Tον γύρο του διαδικτύου κάνει τις τελευταίες ώρες το βίντεο της άγριας επίθεσης ενός ροτβάιλερ στον 76χρονο ιδιοκτήτη του. Θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε αυτή τη συμπεριφορά μέ όσα δεδομένα έχουμε.

Μήπως δεν είναι πάντα ο σκύλος το πρόβλημα;

Έφταιγε ο σκύλος; Έφταιγε ο άνθρωπος; Ήταν το σκυλί κακοποιημένο; Αυτά και άλλα ερωτήματα θα εξετάσουμε σήμερα με ψυχραιμία και νηφαλιότητα — στοιχεία που δυστυχώς απουσιάζουν από τον δημόσιο διάλογο κάθε φορά που συμβαίνουν τέτοια περιστατικά.

Η Βιασύνη της Κοινής Γνώμης για την επίθεση και η Έλλειψη Γνώσης

Διαβάζοντας τα σχόλια κάτω από κάθε άρθρο που αναφέρεται στο συγκεκριμένο γεγονός, πραγματικά καταλαβαίνω γιατί τέτοια περιστατικά δεν θα σταματήσουν ποτέ να συμβαίνουν. Καταλαβαίνω επίσης και τι είδους κόσμος υπάρχει γύρω μας.

Άνθρωποι που, χωρίς καμία γνώση, βιάζονται να βγάλουν συμπεράσματα και να καταδικάσουν.

Άνθρωποι που δεν γνώριζαν τον σκύλο, δεν γνώριζαν τον 76χρονο, και δεν έχουν καμία ιδέα για το πώς λειτουργεί η ψυχολογία ενός σκύλου. Κι όμως, υποστηρίζουν με απόλυτη σιγουριά ότι «ο σκύλος κακοποιούνταν από τον ιδιοκτήτη του και γι’ αυτό επιτέθηκε».

Ακόμη και ο δημοσιογράφος κ. Ευαγγελάτος έσπευσε να αναπτύξει τη θεωρία του, λέγοντας πως «δεν μπορεί ένας σκύλος να επιτεθεί έτσι στον ιδιοκτήτη του» και ότι «κάτι άλλο συνέβαινε».

Τρεις Σημαντικές Διευκρινίσεις

Εδώ όμως πρέπει να ξεκαθαρίσω 3 πράγματα:

Ο σκύλος ποτέ δεν φταίει, κι ας είναι πάντα εκείνος που στο τέλος την πληρώνει.

Ούτε εγώ γνωρίζω τι πραγματικά συνέβη στη συγκεκριμένη περίπτωση και αν ο σκύλος κακοποιούνταν.

Είναι βέβαιο ότι ένας σκύλος που έχει μια ισορροπημένη σχέση με τον κηδεμόνα του —μια σχέση που βασίζεται στον σεβασμό και την εμπιστοσύνη— δεν αντιδρά με αυτόν τον τρόπο.

Ο Πιο Συχνός Λόγος Επίθεσης σκύλου Δεν Είναι η Κακοποίηση

Το ότι δεν φταίει ο σκύλος όμως δεν σημαίνει απαραίτητα ότι ο άνθρωπος τον κακοποιούσε.

Η κακοποίηση δεν είναι ο μόνος λόγος που ένας σκύλος μπορεί να επιτεθεί στον ιδιοκτήτη του. Και αυτό είναι ίσως το σημαντικότερο σημείο που θέλω να κρατήσεις από την τοποθέτησή μου.

Ως εκπαιδευτής σκύλων δέχομαι καθημερινά τηλεφωνήματα από ανθρώπους που ο σκύλος τους τούς έχει επιτεθεί.

 Και πίστεψέ με, οι περισσότεροι από αυτούς δεν κακοποιούν τα σκυλιά τους.

Μάλιστα, θα εκπλαγείς όταν ακούσεις ποιος είναι ο πιο συχνός λόγος που ένας σκύλος επιτίθεται στον ιδιοκτήτη του: όχι η κακοποίηση, αλλά η υπερβολική αγάπη.

Μια αγάπη που ο άνθρωπος εκφράζει με λάθος τρόπο.
Μια αγκαλιά ή ακόμη και ένα φιλί, που για τον άνθρωπο αποτελούν ένδειξη τρυφερότητας, για έναν σκύλο μπορεί να είναι σήμα απειλής.

Η Έλλειψη Ορίων στα κατοικίδια και η Λανθασμένη Επικοινωνία

Η έλλειψη ορίων και κανόνων —από φόβο μήπως «καταπιέσουμε» τον σκύλο μας— είναι ο νούμερο ένα λόγος εμφάνισης επιθετικών συμπεριφορών.

Και φυσικά, σημαντικό ρόλο παίζει η έλλειψη κατανόησης της ψυχολογίας και της γλώσσας του σώματος των ζώων.
«Σκύλος που κουνάει την ουρά του δεν θα σε δαγκώσει» λέει ο μύθος. Κι όμως, αν παρατηρήσετε το βίντεο με το δυσάρεστο περιστατικό, θα δείτε ότι την ώρα που το Ροτβάιλερ έχει στο στόμα του το χέρι του 75χρονου, η ουρά του συνεχίζει να κουνιέται πέρα δώθε.

Μήπως φταίει η ράτσα Ροτβάιλερ για την επίθεση;

Τα Ροτβάιλερ είναι για άλλη μια φορά η φυλή που «πληρώνει τη νύφη».
Η αλήθεια είναι ότι έχουν πρωταγωνιστήσει αρκετές φορές στο παρελθόν σε παρόμοια περιστατικά.

Μήπως λοιπόν είναι όντως επιθετικά;

Ως εκπαιδευτής σκύλων θα σου πω το εξής: οι περισσότερες περιπτώσεις επιθετικότητας που καλούμαι να αντιμετωπίσω αφορούν μικρόσωμα σκυλάκια — Μαλτεζάκια, Τσιουάουα και ό,τι άλλο μπορείς να φανταστείς.
Απλώς αυτές οι περιπτώσεις δεν γίνονται πρωτοσέλιδο, γιατί η σοβαρότητά τους είναι μικρότερη.

Ένας από τους λόγους που τα Ροτβάιλερ πρωταγωνιστούν σε τέτοιες ιστορίες είναι η τεράστια δύναμή τους και η ζημιά που μπορούν να προκαλέσουν αν θελήσουν.

Ας μην ξεχνάμε ότι είναι μια φυλή που παραδοσιακά χρησιμοποιήθηκε για φύλαξη — επομένως, τα γονίδια επιθετικότητας μπορεί να εμφανίζονται συχνότερα σε αυτήν από ό,τι σε άλλες φυλές.

Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι ένα Ροτβάιλερ «γεννιέται κακό».
Αντίθετα, πρέπει να μας υπενθυμίζει πόσο υπεύθυνα πρέπει να επιλέγουμε έναν σκύλο με τέτοια δύναμη και προδιάθεση.

Τέτοιοι σκύλοι πρέπει να αποκτώνται μόνο από άτομα με γνώση, εμπειρία και σωματική ικανότητα να τους ελέγχουν ανά πάσα στιγμή.

Και φυσικά, η εκπαίδευση —του σκύλου αλλά και του ιδιοκτήτη— είναι απολύτως απαραίτητη.

Το Συμπέρασμα

Δυστυχώς, ο απολογισμός του περιστατικού είναι ένας νεκρός σκύλος και ένας τραυματισμένος άνθρωπος.
Κατά τη γνώμη μου, ο μόνος τρόπος να αποφευχθούν στο μέλλον παρόμοια περιστατικά είναι η εκπαίδευση — όχι των σκύλων, αλλά των ανθρώπων.

Αυτό προσπαθώ να κάνω όλα αυτά τα χρόνια: να μοιράζομαι γνώση μέσα από τα βίντεό μου, με την πεποίθηση ότι αυτή η γνώση μπορεί να κάνει καλύτερη τη ζωή των σκύλων —και των ανθρώπων μαζί τους.

Είναι επιθετικά τα ροτβάιλερ

Η επιθετική συμπεριφορά των Ροτβάιλερ συνήθως είναι αποτέλεσμα κακής εκτροφής, ανευθυνότητας των ιδιοκτητών, παραμέλησης ή απουσίας εκπαίδευσης.

Είναι ζώα που χρειάζονται σωστή κοινωνικοποίηση από μικρή ηλικία και σταθερή καθοδήγηση για να αναδείξουν τον ισορροπημένο τους χαρακτήρα.

Είναι το Ροτβάιλερ κατάλληλο για οικογενειακό σκύλος;

Είναι εξαιρετικά πιστό και αφοσιωμένο στην οικογένειά του (ακόμη και στα παιδιά), αλλά λόγω του μεγάλου του μεγέθους και του ισχυρού προστατευτικού του ενστίκτου, χρειάζεται υπεύθυνη καθοδήγηση.

Πόση σωματική άσκηση και πνευματική διέγερση χρειάζεται ένα Ροτβάιλερ

Χρειάζεται 60-90 λεπτά μέτριας προς έντονης σωματικής άσκησης καθημερινά (περίπατοι/τρέξιμο).

Είναι έξυπνο και απαιτεί καθημερινή πνευματική διέγερση (εκπαίδευση, παιχνίδια παζλ) για να μην βαριέται.

Τι προβλήματα υγείας είναι πιθανό να αντιμετωπίσει ένα Ροτβάιλερ;

Είναι επιρρεπές στη Δυσπλασία Ισχίου/Αγκώνα και καρδιακές παθήσεις (π.χ., Υποαορτική Στένωση).

Υπάρχει επίσης αυξημένος κίνδυνος για Συστροφή Στομάχου (φούσκωμα) και Καρκίνο (οστεοσάρκωμα).