Το παράπονο του επί 38 χρόνια παραλύτου για τον οποίο κάνει λόγο η σημερινή ευαγγελική περικοπή είναι πράγματι συγκλονιστικό: «Δεν έχω άνθρωπο να με βάλει μέσα στην δεξαμενή, όταν ταράζεται το νερό». Είναι αβοήθητος και μόνος. Την βοήθεια όμως που δεν βρέθηκε ένας άνθρωπος να του προσφέρει, έρχεται να την δώσει με τον πιο δραστικό, οριστικό και αυθεντικό τρόπο ο Χριστός. Με ένα αυθεντικό λόγο Του δίνει την υγεία στον ασθενή. Όπως ο δημιουργικός λόγος του Θεού εκ του μηδενός έκανε τον κόσμο, το ίδιο κι ο δυναμικός λόγος του Υιού του Θεού αναδημιουργεί το κατεστραμμένο από την αμαρτία και την αρρώστια πλάσμα.

Ο λόγος του Χριστού δίνει ζωή, είναι ζωοδότης λόγος. Αρκεί ο άνθρωπος να δεχθεί με πίστη και εμπιστοσύνη τον αυθεντικό αυτό λόγο που διαφέρει ριζικά από τα ανθρώπινα λόγια. Γιατί δεν προσβάλλει αλλά βοηθεί, δεν καταστρέφει, αλλά δημιουργεί, δίνει την ζωή και την ανάσταση.

Είναι πραγματικά παράξενος ο τρόπος με τον οποίο υποδέχονται πολλές φορές οι άνθρωποι την προσφορά του λόγου του Θεού. Οι Ιουδαίοι θρησκευτικοί ηγέτες στη διήγησή μας αγανακτούν, γιατί ο Ιησούς έκανε το θαύμα την ημέρα του Σαββάτου και ζήτησε από τον ασθενή να σηκωθεί, να πάρει το κρεβάτι του και να πορευθεί θεραπευμένος στο σπίτι του μετά από 38 έτη ασθένειας.

Με την στενόκαρδη νοοτροπία τους οι εκπρόσωποι της θρησκείας τυφλώθηκαν από το γράμμα του Νόμου και δεν είδαν το Πνεύμα του Θεού που φανέρωσε στην ανθρωπότητα ο Χριστός. Νόμισαν ότι καταρρέει το όλο θρησκευτικό σύστημα των νομικών διατάξεων, την στιγμή ακριβώς που ο Χριστός πρόσφερε την αγάπη και την ζωή στους ανθρώπους.

Ο Χριστός διορθώνει την παραμόρφωση της ανθρώπινης φύσεως που οδηγείται στον όλεθρο, επαναφέροντάς την στην πορεία της ζωής και της Αναστάσεως.