Επιμέλεια: Δέσποινα Κουγιουμτζόγλου
Ο Μιχάλης Σπανίδης μας συστήνει τον νέο δημιουργό και το έργο του, που αξίζει πραγματικά τον κόπο να ακούσουμε και να αξιολογήσουμε
Ο Χάρης Σπανίδης για το «Τραγούδι της ευτυχίας», που τόσο τρυφερά τρυπώνει μέσα μας, εξομολογείται:
Καλοκαίρι του 2020.
Λίγο μετά την πρώτη καραντίνα αποφασίζουμε, με έναν ακόμα μουσικό, να βγούμε να τραγουδήσουμε στο δρόμο. Να γεμίσουν λιγάκι οι άδειες μας τσέπες και να αδειάσουμε τις ψυχούλες μας από αυτά που θέλαμε να πούμε και δεν μας επέτρεπαν οι απαγορεύσεις των προηγούμενων μηνών.
Εκείνο το απόγευμα του Ιούλη, τα πράγματα δεν πηγαίνανε όπως τα περιμέναμε.
Είχαμε πιάσει καλό "πόστο" στη Νέα παραλία Θεσσαλονίκης, είχαμε πει όλα τα "σουξέ" μας αλλά κανένας και καμία δε μας έδινε σημασία. Και φυσικά δεν είχαμε βγάλει παρά ελάχιστα κέρματα κι αυτό δεν είναι καθόλου καλό όταν είσαι άνεργος.
Κάποια στιγμή κι ενώ αποφασίσαμε να πούμε 2-3 τραγουδάκια ακόμα και να τα παρατήσουμε, την ώρα που τραγουδούσα (δε θυμάμαι ποιο τραγούδι), έρχεται μπροστά μου ένα κοριτσάκι 2-3 ετών και αρχίζει να χορεύει.
και ξεκινάμε το "Χαρωπά τα δυο μου χέρια τα χτυπώ...".
Σηκώνω το κεφάλι μου και διαπιστώνω πως έχουν μαζευτεί δεκάδες άνθρωποι οι οποίοι χτυπάνε χέρια, πόδια και φωνάζουν "χα χα" μαζί με το κοριτσάκι και εμάς.
"Πως σε λένε;" Ρώτησα το κοριτσάκι μόλις τέλειωσε το τραγουδάκι.
"Ευτυχία", απαντάει.
Εκείνο το βράδυ εξελίχθηκε τέλεια.
Κάθισαν μαζί μας αρκετές παρέες με τις μπύρες τους και μας ακούγανε... Καλά πήγε η ομαδική ψυχοθεραπεία... Τα κέρματα αυξήθηκαν... Αυτό βέβαια δεν έχει σημασία.
Σημασία έχει ότι θυμάμαι τον εαυτό μου, στο μπαλκόνι, να τρώω καρπούζι με φέτα, να πίνω ουίσκι και να ολοκληρώνω κατά τις 7 το πρωί το τραγούδι της Ευτυχίας...
ΣΤΙΧΟΙ
Χαρωπά, τα δυο σου χέρια να χτυπάς
να 'χεις του παιδιού το βλέμμα
να ν' τα δάκρυα βελουδένια
σαν θα τρέχουν πάνω σου να μην πονάς.
Χαρωπά, δυνατά να τους γελάς
να τρομάζουν όσοι αντέχουν
μια ζωή που όλο τρέχουν
τη ρουτίνα όσοι κάνανε χαρά.
Χαρωπά, τα δαχτυλάκια να χτυπάς
να χορεύεις όταν βρέχει
η καρδιά να ημερεύει
αληθινά να ξέρει μόνο ν' αγαπά
Χαρωπά, όλα να 'ναι χαρωπά
της ζωής μας το σανίδι
θέλει τρέλα και παιχνίδι
και τραγούδι να αρέσει στα παιδιά.
Να κοιτάν έτσι τα μάτια σου παντού
να κοιτάς έτσι κι εμένα
να μου δείχνεις τι είναι ψέμα
χρειάζεται και λίγη ευτυχία που και που.
Έπαιξαν οι μουσικοί:
Αστέρης Τσαλίκης: Πιάνο
Αμαλία Σάνη: Τσέλο
Χάρης Σπανίδης: Μεταλλόφωνο
Ηχοληψία, Μίξη, Mastering: Τζίμης Νουάρ (Noir Music Studio)
Ο Μιχάλης Σπανίδης, σημειώνει:
Ολόφρεσκη πρόσφατη μουσική κατάθεση, από τον πρωτοεμφανιζόμενο στον χώρο της δισκογραφίας, Χάρη Σπανίδη .
Ο Χάρης Σπανίδης γεννήθηκε και ζει στη Θεσσαλονίκη. Έλκει την καταγωγή του από το προσφυγικό Λυκοδρόμιο Ξάνθης. Ασχολείται εδώ και αρκετά χρόνια με την τραγουδοποιία.
"Να κοιτάω τ’ αστέρια"
Πρόκειται για μια DIY κυκλοφορία η οποία περιέχει 10 τραγούδια, που γράφτηκαν από το 2005 μέχρι και πριν μερικούς μήνες και θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένα "μουσικό του ημερολόγιο".
Ο τραγουδοποιός έχοντας στην φαρέτρα του πλούσια συναισθηματικά κοιτάσματα , καταφέρνει να μας ξαφνιάζει συνεχώς στην αναμέτρησή του με την καθημερινότητα.
Η μουσική και οι στίχοι των τραγουδιών, γράφτηκαν κυρίως από τον ίδιο ενώ συμμετέχουν στιχουργικά:
Ο Γιώργος Κορινίδης και η Δέσποινα Σαμαρά.
Στον δίσκο συμμετέχουν ερμηνευτικά το Verykoko, η Μαρκέλλα Καραπιπέρη και η Αμαλία Σάνη.
Ο τίτλος του δίσκου, "Να κοιτάω τ' αστέρια", αναφέρεται στην αιώνια ανάγκη των ανθρώπων να αναζητούν καλύτερες συνθήκες ζωής. Υπάρχουν εκείνοι και εκείνες που τα καταφέρνουν
καθώς και εκείνοι και εκείνες που χάνονται σ' αυτή την προσπάθεια αλλά αφήνουν παρακαταθήκη τον αγώνα τους.
Στο άλμπουμ παίζουν οι μουσικοί:
Τζίμης Νουάρ (Κιθάρες, Μπάσο, Μπάντζο),
Αστέρης Τσαλίκης (Πιάνο, Πλήκτρα, Ακορντεόν),
Χρυσοφίλη Κωσταδήμα (Βιολί),
Αμαλία Σάνη (Τσέλο) και
Παντελής Μπατής (Μπουζούκι)
Οι ενορχηστρώσεις έγιναν από τον Χάρη Σπανίδη και τον Τζίμη Νουάρ.
Ηχοληψία, Προγραμματισμός, Μίξη, Mastering: Τζίμης Νουάρ
Ο σχεδιασμός του εξωφύλλου έγινε από τον Σάκη Γούσιο.
Επιμέλεια: Δέσποινα Κουγιουμτζόγλου



