Κατά την περίοδο της πανδημίας του κορονοϊού, όταν «ελλείψει κέρδους», ιδιωτικά μεγαθήρια της υγείας σήκωσαν τα χέρια τους ψηλά, το υποστελεχωμένο και υποχρηματοδοτούμενο δημόσιο σύστημα κρατήθηκε όρθιο, χάρη στην τιτάνια προσπάθεια των υγειονομικών, σώζοντας τις ζωές δεκάδων χιλιάδων συνανθρώπων μας. Τότε, κυβερνητικά χείλη μιλούσαν για υγειονομικούς «ήρωες». Σήμερα, τα ίδια χείλη τους αποκαλούν «συμμορία της μιζέριας».

Κατά την αντιπυρική περίοδο, όταν οι εποχικοί υπάλληλοι του πυροσβεστικού σώματος, οι εποχικοί πυροσβέστες που όλοι μας ξέρουμε, πολεμάνε μέσα στην πύρινη λαίλαπα και την κόλαση της φωτιάς, για να σώσουν ανθρώπους, ζώα, δάση και περιουσίες, τα κυβερνητικά χείλη τους αποκαλούν «ήρωες». Σήμερα, τα ίδια κυβερνητικά χείλη, όχι μόνο τους λένε ότι «Μα, το γνωρίζατε ότι θα απολυθείτε», αλλά δίνουν και εντολές για να τους ξυλοφορτώσουν, να τους ρίξουν χημικά, να τους συλλάβουν και να τους σύρουν στα δικαστήρια. Εντέλλουν την απόλυση, την ανεργία, την ανέχεια, τα αδιέξοδα.

Μα και στον χώρο μας. Στον χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων, τα ίδια δεν συναντάμε; Εκατοντάδες συνάδελφοί μας Επαγγελματίες Οπλίτες (ΕΠΟΠ) και Οπλίτες Βραχείας Ανακατάταξης (ΟΒΑ), που σήμερα υπηρετούν στα πιο απομακρυσμένα σημεία της χώρας μας και χειρίζονται πανάκριβα οπλικά συστήματα, πόσες φορές, μετά από τις εθνικές εορτές ή από συνδρομή τους σε φυσικές καταστροφές δεν ακούν από κυβερνητικά χείλη τη λέξη «ήρωες»; Τα ίδια χείλη, τους ετοιμάζουν την πόρτα της εξόδου σύντομα.

Ακόμη θυμόμαστε την 29η Αυγούστου 2024 όταν εποχικός πυροσβέστης έχασε τη ζωή του σε θανατηφόρο τροχαίο ατύχημα στη Θάσο. Εργαζόταν 34 ώρες με 2,5 ώρες ανάπαυση.

Επειδή ως στρατιωτικοί, γνωρίζουμε πολύ καλά τί σημαίνει να εργάζεσαι για συνεχόμενες ημέρες άυπνος -το ζούμε συνεχώς στο πετσί μας, μακριά από τις οικογένειες και τα αγαπημένα μας πρόσωπα, με κίνδυνο της ζωής μας- όπως πολύ καλά γνωρίζουμε, μέσα από την αγωνία που βιώνουν οι συνάδελφοί μας ΕΠΟΠ και ΟΒΑ, και τί σημαίνει εργασιακή αβεβαιότητα, το Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Στρατιωτικών Περιφερειακής Ενότητας Ξάνθης, δηλώνει την αλληλεγγύη και τη συμπαράστασή του στα δίκαια αιτήματα των εποχικών πυροσβεστών, για σύναψη 12μηνων συμβάσεων καταργώντας τα ηλικιακά ή άλλα όρια ήθελε τεθούν στην κατεύθυνση της απόρριψής τους από την εργασία.

Καταδικάζουμε τα όσα επικίνδυνα εγκληματικά γεγονότα διαδραματίστηκαν την 31η Οκτώβρη στον χώρο του Υπουργείου Πολιτικής Προστασίας, σε βάρος εποχικών πυροσβεστών που διεκδικούσαν το δικαίωμά τους στην εργασία, την οφειλόμενη υποχρέωση δηλαδή μιας δικαιοκρατούμενης πολιτείας, που σέβεται τον λαό της.

Η «καραμέλα» που αναμασάται στο στόμα των υποστηρικτών του κυβερνητικού αφηγήματος περί εποχικότητας, οικονομικής στενότητας ή ηλικιακών φραγμών απέναντι στην πρόσληψη των εποχικών πυροσβεστών για 12μηνο έχει λιώσει, από τη φωτιά στο όρος Παγγαίο που κατακαίει παρθένο δάσος Νοέμβρη μήνα, από τα υπέρογκα ποσά που ξοδεύονται στην ενοικιαζόμενη εναέρια πυρόσβεση και από τη χρησιμοποίηση στρατιωτικού προσωπικού σε δράσεις δασοπροστασίας, πόσο δε μάλλον, όταν αυτό ηλικιακά ξεπερνάει κατά πολύ τα 45 έτη της ηλικίας του!

Ήδη βλέπουμε μπροστά μας να έρχονται στιγμές, το ζούμε άλλωστε καθημερινα, που ελλείψει προσωπικού του πυροσβεστικού σώματος, τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων θα κληθούμε για μια ακόμη φορά να βγάλουμε εντελώς δωρεάν τα κάστανα από τη φωτιά. Σε πλημμύρες, σε φωτιές, σε απεγκλωβισμούς. Δουλειά δηλαδή που θα μπορούσαν να κάνουν οι 2.600 εποχικοί πυροσβέστες που την 31η Οκτώβρη απολύθηκαν αν και θα μπορούσαν να παραμείνουν.

Τώρα όμως γνωρίζουμε. Για την πολιτεία οι 2.600 εποχικοί πυροσβέστες ή τα 4.000 κενά στο πυροσβεστικό προσωπικό είναι κόστος και τα δημοσιονομικά της χώρας δεν αντέχουν. Οι ζωές μας όμως;

Συνάδελφοι εποχικοί πυροσβέστες, μη σκύβετε το κεφάλι. Συνεχίστε τον αγώνα σας. Είμαστε μαζί σας. Όλος ο λαός βλέπει. Όλος ο λαός είναι μαζί σας.