ΚΚΕ Ξάνθης: Κάτω τα χέρια από τα σχολεία της πόλης

Εκπαιδευτικοί, γονείς, μαθητές, όλος ο λαός, να πουν STOP στην κατάργηση του 1ου Γυμνασίου και του 2ου ΓΕΛ και τη μετατροπή τους σε «Ωνάσεια»

«Τα σχολεία της γειτονιάς μας ΔΕΝ τα έχτισε κανένας εφοπλιστής. Τα χτίσανε οι φόροι μιας ζωής των εργαζόμενων γονιών μας. Ήταν ανοιχτά για εμάς, για τα παιδιά μας και θα είναι και για τα δισέγγονά μας», επιστολή δασκάλας

Ένα ακόμα πιο αποφασιστικό βήμα προς την ταξική διαφοροποίηση και κατηγοριοποίηση των σχολείων είναι η κατάργηση 22 σχολείων της γειτονιάς και η μετατροπή τους σε ΔΗΜ.Ω.Σ. Στην Ξάνθη θα καταργηθούν το 1ο γυμνάσιο και το 2ο ΓΕΛ, δηλαδή το μαζικότερο γυμνάσιο και το μαζικότερο ΓΕΛ. Ήδη ο σύλλογος διδασκόντων του 2ο ΓΕΛ έχει τοποθετηθεί με αναλυτική ανακοίνωση απέναντι στο νομοσχέδιο αναδείχνοντας ιδιαίτερες πλευρές των επιπτώσεων σε όλη την εκπαιδευτική κοινότητα της Ξάνθης.

Μιλάμε για ανοιχτή εμπλοκή ιδιωτών στην εκπαιδευτική διαδικασία και τη δημιουργία ενός κυριολεκτικά άλλου σχολείου, για λίγους και εκλεκτούς και όχι για τα παιδιά των ευάλωτων περιοχών, με δικό του πλαίσιο λειτουργίας, διαφορετική πηγή χρηματοδότησης, διαφορετικό τρόπο εισαγωγής, διαφορετικό ανώτερο αριθμό παιδιών στην τάξη (25 και όχι 27-29 που ισχύει για όλα τα άλλα), διαφορετικό απολυτήριο, ακόμα και διαφορετικό ωράριο λειτουργίας (μέχρι και θερινά μαθήματα), διαφορετικό αναλυτικό πρόγραμμα και διδακτικό ωράριο για τους εκπαιδευτικούς!

Μάλιστα, φτάνουν στο σημείο να αναφέρουν πως “Ρητά συμφωνείται ότι οι όροι της παρούσας Σύμβασης Δωρεάς υπερισχύουν κάθε αντίθετης διάταξης της εκάστοτε ισχύουσας νομοθεσίας και κανονιστικού πλαισίου” (!), αποπνέοντας κυριολεκτικά ένα άρωμα «αποικιοκρατίας». Μέχρι και εταιρείες security, αλλά και καθαρισμού προβλέπεται να προσλαμβάνει το ίδρυμα Ωνάση και η θυγατρική του εταιρεία, που εδρεύει φυσικά στο … Λιχτενστάιν, όπως κάθε αγνός πατριώτης άλλωστε.

Την ίδια ώρα σερβίρουν το παιδαγωγικό αυτό έγκλημα με την γνωστή γαρνιτούρα περί «ίσων ευκαιριών» για τους μαθητές! Το έργο το έχουμε ξαναδεί! Περικόπτεται η κρατική στήριξη και χρηματοδότηση, που δεν φτάνει ούτε στο ελάχιστο, λαμβάνεται το ένα αντιπαιδαγωγικό μέτρο πίσω από το άλλο (συμπτύξεις τμημάτων), τα κενά Γενάρη μήνα καλά κρατούν, προκειμένου να καλλιεργηθεί το έδαφος πως η μόνη ελπίδα βρίσκεται στην εμπλοκή του σωτήρα-ιδιώτη.

Η αρνητική εγχώρια και διεθνής πείρα από την εφαρμογή της «πολυτυπίας» των σχολείων

είναι αποκαλυπτική:

_  Ο σκληρός ανταγωνισμός των εξετάσεων για μια από τις λίγες θέσεις στα Πρότυπα Σχολεία (πέρσι οι θέσεις που προσφέρονταν αντιστοιχούσαν μόλις στο 19% των αιτήσεων), ήδη έχει δημιουργήσει μια ολόκληρη κοστοβόρα φάμπρικα φροντιστηρίων ακόμα και από το δημοτικό, στην οποία δεν μπορεί να ανταπεξέλθει η μέση λαϊκή οικογένεια, αποτελώντας έτσι προνόμιο  λίγων. Στην ίδια λογική θα λειτουργήσουν τα ΔΗΜ.Ω.Σ.

_ Οι ίδιες οι στατιστικές δείχνουν ότι σε χώρες του εξωτερικού (π.χ. Μ. Βρετανία) που έχει προχωρήσει αυτή η πολιτική, στα σχολεία «α’ κατηγορίας» τελικά καταλήγουν σχεδόν αποκλειστικά τα παιδιά των πλούσιων και ανώτερου μορφωτικού επιπέδου οικογενειών, ενώ στα «χαμηλότερης κατηγορίας» ως επί τω πλείστων τα παιδιά εργατικών και φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Πρόκειται δηλαδή για μια πλήρως ταξική πολιτική που αναπαράγει και εντείνει τις κοινωνικές ανισότητες που ήδη υπάρχουν.

_  Σε σχολεία «αριστείας» τύπου Ήτον, τα παιδιά των πλουσίων διδάσκονται σε βάθος, προετοιμάζοντάς τα να στελεχώσουν τα ανώτερα ερευνητικά, οικονομικά, πολιτικά, κρατικά κλιμάκια, ενώ στα σχολεία των λαϊκών στρωμάτων το πρόγραμμα επικεντρώνεται σε επιφανειακές γνώσεις και δεξιότητες για φτηνό εργατικό δυναμικό. Τέτοια διαφοροποιημένα προγράμματα έχουν τα Πρότυπα και θα έχουν και τα ΔΗΜ.Ω.Σ.

Τα Ωνάσεια Σχολεία αποτελούν μία σημαντική τομή για να προχωρήσει αυτή η στρατηγική, πλευρά της οποίας είναι και η συμμετοχή φορέων, όπως το Ίδρυμα Ωνάση στη διοίκηση σχολείων, μέσα από τη δημιουργία της παντοδύναμης Διοικούσας Επιτροπής ΔΗ.ΜΩ.Σ. που αποφασίζει για τα πάντα. Ανοίγει δηλαδή και η πόρτα για την είσοδο της λογικής του management στη λειτουργία των σχολείων, της λειτουργίας τους με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.

Αν ήθελαν πραγματικά κυβέρνηση και ιδιωτικά ιδρύματα π.χ. εφοπλιστών να ενισχύσουν ουσιαστικά τη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, θα προχωρούσαν στην κατάργηση των φοροαπαλλαγών που απολαμβάνουν οι δεύτεροι, με στόχο να εξασφαλιστούν χρήματα για την Παιδεία. Τώρα και καθεστώς φορολογικής ασυλίας έχουν (απαλλάσσονται μέσα από την σύμβαση από κάθε είδους τέλος, φόρο ή δικαίωμα για κάθε είδους χορηγία-δωρεά στα ΔΗ.ΜΩ.Σ.) και αναγορεύονται σε ευεργέτες που εθελοντικά και δήθεν άδολα «δίνουν τον οβολό τους», πατώντας στην πράξη ποδάρι στη λειτουργία των σχολείων και τον προσανατολισμό της εκπαίδευσης, στην κατεύθυνση που θα θωρακίσει μεσοπρόθεσμα τα κέρδη τους.

Το ότι το νομοσχέδιο κινείται στις ράγες των στρατηγικών επιλογών όλων των κυβερνήσεων φαίνεται από το γεγονός πως η συναινετική αντιπολίτευση (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ,κ.α.) στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής επιφυλάχθηκαν για το τι θα ψηφίσουν στην ολομέλεια.

Στεκόμαστε στο πλευρό των γονιών, των μαθητών, των εκπαιδευτικών στον αγώνα τους για

_  Να μην περάσει στην πράξη καμία μετατροπή σχολείου σε Ωνάσειο!

_ Να μην προχωρήσει η ταξική κατηγοριοποίηση των σχολείων!

_Να απαιτήσουμε άμεση ουσιαστική ενίσχυση του δημόσιου σχολείου και να καταργηθεί κάθε επιχειρηματική δράση στην Εκπαίδευση!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Επιμέλεια: Σοφία Δαληκριάδου 

Κοινωνικά
Πολιτικά
Τοπικά