Α.Κοντός: Ό,τι είναι αυτονόητο στη ζωή, δεν είναι αυτονόητο στην πολιτική και πολύ περισσότερο στην Αγροτική Πολιτική.

Υποβλήθηκε από tarnaout στις Σάβ, 2022-12-17 12:21.

Παρουσιάστηκε το βιβλίο του Αλέκου Κοντού στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών, την Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2022, με τον συντονισμό των Δημοσιογράφων Γιώργου Αυτιά και Νίκου Φιλιππίδη.

Ο Αλέκος Κοντός στην ομιλία του αναφέρθηκε σε σημαντικές πτυχές του ζητήματος της Αγροτικής Πολιτικής, βάζοντας το δάκτυλο «επί τον τύπον των ήλων», σημειώνοντας:

«Ό,τι είναι αυτονόητο στη ζωή δεν είναι αυτονόητο στην πολιτική και πολύ περισσότερο στην Αγροτική Πολιτική.

Διότι κατά την άποψή μου το πρόβλημα ξεκινά από την βαρύτητα που σε αρκετές περιπτώσεις δίνεται στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων

Αυτό που συνήθως συμβαίνει είναι να υποβαθμίζεται ο ρόλος του υπουργείου σε «περίπτερο», όταν προβάλλονται άλλα υπουργεία σαν «μαγαζιά γωνία».

Ακούστε ένα απόσπασμα της παρουσίασης

Αυτή η προσέγγιση αγγίζει τον πυρήνα του προβλήματος, αφού παραβλέπει, ότι από την αποτελεσματική λειτουργία αυτού υπουργείου, εξαρτώνται η διατροφική επάρκεια της χώρας, η επιβίωση και η ανάπτυξη της περιφέρειας, σε μεγάλο βαθμό οι εξαγωγές μας, η εισροή δισεκατομμυρίων ευρώ από την Ευρωπαϊκή Ένωση και άλλα πολλά και σημαντικά ζητήματα, που έχουν σχέση με την διατήρηση και τη συνέχιση του παραγωγικού ιστού στην Ελληνική περιφέρεια.

Προσωπικά θεωρώ, πως είναι απαραίτητο να υπάρξει, με διακομματική συναίνεση μάλιστα, αν και το βλέπω δύσκολο, μία ουσιαστική αναβάθμιση του υπουργείου. Σταθερότητα στη συνέχεια στο διοικητικό μηχανισμό, που καλείται να υλοποιήσει τις βασικές στρατηγικές του και ταυτόχρονα να αναδειχθεί, σε όλο το μέγεθος της η σημασία του αγροτικού τομέα στην ανάπτυξη της χώρας μας.

Tο τελευταίο, αναφέρω, διαχρονικά παρατηρείται μία λανθασμένη ερμηνεία των στοιχείων και των δεικτών, που αφορούν τη σημασία του αγροτικού τομέα και εν τέλει καθορίζουν τις προτεραιότητές που τίθενται στην αντιμετώπιση του, από διάφορους τομείς του κυβερνητικού έργου και κυρίως από το υπουργείο οικονομικών

Για παράδειγμα, το είπε και ο Ευριπίδης, είναι λάθος να θεωρείται πως ο αγροτικός τομέας προσφέρει - συμβάλλει μόνο το 4,5% της ονομαστικής ακαθάριστης προστιθέμενης αξίας της χώρας.

Με τον υπολογισμό αυτό λαμβάνεται υπόψη, μόνον η πρωτογενής παραγωγή και δεν υπολογίζεται αθροιστικά ως αγροτικός τομέας, ο κλάδος της μεταποίησης των αγροτικών προϊόντων, οι πάσης φύσεως υπηρεσίες που λειτουργούν γύρω από αυτόν, οι εισροές από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα που δημιουργούνται στις τοπικές αγορές, αλλά και στις τοπικές κοινωνίες.

Πρόσφατα, σε μία μελέτη του τραπεζικού συστήματος επισημάνθηκε ότι η παραγωγή και μεταποίηση αγροτικών προϊόντων, χωρίς και τα πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα, καλύπτουν το 40% της οικονομικής δραστηριότητας στη Βόρειο Ελλάδα, πολύ δε περισσότερο στη Θεσσαλία και σε άλλες αγροτικές περιοχές.

Φανταστείτε λοιπόν, σε ποια κατάσταση θα ήταν η οικονομία για παράδειγμα και η αγορά της Λάρισας ή και άλλων μεγάλων κέντρων της Ελληνικής περιφέρειας χωρίς τα πάσης φύσεως εισοδήματα που προέρχονται από τον αγροτικό τομέα, αλλά κυρίως πόσο θα είχε ερημώσει η ελληνική περιφέρεια, χωρίς την παραγωγή αγροτικών προϊόντων.

Εύστοχα λοιπόν ο Κώστας Καραμανλής, που για αυτόν το υπουργείο αγροτικής ανάπτυξης και τροφίμων ήταν υπουργείο πρώτης γραμμής, όπως και για τον Αντώνη Σαμαρά, επισημαίνει στην εισαγωγή του βιβλίου μου ότι, στην περιφέρεια χτυπάει η καρδιά της Ελλάδας, αυτή η αλήθεια πρέπει να εμπνέει τους σχεδιασμούς και να κατευθύνει τις δράσεις μας.

Η πρόσφατη υγειονομική κρίση, που δεν έληξε ακόμη, αλλά και ο κίνδυνος μιας επί του πεδίου κρίσης, με την Τουρκία, που δεν είναι καθόλου θεωρητικός, μας βάζουν ενώπιον μιας αδήριτης πραγματικότητας.

Σε περίπτωση που κλείσουν τα σύνορα της χώρας μας, πρέπει να υπάρχουν ασφαλείς και επαρκείς ποσότητες, τροφίμων, υγειονομικού και φυσικά στρατιωτικού, υλικού.

Aν επιπρόσθετα λάβουμε υπόψη μας και το αναφέρω αυτό σε αρκετά σημεία του βιβλίου μου, ότι η κλιματική κρίση και η μόλυνση του περιβάλλοντος επηρεάζουν την αειφορία στην παραγωγή των αγροτικών προϊόντων, καθώς επίσης και ότι οι διατροφικές συνήθειες που αλλάζουν σε περιοχές με μεγάλο πληθυσμό στον πλανήτη οδηγούν σε επισιτιστικές κρίσεις και φυσικά τις μεγάλες πληθωριστικές πιέσεις που βιώνουμε σήμερα, τότε γίνεται αντιληπτή, η μεγάλη σημασία της παραγωγής ανταγωνιστικών και ποιοτικών προϊόντων, στη χώρα μας».

Πλήθους κόσμου, τίμησε την παρουσίαση και ανάμεσά τους ο πρώην Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, στην κυβέρνηση του οποίου ο Αλέξανδρος Κοντός ήταν Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, ο οποίος και προλόγισε την έκδοση και ο πρώην Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς.

Παρόντες ήταν επίσης δεκάδες Βουλευτές και στελέχη του αγροτικού χώρου και της αγοράς.

Το βιβλίο παρουσίασαν :

Δρ. Ευριπίδης Στυλιανίδης, Βουλευτής Ροδόπης – πρώην Υπουργός, Αν. Καθηγητής Νομικής Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου.

Δρ. Χρήστος Αυγουλάς, Ομότιμος Καθηγητής Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Γ. Γ. Υπουργείου Αγροτικής Αναπτυξης.

Ανδρέα Δημητρίου, πρόεδρος ΑΠΣΙ «Η Πίνδος», Αντιπρόεδρος ΕΘΕΑΣ.

Νίκος Φιλιππίδης, δημοσιογράφος MEGA και εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ.

Την εκδήλωση συντόνισε ο δημοσιογράφος Γιώργος Αυτιάς

Το βιβλίο κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ.

Ευριπίδης Στυλιανίδης :

«Στις αρχές του πολέμου της Ουκρανίας, ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμμανουέλ Μακρόν δημόσια προέβλεψε τον κίνδυνο, την ενεργειακή κρίση να την ακολουθήσει μια μεγαλύτερη διατροφική κρίση.

Τα πρώτα γεγονότα που τον δικαίωσαν, ήταν ο αποκλεισμός των λιμανιών της Ουκρανίας, που εμπόδισε τη μεταφορά σιτηρών στη διεθνή αγορά και κυρίως στην αγορά της Βορείου Αφρικής.

Ιδιαίτερα η Αίγυπτος εξαρτάται κατά 85% από τα σιτηρά του ρωσικού και του ουκρανικού κάμπου που μαζί παράγουν πάνω από το 40% της παγκόσμιας παραγωγής.

Μια επισιτιστική κρίση σε μια χώρα με τα χαρακτηριστικά της Αιγύπτου, θα την τίναζε στον αέρα οικονομικά και πολιτικά. Θα ανέτρεπε την εσωτερική πολιτική ισορροπία δίδοντας ξανά χώρο στους Αδελφούς Μουσουλμάνους και θα έστελνε εκατομμύρια μετανάστες προς την Ευρώπη, δημιουργώντας ένα παγκόσμιο καταστροφικό ντόμινο.

Αυτό άλλωστε πήγε να εκμεταλλευτεί και η Τουρκία με τη διαμεσολάβηση, που επιχείρησε προκειμένου να αναβαθμίσει τη διπλωματική της υπεραξία σε Ανατολή και Δύση.

Αυτό ίσως οφείλει να αξιοποιήσει όμως και η Ελλάδα, μετατρέποντας τον έναν τουλάχιστον από τους 3 μεγάλους κάμπους της χώρας, το Θρακικό κάμπο, με κατάλληλες πολιτικές, σε εγγυητή της εθνικής στρατηγικής διατροφικής αυτάρκειας και βασικό τροφοδότη των αναγκών της Ευρωπαϊκής αγοράς.

Μια αντίστοιχη αγωνία εκδήλωσε πολύ νωρίτερα το 2012, ο ειδικός συντάκτης του περιοδικού The Economist, John Parker, στη συλλογική μελέτη «Ο κόσμος το 2050», όταν έθετε τον προβληματισμό «Ο πληθυσμός της γης είναι βέβαιο ότι θα αυξηθεί. Είναι όμως η γη έτοιμη για τις επιπτώσεις;» Είναι η γη έτοιμη να τον θρέψει;

Όντως χρειάστηκαν 250.000 χρόνια για να φτάσει η ανθρωπότητα 1 δις κατοίκους, ένας αιώνας για να φτάσει τα 2 δις το 1927 και άλλα 33 χρόνια για να φτάσει τα 3 δις. Σήμερα είναι πάνω από 7 δις και η πρόβλεψη για το 2050 είναι 9 δις.

Οι επιπλέον άνθρωποι θα εντείνουν τον ανταγωνισμό για την τροφή. Ο κόσμος θα χρειαστεί να παράξει 70% περισσότερα τρόφιμα. Αυτό είναι εφικτό αν σκεφθεί κανείς, ότι τις 4 προηγούμενες δεκαετίες η παραγωγή δημητριακών αυξήθηκε κατά 250%.

Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η εφαρμογή μιας ολοκληρωμένης σύγχρονης αναπτυξιακής στρατηγικής στον πρωτογενή τομέα.

Σε αυτήν ακριβώς την αγωνία έρχεται να απαντήσει υπό την Ελληνική οπτική η μελέτη από τις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ, του συμπατριώτη μου, άξιου συναδέλφου στο Κοινοβούλιο και στην Κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή και καλού φίλου Αλέξανδρου Κοντού, με τίτλο:

«ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ

Ο Αλέκος Κοντός είναι από τους πολύ λίγους εναπομείναντες Έλληνες πολιτικούς που συνδυάζει τη θεωρητική γνώση του πρωτογενούς τομέα με την πρακτική εμπειρία, μια που ως παιδί καπνοπαραγωγών μεγάλωσε σε αγροτικό περιβάλλον.

Σπούδασε οικονομικά, εργάστηκε και κυρίως πολιτεύτηκε αντλώντας βιώματα και αξίες από τη σχολή του μεγάλου Έλληνα Πολιτικού, Αρχηγού του Αγροτικού κόμματος, Αλέξανδρου Μπαλτατζή.

Βαθύς γνώστης του αγροτικού κινήματος ως πρόεδρος του Συνδέσμου Αγροτικών Συνεταιριστικών Οργανώσεων και Επιχειρήσεων Ελλάδας, επιτυχημένο διευθυντικό στέλεχος της Συνεταιριστικής ‘Ενωσης Καπνοπαραγωγών Ελλάδας που την εκτίναξε στην πρώτη θέση στη Ν. Α. Ευρώπης συνάπτοντας σημαντικές εξαγωγικές συμφωνίες με διεθνείς κολοσσούς, όπως η αμερικανική Philip Morris και τέλος επιτυχημένος Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης στην Κυβέρνηση Κ. Καραμανλή με εξαιρετικά και μετρήσιμα αποτελέσματα στην αναδιάρθρωση των παραγωγών και στην εκτίναξη των εξαγωγών αγροτικών προϊόντων.

Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης συνήθως τις τελευταίες δεκαετίες χαρακτηρίζονταν ως τροχονόμος αγροτικών επιδοτήσεων και διαχειριστής συνδικαλιστικών απαιτήσεων.

Ο Αλέκος κατάφερε ουσιαστικά να αναβαθμίσει το ρόλο του σε κυρίαρχο, διαβλέποντας εγκαίρως τις εξελίξεις.

Ενίσχυσε τις ευρωπαϊκές συμμαχίες της Ελλάδας. Συνέβαλε στη διαμόρφωση σύγχρονων Κοινών Αγροτικών Ευρωπαϊκών Πολιτικών. Προστάτεψε τη μεγάλη αγάπη του, τους καπνοπαραγωγούς, σε μια εποχή που βάλλονταν από παντού.

Παράλληλα προώθησε την αναδιάρθρωση των παραγωγών και τη δημιουργία εναλλακτικού εισοδήματος στους αγρότες από ενεργειακούς πόρους και αγροτοτουρισμό.

Στάθηκε δίπλα στον αγρότη διότι μπορούσε να τον νιώσει, να τον στηρίξει και να τον καθοδηγήσει κερδίζοντας την εμπιστοσύνη του.

Η πράσινη ανάπτυξη με θετικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα, η γεωργία ακριβείας με τις ψηφιακές τεχνολογίες, η συμβολαιακή γεωργία που πρώτη με επιτυχία οργάνωσε η ΣΕΚΕ ως λύση για την αντιμετώπιση της πολυδιάσπασης του κλήρου, η δημιουργία σύγχρονων υποδομών για την ορθολογική αξιοποίηση των υδάτινων πόρων, η παραγωγή βιοκαυσίμων, η στήριξη της κτηνοτροφίας, η προώθηση των βιολογικών προϊόντων, η οργανωμένη παροχή σύγχρονης τεχνογνωσίας προς τους αγρότες με τα Τοπικά Κέντρα Αγροτικής Ανάπτυξης, αποτελούν μερικές μόνο από τις εκσυγχρονιστικές παρεμβάσεις του Αλέκου Κοντού.

Ο Αλέκος πιστεύει ότι μπορεί να φαίνεται στατιστικά, ότι η πρωτογενής αγροτική παραγωγή καλύπτει μόλις το 4,5% του ΑΕΠ, στην πραγματικότητα όμως η συνεισφορά είναι πολύ μεγαλύτερη στην εθνική μας οικονομία, διότι μόνο στην κεντρική και βόρειο Ελλάδα μαζί με την σχετιζόμενη μεταποιητική βιομηχανία, τα εμπορικά δίκτυα και τις αγροτοτουριστικές υπηρεσίες ξεπερνά το 40%.

Εντοπίζει τη μεγάλη σημασία του πρωτογενούς τομέα για τη προσέλκυση νέων στην περιφέρεια με ότι σημαίνει αυτό για την ισόρροπη ανάπτυξη και την εθνική ασφάλεια της ακριτικής Ελλάδας.

Εκτιμά και αγωνίζεται για το υγιές συνεταιριστικό κίνημα αναδεικνύοντας το ρόλο που αυτό μπορεί να διαδραματίσει, όταν οι επικεφαλείς κινούνται με γνώσεις και ήθος, κάτι που άλλωστε το απέδειξε και ο ίδιος στη ΣΕΚΕ τα τελευταία χρόνια.

Δίνει μεγάλη σημασία στην επιστημονική στήριξη των παραγωγών με γεωπόνους και γεωτεχνικούς και στη σύνδεση της παραγωγής με μια σύγχρονη μεταποιητική βιομηχανία και με μια ελληνική ποιοτική διατροφική αλυσίδα που θα συμβάλει στην ανάπτυξη του αγροτοτουρισμού και θα προσθέσει μια ξεχωριστή φωτεινή ψηφίδα στη διεθνή εμπορική, τουριστική και πολιτιστική ταυτότητα της Ελλάδας με τα Προϊόντα Ονομασίας Προέλευσης (ΠΟΠ).

Με το σύγγραμμα που σήμερα παρουσιάζουμε, αναδεικνύεται η βαθιά του γνώση για τις εξελίξεις στον πρωτογενή τομέα, η ενημέρωση του για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, η στρατηγική του αντίληψη για μια ολοκληρωμένη εθνική πολιτική διατροφικής αυτάρκειας, η δυνατότητα του να αντιλαμβάνεται ευκαιρίες που κρύβονται μέσα στις κρίσεις, όπως η ευκαιρία της Ελλάδας να καλύψει το κενό που δημιούργησε ο πόλεμος Ουκρανίας – Ρωσίας στην Ευρωπαϊκή αγορά τροφίμων.

Επισημαίνει την υπεραξία που απέκτησε ο αγροτοδιατροφικός τομέας μετά τη δοκιμασία αρχικά της οικονομικής κρίσης και στη συνέχεια της Πανδημίας COVID-19, αυξάνοντας τη συμβολή του στην συνολική προστιθέμενη αξία της οικονομίας κατά 4,28% (δηλ. 6,8 δις ευρώ) τη στιγμή μάλιστα που το ΑΕΠ υποχώρησε από το 2008-2018 κατά 25%( δηλ. 53,5 δις ευρώ).

Ο συγγραφέας δεν είναι μόνο ένας σωστός συνεταιριστής, ένας εξαιρετικός manager ή ένας αποτελεσματικός Υπουργός, είναι κυρίως οραματιστής του αγροτικού κόσμου που πιστεύει στις δυνάμεις των ανθρώπων της παραγωγής και στις δυνατότητες της ελληνικής γης.

Αυτό φαίνεται άλλωστε, τόσο από τις εμπεριστατωμένες προτάσεις που καταθέτει μετά την κυβερνητική του θητεία αλλά και από την επιτυχή επιστροφή του στην παραγωγή και την αγορά, όπου μεταγγίζει μια πλούσια εμπειρία που μετατρέπεται σε ένα θεαματικό οικονομικό αποτέλεσμα, δηλ. την εντυπωσιακή μεγένθυση της ΣΕΚΕ που σήμερα αναπτύσσει παραρτήματα σε όλα τα Βαλκάνια και συντελεί μια θεαματική στροφή από τον καπνό προς το super food με πρόκριμα τα ελληνικά προϊόντα της νεοσύστατης start up Grecial.

Δεν θέλω όμως να παραλείψω το πιο σημαντικό συστατικό στοιχείο της ταυτότητας του συγγραφέα, που είναι η αγάπη του για την Θράκη και η πίστη του στις δυνατότητες της ιδιαίτερης μας πατρίδας.

Με τον Αλέκο συνυπηρετήσαμε ως Υπουργοί στην Κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή.

Αυτός στο Υπουργείο Αγροτικής Αναπτυξης και εγώ στο Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων.

Αποφασίσαμε να ενώσουμε δυνάμεις. Αυτός υιοθέτησε αγροτικά το Νομό Ροδόπης και εγώ εκπαιδευτικά το Νομό Ξάνθης.

Και οι δύο μαζί όμως στηρίξαμε τους νομούς της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης και παλέψαμε για όλους τους νομούς της Ελλάδας.

Μας ένωσε και μας ενώνει η μεγάλη αγάπη για την ιδιαίτερη μας πατρίδα τη Θράκη , το αίσθημα αδικίας που κουβαλούμε μέσα μας ως παιδιά προσφυγικών οικογενειών και η περιφρόνηση του εθνικού κέντρου που βιώσαμε ως νέοι για την Ελληνική περιφέρεια ή ίσως και η αλαζονεία κάποιων αστικών κέντρων για την αγροτιά.

Παλέψαμε με την συμπαράσταση του τότε πρωθυπουργού ΚΚ για όλα αυτά και συνεχίζουμε να παλεύουμε αδιάκοπα.

Στο πλαίσιο της κοινής αυτής διαρκούς προσπάθειας συνεργαστήκαμε εκ νέου συμμετέχοντας στην Διακομματική Επιτροπή για τη Θράκη υπό την Ντόρα Μπακογιάννη, που συνέστησε ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης μετά το αρχικό αίτημα μας, το οποίο συνυπέγραψαν 60 περίπου Βουλευτές της περιφέρειας.

Η συμβολή του Αλέκου Κοντού σε αυτή τη συλλογική προσπάθεια μαζί με τους άξιους συνεργάτες του που αναφέρονται στο βιβλίο, υπήρξε καθοριστική.

Στο δεύτερο μέρος του πονήματος του, συμπεριλαμβάνεται μια ολιστική στοιχειοθετημένη μελέτη για την ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα στη Θράκη.

Παρουσιάζονται οι πραγματικές δυνατότητες του τρίτου παραγωγικού Ελληνικού κάμπου, που έχει ρεαλιστικά τη δύναμη με την ολοκλήρωση των κατάλληλων έργων και την υλοποίηση έξυπνων αγροτικών πολιτικών, να αξιοποιήσει την υπάρχουσα συγκυρία και να καλύψει το κενό που δημιουργεί η επικείμενη διατροφική κρίση στην ευρωπαϊκή αγορά τροφίμων, πλασάροντας το brand Thrace στα διεθνή δίκτυα προώθησης προϊόντων υψηλής διατροφικής αξίας.

Η μελέτη αυτή αποτελεί ίσως το πιο σημαντικό κεφάλαιο εφαρμοσμένης πολιτικής που συμπεριλαμβάνει το πόρισμα της Διακομματικής Επιτροπής που ψηφίστηκε από την Βουλή των Ελλήνων.

Κυρίες και κύριοι, φίλες και φίλοι

Η παρουσίαση αυτής της εμπεριστατωμένης και ενδιαφέρουσας μελέτης που συζητάμε σήμερα, την οποία επιμελήθηκε με ιδιαίτερη φροντίδα ο σοβαρός εκδοτικός οίκος ΜΙΝΩΑΣ του καλού φίλου Γιάννη Κωνστανταρόπουλου, αναδεικνύει την υπεραξία που αποκτά η ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ, αλλά και την αξία του ίδιου του συγγραφέα Αλέκου Κοντού που ως προσωπικότητα συνδυάζει την πρακτική εμπειρία, την θεωρητική κατάρτιση, το μεράκι της δημιουργίας και την πολιτική ικανότητα.

Ειλικρινά πιστεύω ότι στην παρούσα συγκυρία η παράταξη μας, η πατρίδα μας και κυρίως ο τόπος μας η Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, δεν έχουν την πολυτέλεια να στερούνται τις υπηρεσίες τέτοιων προσωπικοτήτων που μπορούν και θέλουν να επιβεβαιώσουν την ρήση του Γιώργου Σεφέρη που έλεγε:

« Εγώ είμαι ο τόπος σου. Ίσως να μην είμαι κανείς, αλλά μπορώ να γίνω αυτό που θέλεις…» »