Η βασιλεία του Θεού περιγράφεται στη σημερινή ευαγγελική περικοπή σαν ένα μεγάλο συμπόσιο στο οποίο καλούνται να λάβουν μέρος όλοι οι άνθρωποι. Εν τούτοις οι καλεσμένοι δεν ανταποκρίνονται στην πρόσκληση, προβάλλοντας διάφορες δικαιολογίες, παρμένες από την καθημερινή ζωή. Το χωράφι, τα πέντε ζεύγη βοδιών, ο γάμος, είναι τρεις από τις πολλές πιθανές περιπτώσεις και δικαιολογίες προερχόμενες από την άψυχη φύση, από το ζωϊκό βασίλειο και την ανθρώπινη κοινωνία, που μπορούν να κρατήσουν τον άνθρωπο μακρυά από το θείο προσκλητήριο, από την συμμετοχή του στο μεγάλο συμπόσιο. Αυτά που έδωσε ο Θεός σαν δώρα στον άνθρωπο εμποδίζουν την ανταπόκρισή του στο θείο προσκλητήριο.

Κι αυτό συμβαίνει όταν δεν γίνεται σωστή ιεράρχηση στα αγαθά η στις εκδηλώσεις της ζωής. Όλα τα πράγματα έχουν την θέση τους και όλα τα έδωσε ο Θεός με σκοπό όχι να τα υποτιμούμε, να τα φθείρουμε, να τα εκμηδενίζουμε, ούτε όμως και να τα κάνουμε απόλυτους κυρίαρχους, σε τρόπο ώστε να γίνουμε δούλοι σ' αυτά. Τα πάντα δόθηκαν για να βρίσκουν την σωστή τους τοποθέτηση, ιεραρχημένα σε σχέση προς τον Θεό. 

Η άρνηση των καλεσμένων όμως δεν σημαίνει και την ματαίωση του μεγάλου δείπνου.  Το σχέδιο του Θεού πραγματοποιείται μέσα στον κόσμο, μέσα στην ιστορία, παρά τις αρνήσεις των ανθρώπων.  Όσοι αρνούνται δεν ματαιώνουν το έργο του Θεού, απλώς αποκλείουν τον εαυτό τους από την χαρά της σωτηρίας.  Η παραβολή του μεγάλου δείπνου θέλει να στρέψει την προσοχή μας σε μερικές αλήθειες που καμμιά φορά λησμονούμε. Τα διάφορα αγαθά που έχουμε είναι δώρα του Θεού. Ας μην αγνοήσουμε το δωρητή και θεωρήσουμε αυτά τα δώρα του σαν εμπόδια για το σωτηριολογικό του έργο, που συντελείται μέσα στην ιστορία.

Όλοι οι άνθρωποι είμαστε κλητοί, καλεσμένοι από το Θεό στην χαρά του δείπνου της Βασιλείας Του. Από εμάς εξαρτάται να γίνουμε εκλεκτοί, από το ανεπιφύλακτο Ναι στην Θεία αγάπη.