«Με τα μάτια της ψυχής»: Γ. Φραντζολάς-Π.Μπόσκος-Λ.Καϊτεζίδης αφηγούνται πως γεννήθηκε το τραγούδι

«Με τα μάτια της ψυχής», είναι ο τίτλος του τραγουδιού, που παρουσίασε σε πρώτη μετάδοση  το Δημοτικό Ραδιόφωνο Ξάνθης, ένα τραγούδι προσευχή και κατάθεση ψυχής, όπως το χαρακτήρισε ο δημιουργός, ο Πασχάλης Μπόσκος, που έγραψε τους στίχους, τους μελοποίησε ο Γιώργος Φραντζολάς και ερμήνευσε  ο Αντώνης Μουσαδές.

Η «παρέα» του τραγουδιού συναντήθηκε τη Δευτέρα 16 Ιουνίου στο Δημοτικό Ραδιόφωνο Ξάνθης, ο Γιώργος Φραντζολάς, ο Πασχάλης Μπόσκος και ο Λάμπης Καϊτεζίδης, ενώ έλειπε  ο Αντώνης Μουσαδές, που βρισκόταν εν πλω, μιλώντας ο καθένας με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο, πως οι στίχοι έφεραν τις νότες στο πεντάγραμμο και στη συνέχεια, πως όλο αυτό μετουσιώθηκε,  σε αίσθηση,  σε «νιώσιμο»….  

Αξίζει να σημειωθεί ότι, η ταυτόχρονη μετάδοση του τραγουδιού «Με τα μάτια της ψυχής» από το Δημοτικό Ραδιόφωνο και το tyflosradio.gr του Λάμπη Καϊτεζίδη, δεν κατέστη εφικτή  λόγω της ξαφνικής διακοπής του ηλεκτρικού ρεύματος το πρωί της Δευτέρας στην Ξάνθη, όπως εξήγησε ο Λάμπης Καϊτεζίδης με την υπόσχεση ότι θα το μεταδώσει σύντομα απογευματινές ώρες.   

Την ιστορία του τραγουδιού αφηγήθηκε ο  Γιώργος Φραντζολάς, λέγοντας ότι, όλα ξεκίνησαν  φέτος τον Μάρτιο στα Κομνηνά Ξάνθης, όταν συνάντησε ξανά, μετά από 22 χρόνια, τον Πασχάλη Μπόσκο. Έπιασαν κουβέντα μετά τη Θεία Λειτουργία στον κήπο του μοναστηριού και γύρω  τους πετούσαν χελιδόνια. Ο Γιώργος Φραντζολάς εξομολογείται στον Πασχάλη, ότι την πρώτη φορά, που συναντήθηκαν, του είχε πει μια πολύ ωραία ατάκα για τη ζωή, αλλά την ξέχασε. Και έτσι λοιπόν εκείνος του θύμισε την ατάκα:  "Έχασα το φως μου και μπόρεσα να δω την αλήθεια της ζωής", ενώ  στη συνέχεια του απήγγειλε τους στίχους του τραγουδιού, που είναι η ίδια του η ζωή.

Οι στίχοι άγγιξαν τον Γιώργο Φραντζολά, ο οποίος ζήτησε την άδεια για να τους μελοποιήσει, με τον Πασχάλη Μπόσκο να ενθουσιάζεται με την ιδέα και να συμφωνεί.

Όπως αποκάλυψε ο ίδιος μέσα από τους στίχους αφουγκράστηκε την ευαισθησία της ψυχής του, άρχισε σιγά-σιγά  να το ψελλίζει τραγουδιστά, μέχρι τη στιγμή, που «ναυάγησαν οι στίχοι μέσα στη μουσική», όπως έλεγε ο Μάνος Χατζιδάκις, και σειρά είχε ο Λάμπης Καϊτεζίδης, το «δοκιμαστήριο», όπως τον χαρακτήρισε ο Γιώργος Φραντζολάς, ο οποίος αφού πρωτάκουσε το τραγούδι συγκινήθηκε και μετά από λιγόλεπτη σιωπή, είπε πόσο πολύ τον άγγιξε το τραγούδι.

Ο Πασχάλης Μπόσκος, σε τηλεφωνική επικοινωνία από τη Δράμα, αφηγήθηκε την ιστορία της ζωής του, που αποτυπώνεται στους στίχους του τραγουδιού, μία ζωή 54 ετών σήμερα, εκ των οποίων τα τελευταία 34 χρόνια με πρόβλημα όρασης, αλλά όπως εξομολογήθηκε ο ίδιος ζει ένα όνειρο, ένα δώρο Θεού, αφού η αναπηρία της όρασης, τού έμαθε να βλέπει και όχι απλά να κοιτάζει.

Μία διαπίστωση, στην οποία συμφωνεί απόλυτα ο Λάμπης Καϊτεζίδης, τονίζοντας ότι, οι περισσότεροι άνθρωποι κοιτάζουν, αλλά δεν βλέπουν, και αυτό γιατί δεν σκέφτονται, παροτρύνοντας όλους να βάλουν περισσότερη σκέψη στη ζωή τους και ακούγοντας το τραγούδι θα νιώσουν και θα καταλάβουν.    

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Συνέντευξη: Τηλέμαχος Αρναούτογλου

Σύνταξη κειμένου: Παναγιώτα Κουτσομιχάλη

Μοντάζ-Επιμέλεια: Σοφία Δαληκριάδου

Καλλιτεχνικά
Κοινωνικά
Πολιτιστικά
Τοπικά