Το Πολυτεχνείο και τα γεγονότα του 1973 δεν είναι μόνο η 17η Νοέμβρη, είναι ένα κορυφαίο σύνολο γεγονότων, που χρόνια τώρα περιβάλλει τη νεοελληνική πραγματικότητα, από το σύνθημα «Ο αγώνας τώρα δικαιώνεται» ως το «Ο αγώνας τώρα εξαργυρώνεται».
Ύστερα από 52 χρόνια το μήνυμα του Θανάση Μουσόπουλου είναι «Ο αγώνας δικαιώνεται, όσο συνεχίζεται» και ανακαλεί στην μνήμη του τις στιγμές , που του αποτυπώθηκαν, πίσω από το παράθυρο του τρόλεϊ, που χρησιμοποιούσε για τις μετακινήσεις και επιδίωκε το δρομολόγιο να περνά από εκεί, μπροστά από το Πολυτεχνείο. Αυτές τις στιγμές τις αποτύπωσε στο χαρτί με ένα ποίημα-βίωμα, όπως το χαρακτήρισε, γραμμένο τον Νοέμβριο του 1973, που περιλαμβάνεται στην ποιητική του συλλογή «Ο ήλιος σκιάδιο», ενώ τις διηγήθηκε αργότερα και σε κείμενά του.
Το 1983, 10 χρόνια μετά, στην ποιητική του συλλογή «Δρόμοι Ελλήνων» γράφει ακόμη ένα ποίημα για τις ημέρες του Πολυτεχνείου και το 2023, στην 50η επέτειο αποτυπώνει τις σκέψεις του στο ποίημα «Τι να σου πω Πολυτεχνείο», στην ποιητική συλλογή: «Δρόμος υπό κατασκευήν : 50 χρόνια από το Πολυτεχνείο - Νοέμβρης 1973».
Το Πολυτεχνείο και ο Νοέμβρης ’73 δεν σβήνει, δεν ξεχνιέται, λέει ο Θανάσης Μουσόπουλος, απαγγέλοντας με συγκίνηση ένα ανέκδοτο ποίημα, που έγραψε το 2015 για την εγγονή του.
Γυρνώντας πίσω στο χρόνο, θυμάται ότι, υπηρετώντας τη θητεία του ως αξιωματικός στην Αεροπορία και καθώς έπρεπε να γίνει η απαραίτητη τροφοδοσία στη μονάδα, ζήτησε από τον σμηνίτη οδηγό του RΕΟ, να ακολουθήσει τη διαδρομή μπροστά από το Πολυτεχνείο. Ήταν η επόμενη ημέρα μετά την εισβολή του τανκ : «ήταν πολλοί, στρατιώτες , υπάλληλοι, και έριχναν με μάνικες νερό. Έπλεναν το δρόμο…», ιστορία όμως δεν ξεπλένεται, είχε ήδη καταγράψει τα γεγονότα, τονίζει και ταυτόχρονα αποκαλύπτει ότι, συντετριμμένος από τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, μετά τις 17 Νοέμβρη, πήγε κλαίγοντας στο γραφείο του Διοικητή του , ζητώντας να παραιτηθεί από αξιωματικός της Αεροπορίας και εκείνος του απάντησε ήρεμα «κάθισε παιδί μου, ηρέμησε».
Ιδεολογία ή εντιμότητα;
Ιδεολογία ή εντιμότητα; Σε αυτό το ερώτημα ο Θανάσης Μουσόπουλος προσπαθεί να δώσεις απάντηση και να προβληματίσει για το παρόν και το μέλλον. Όπως υποστηρίζει ζούμε σε μια κρίσιμη, μεταβατική εποχή, από πολλές απόψεις , όλος ο πλανήτης και κάθε ήπειρος, κάθε χώρα χωριστά. Η λέξη «κρίση» είναι πολύ φτωχή για να περιγράψει την όλη κατάσταση. Ιδιαίτερα η Ελλάδα δεν πάσχει από θέματα Ιδεολογίας, πάσχει από Εντιμότητα.
Περιγράφοντας τις θέσεις του, υποστήριξε ότι, η ιδεολογία πρέπει να συνοδεύεται από εντιμότητα, διευκρινίζοντας ότι, άλλο είναι η ιδεολογία και άλλο η πολιτική και οι πολιτικοί, άλλο είναι η πολιτικοποίηση και άλλο η κομματικοποίηση, σημειώνοντας ότι, η δημοκρατία είναι ιδανικό πολίτευμα και τρόπος ζωής μόνο όταν εξασφαλίζεται οικονομική και πνευματική βάση και για να ολοκληρωθούν οι προϋποθέσεις για την εδραίωση της πολιτικής δημοκρατίας.
Και διευκρίνισε ότι, ένα ανοικτό και ελεύθερο πολίτευμα, όπως η δημοκρατία απαιτεί αυτοσυγκέντρωση και αυτοέλεγχο, οι πολίτες χρειάζεται να έχουν παιδεία και μόρφωση, γιατί όταν υπάρχει μεγάλη οικονομική και μορφωτική απόσταση ανάμεσα στους ανθρώπους ενός κοινωνικού συνόλου, τότε η δημοκρατία είναι ευάλωτη και στη συνείδηση των πολιτών η δημοκρατία δεν παραμένει ως η βασική προϋπόθεση για την ευτυχία τους.
Συνέντευξη: Κυριακή Οικονόμου-Παναγιώτα Κουτσομιχάλη
Σύνταξη κειμένου: Παναγιώτα Κουτσομιχάλη
Μοντάζ-Επιμέλεια: Δέσποινα Κουγιουμτζόγλου