάς περνάμε τη μικρή γέφυρα του Νέστου. Μας οδηγεί στη Δρυμιά:’ σίγουρα δεν είναι το πιο επισκέψιμο χωριό στην περιοχή. Είναι όμως πανέμορφο και δεν απογοητεύει, αντίθετα, εκπλήσσει ευχάριστα τον επισκέπτη. Εδώ είναι οι κατασκηνώσεις της Ιεράς Μητρόπολης Ξάνθης. Φιλοξενήθηκαν και φιλοξενούνται πολλά Ξανθιωτάκια. Δίπλα το ιστορικό μοναστήρι του Αϊ –Γιώργη. Στο παρελθόν εδώ γινόταν ένα από τα πιο ξακουστά πανηγύρια . Για τη γιορτή εκείνη επέστρεφαν και πολλοί μετανάστες. Στην πλατεία η ταβέρνα θα σας εντυπωσιάσει … όλοι εδώ είναι φιλόξενοι…’ θα πει για να προσθέσει : ‘ έχει πολλούς τέτοιους, λιγότερο προβεβλημένους, προορισμούς η Ξάνθη. Θα ανακαλύψετε πολλούς ακόμη. Και να θυμάστε ότι και οι αθέατες γωνιές έχουν την ομορφιά τους…’.