20 Ιουλίου 1974:

Οι ήρωες της ΕΛΔΥΚ και της Εθνικής Φρουράς σε μια άνιση μάχη, που κρατά έως τις 14 Αυγούστου του 1974, γράφουν με το αίμα τους και τη θυσία τους τη συνέχεια της ιστορίας των ηρώων της Ελλάδας.

Σήμερα, 50 χρόνια μετά, 6.000 νεκροί, 1.619 αγνοούμενοι και 200.000 πρόσφυγες ζητούν ακόμα δικαίωση.

Σήμερα, 50 χρόνια μετά, το 37% της Κύπρου παραμένει υπό κατοχή. Ταυτόχρονα η τουρκική προκλητικότητα κλιμακώνεται με "φιέστες" στην Αμμόχωστο και τα Βαρώσια, με δηλώσεις και απειλές, την ώρα που η διεθνής κοινότητα αδυνατεί ή αδιαφορεί να παρέμβει για να αποκαταστήσει το δίκαιο.

Σήμερα, 50 χρόνια μετά, εμείς δεν ξεχνάμε. Συνεχίζουμε να διεκδικούμε την απελευθέρωση των κατεχομένων, την πλήρη αποχώρηση των στρατευμάτων κατοχής και την επιστροφή των εκδιωχθέντων Ελλήνων της Κύπρου στις πατρογονικές τους εστίες. Συνεχίζουμε να απαιτούμε από κάθε Ελληνική Κυβέρνηση να κινείται αποκλειστικά και μόνο πάνω σε αυτούς τους άξονες. Άλλωστε, καμία «διεθνής παρέμβαση» δεν θα επιβάλλει το δίκαιο, αν εσύ ο ίδιος δεν το διεκδικήσεις με απόλυτο τρόπο.

Σήμερα, 50 χρόνια μετά, απαιτούμε την επιστροφή όλων των αγνοουμένων, πολιτών και στρατιωτών. Υπάρχουν μανάδες που ακόμη περιμένουν.

Σήμερα, 50 χρόνια μετά, τιμούμε τη μνήμη των ηρώων που θυσίασαν την ίδια τους τη ζωή, για την ελευθερία της Κύπρου.

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ

Κανείς δεν ξεχνά, τίποτα δεν ξεχνιέται.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ