Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου η Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου και στην «Όμορφη Πόλη 89,9» οι αναμνήσεις του «Ανατόλια» και του «Παρατηρητή», που συναντήθηκαν στο studio του δημοτικού ραδιοφώνου, πήγαν πίσω στο χρόνο για να συστήσουν στους νεότερους που πλέον ακούνε ραδιόφωνο ακόμη και από τα κινητά τους, πως ξεκίνησε από το πάλαι ποτέ «πειρατικό» ραδιόφωνο να σπάει το μονοπώλιο της κρατικής ραδιοφωνίας!

Βασίλης Μπουζούρης και Τηλέμαχος Αρναούτογλου θυμήθηκαν πως η Ξάνθη έγραψε τη δική της ραδιοφωνική ιστορία.

Ήταν 1965 όταν  ο τεχνικός Γιάννης Ντόλλας κάνει την αρχή με τον πρώτο πομπό που κατασκευάζει και αρχίζει να εκπέμπει στα μεσαία κύματα.

 Δειλά-δειλά νέα παιδιά της Ξάνθης που θέλουν να επικοινωνήσουν παίρνουν τη σκυτάλη.

Γνωρίζοντας ότι σίγουρα κάποιους έχουν ξεχάσει…. Θυμούνται ονόματα και ψευδώνυμα των «ραδιοσταθμών» εκείνης της εποχής …

«Ο Στάθης Kaizer», «Ο Άκης ο Κυβερνήτης», «Ο Γρηγόρης ο Jeronimo», «Ο Ηλίας ο Μαρκόνι», «Οι Α.Γ.Γ. Αυγερινοί», «Ο Δημήτρης ο Πάνθηρας», «ο Τάσος ο 306»,  «ο Γιώργος ο 322», «Ο Βαγγέλης ο ζητιάνος της αγάπης», «Ο Σάκης ο Ξενύχτης», «Ο Μπάμπης ο Ζωγράφος» «Ο Δημήτρης ο Dumplex», «Ο Στέλιος ο 829», «ο Στέλιος ο Αλέκτωρας»,  «Ο Θανάσης ο Πρίγκιπας» «Ο Νότης ο Τζένεραλ», «Ο Κώστας ο Καμπόρνικα», «ο Κώστας ο Βαλεντίνο», «ο  Γιώργος ο Ζυγός», «ο Ιππότης», «ο Μπάμπης ο Μουσικός Επισκέπτης», «ο Γιάννης ο Τζούνιορ», «ο Γιώργος ο 318», «ο Δημήτρης ο Καπετάνιος», «ο Νίκος ο Άγνωστος»,«ο Γιώργος ο Άπλυτος», «ο Σάββας ο Αμαντέους», «ο Θόδωρος ο Ανώνυμος», «ο Γιάννης ο Βαρώνος», «ο Θέμης ο Βετεράνος», «ο Σταύρος ο Γουίλσον», «ο Νίκος ο Έμερσον», «ο Παναγιώτης ο Εντελβάις», «ο Ηλεκτρόνικα», «ο Παναγιώτης ο Κάστορας», «ο Γιώργος ο Κένταυρος», «ο Χρήστος ο 747», «ο Κώστας ο 316», «ο Φώτης ο Άντερσον», και κάποιοι που μας ακούν και μας βλέπουν από εκεί ψηλά από την ιονόσφαιρα ....... «ο Γιώργος ο Αλπίντο 039», «ο Ερίκος ο Πεταλούδας», «ο Γιώργος ο Νέλσον», «ο Ιορδάνης το Στούντιο Α», ο Λευθέρης ο 'Σάϊμον'...

Ξέρουν ότι είναι παράνομοι και μάλιστα στη δύσκολη εποχή της δικτατορίας. Όμως το ραδιόφωνο είναι «καψούρα», σημειώνει ο Βασίλης Μπουζούρης,  συνεχίζουν ακάθεκτοι και αυξάνονται τη δεκαετία του 1970.

Πιο μεγάλοι πομποί, πιο μεγάλη ισχύς. Βγαίνει το σήμα τους έξω από την πόλη , έξω από το νομό και αρχίζουν να συνομιλούν με "Ραδιοπειρατές" σ’ όλη την Ελλάδα,  αλλά και στα Βαλκάνια, όπου κι εκεί ένα αντίστοιχο κύμα είχε αρχίσει να δημιουργείται.

Τους τηλεφωνούσαν Έλληνες νταλικέρηδες από την Τουρκία και τους έλεγαν από ποια πόλη της γειτονικής χώρας τους ακούνε. Ανείπωτη χαρά και περηφάνεια για την εμβέλεια τους…

Τη δεκαετία του 1980 άρχισαν πια να εκπέμπουν και από τα Fm. Τη μεσαία μπάντα πάντως -και τις δυνατότητες της τόσο στο παρελθόν όσο και στο παρόν – την εξυμνούν.

Θυμούνται τα ψευδώνυμα των ραδιοπειρατών εκείνης της εποχής . Τ’ απαριθμούν και αφηγούνται τις ιστορίες τους.

Μεταξύ τους υπήρχαν ανταγωνισμοί,  αλλά η αγάπη και το μεράκι για το ραδιόφωνο τους έδεσε με δυνατές φιλίες.

Η κουβέντα οδηγείται και στην εξέλιξη του ραδιοφώνου. Στα νέα δεδομένα, στο ψηφιακό ραδιόφωνο.

Κι εκεί, πάνω στο τραπέζι  που ξετυλίγουν τις αναμνήσεις τους και κάνουν τις εκτιμήσεις τους για την νέα εποχή του ραδιοφώνου, ένα ραδιόφωνο με λυχνίες του Τηλέμαχου,  μια USA λυχνία 813 που φυλάσσει σαν κόρη οφθαλμού ο Βασίλης και 45άρια βινύλια, πλήρως λειτουργικά όλα , ανθίστανται ακόμη στα πληκτρολόγια  και συνεχίζουν να διηγούνται τα πρώτα βήματα του ραδιοφώνου…

*** Καταφέραμε να ανακαλύψουμε κάποιες φωτογραφίες... από την εποχή εκείνη και από συναντίσεις που πραγματοποιούνται ακόμη και σήμερα, καθώς η οικογένεια των "ραδιοφωνατζήδων" είναι μεγάλη... με φιλίες που αναπτύχθηκαν από την επικοινωνία

Εάν κάποιος έχει φωτογραφίες από την εποχή του ραδιοπειρατικού ραδιοφώνου και θέλει να τις μμοιραστεί... θα παρακαλούσαμε να τις αποστείλει στο radio899@otenet.gr για να συνοδεύσουν, σε δεύτερο χρόνο, αυτό το άρθρο.