Το Σάββατο και την Κυριακή 1 & 2 Αυγούστου 2015 η Ορειβατική Λέσχη Ξάνθης πραγματοποίησε διάσχιση την όποια είχε προαναγγείλει από αρχές Μαρτίου στην περιοχή του Λειβαδίτη. Χρειάστηκαν περίπου 4 χρόνια σχεδιασμού και εξερεύνησης της περιοχής προκειμένου να πραγματοποιηθεί αυτή εδώ η διάσχιση η οποία περιελάμβανε ότι πιο αξιόλογο έχει να επιδείξει η περιοχή από ορειβατικής απόψεως. Ο γνωστός καταρράκτης και 7 κορυφές που υπάρχουν στην περιοχή, οι οποίες φτάνουν μέχρι τα ΕλληνοΒουλγαρικά σύνορα ήταν οι σταθμοί αυτής εδώ της περιπέτειας.

         Η όρεξη των μελών της Λέσχης: Μαρκίδου Μαρίας, Παγκόπουλου Ηλία, Τριανταφυλλίδη Ανδρέα, Αγγελούδη Σίμο, Ελαφρού Μιχάλη, Κούσσια Νίκου, Βρεττού Θεόδωρου και Γεωργιάδη Βασίλειου σε συνδυασμό με την παρουσία των φίλων και επισκεπτών που ήρθαν αποκλειστικά και μόνο για τον λόγο αυτό, Κώστα Μιχαηλίδη από Θεσ/νίκη, Μενούνο Περικλή και Νικολόπουλο Παναγιώτη από Ξυλόκαστρο Κορινθίας καθώς και Κυριαζόπουλο Χρήστο από Αθήνα έδωσαν την πιο ωραία εικόνα μιας ομάδας η οποία ήταν έτοιμη να ταξιδέψει στην περιπέτεια.

         Η περιπέτεια ήταν κοντά και ξεκίνησε το Σάββατο το πρωί στις 06.10. Από το καταφύγιο του Πολιτιστικού Συλλόγου του χωριού (παλιό σχολείο) που ήταν και η βάση μας. Η ομάδα αποτελούμενη από 12 άτομα λοιπόν ξεκίνησε με τα πόδια από το χωριό του Λειβαδίτη για τον «Καταρράκτη» μέσω του Διεθνούς μονοπατιού Ε6. Χρειάστηκε να περπατήσουμε 5 χιλιόμετρα σε 1 ώρα και 40 λεπτά για να φτάσουμε στο μπαλκονάκι (υψόμετρο 865μ.) από το οποίο θαυμάσαμε τον καταρράκτη. Το μόνο αρνητικό στην διαδρομή ήταν η πρωινή υγρασία η οποία όμως έδωσε γρήγορα την θέση της στα όμορφα αισθήματα που νιώθεις κατά τη διάρκεια του περπατήματος σε δάσος οξιάς.

         Στις 8 αναχωρήσαμε για τον επόμενο στόχο μας που ήταν η κορυφή του «Ερύμανθου ή Αντάλοφου» σε υψόμετρο 1.569 μέτρων. Χρειάστηκε να περπατήσουμε 7 χιλιόμετρα και 300 μέτρα σε περίπου 4 ώρες για να φτάσουμε στην κορυφή. Αρνητικό στοιχείο ήταν μια πλαγιά 250 υψομετρικών μέτρων η οποία ήταν γεμάτη από πανύψηλες φτέρες αγριοτριανταφυλλιές και τσουκνίδες. Η θέλησή μας, όμως ήταν μεγάλη και πολύ σύντομα καταφέραμε και φτάσαμε στην κορυφή, η θέα από την οποία, μας αντάμειψε για την ενέργεια που χάσαμε προκειμένου να φτάσουμε στον στόχο μας.

         Στις 12.15 αναχωρήσαμε για την κορυφή «Μαύρη Πέτρα» με υψόμετρο 1.588 μέτρα. Η διαδρομή κάποια στιγμή περνούσε από αγροτικό δρόμο στον οποίο μας περίμενε το μέλος του Δ.Σ. της Λέσχης μας, Πορφυλλίδου Ιωάννα προκειμένου να μας εφοδιάσει εκ νέου με νερό γιατί είχε αρκετή ζέστη. Στην συνέχεια ακολουθώντας το μονοπάτι του Κερασοχωρίου πέσαμε στα 1.080 υψομετρικά και εκεί μας περίμενε άλλη μια έκπληξη. Ο καιρός αποφάσισε να χαιρετήσει την προσπάθειά μας με μια πολύ ωραία και δυνατή βροχή γεγονός που μας έκανε να σταματήσουμε για μισή ώρα περίπου. Αφού σταμάτησε λοιπόν συνεχίσαμε το περπάτημα και μετά από λίγο φτάσαμε στην βάση μιας πλαγιάς 400 υψομετρικών μέτρων η οποία θα μας οδηγούσε κατευθείαν στην κορυφή αλλά για να γίνει αυτό έπρεπε να περάσουμε πάλι μέσα από τεράστιες φτέρες, αγριοτριανταφυλλιές και τσουκνίδες γεγονός που μας καθυστέρησε αρκετά διότι μας έπιασε δεύτερη φορά η βροχή με αποτέλεσμα να πιάσουμε κορυφή στις 18.30. Χρειάστηκε να περπατήσουμε 10 χιλιόμετρα και 500 μέτρα για να πετύχουμε τον τρίτο στόχο της ημέρας.

         Αμέσως ξεκινήσαμε χωρίς καθυστέρηση για την επόμενη κορυφή με την ονομασία «Μαλλιά» με υψόμετρο 1.699 στην οποία ήμασταν 2 ώρες μετά, κατά τις 20.30 και αφού περπατήσαμε άλλα 6,5 χιλιόμετρα. Πλέον το σκοτάδι είχε αρχίσει να γίνεται αισθητό. Την προηγούμενη μέρα είχε πανσέληνο και αν ήμασταν τυχεροί κανονικά θα φώτιζε την διαδρομή μας το φεγγάρι, αλλά δυστυχώς όχι μόνο το φεγγάρι δεν είχαμε σύμμαχό μας αλλά είχε αρχίσει να πέφτει και καταχνιά. Τελικά όμως στις 22.00 το βραδάκι και μετά από άλλα 4 χιλιόμετρα περπατήματος καταφέραμε και φτάσαμε στον χώρο που είχαμε ορίσει ως κατασκήνωση. Ήταν πάνω σε αγροτικό δρόμο στον οποίο μας περίμενε ο μόνιμος κάτοικος του Λειβαδίτη Κος Πορφυλλίδης Ιορδάνης μαζί με την κόρη του Γιάννα (που αναφέραμε προηγουμένως). Του είχαμε αναθέσει να μας μεταφέρει τα σακίδιά μας και μαγειρεμένο φαγητό μια που μαζί με τη σύζυγό του Δέσποινα είναι οι ιδιοκτήτες της ταβέρνας «Ο Καππαδόκας» μέσα στο χωριό του Λειβαδίτη. Εδώ θα θέλαμε όμως να κάνουμε μια ειδική αναφορά στον κύριο Ιορδάνη μια που αποτελεί ο ίδιος από μόνος του, την ιστορία της περιοχής. Οι υποδείξεις του για την ύπαρξη μονοπατιών και αγροτικών δρόμων όλον αυτόν τον καιρό που ετοιμάζαμε αυτή τη συγκεκριμένη διάσχιση ήταν κομβικής σημασίας και χάρις στις υποδείξεις του έγινε πραγματοποιήσιμο αυτό το trekking με τα λιγότερα δυνατά λάθη. Αφού στήσαμε λοιπόν τα αντίσκηνά μας, φάγαμε και πέσαμε κατευθείαν για ύπνο κάτι που χρειαζόμασταν άμεσα λόγω της μεγάλης κούρασης που είχαμε. Την πρώτη μέρα είχαμε περπατήσει σε 16 ώρες 33 χιλιόμετρα και 300 μέτρα με 1.500 υψομετρικά.

         Την επόμενη μέρα το εγερτήριο δόθηκε στις 6.00. Σηκωθήκαμε μαζέψαμε αντίσκηνα και πράγματα που είχαμε σε δεύτερα σακίδια και δεν χρειαζόμασταν, φάγαμε πρωινό, εντωμεταξύ ξαναήρθε ο κύριος Πορφυλλίδης του δώσαμε τα δεύτερα σακίδιά μας και ξεκινήσαμε για τις κορυφές της δεύτερης μέρας, στις 8.00 ακριβώς.

         Μετά από 3,5 χιλιόμετρα και 1 ώρας και 40 λεπτών περπατήματος φτάσαμε στην ψηλότερη κορυφή του νομού μας, το «Γυφτόκαστρο» το οποίο είναι ακριβώς στα ΕλληνοΒουλγαρικά σύνορα, σε υψόμετρο 1.828 μέτρων. Η ευχάριστη έκπληξη σε αυτήν την κορυφή ήταν ότι συναντήσαμε οικογένειες από την γείτονα χώρα οι οποίες είχαν διανυκτερεύσει το προηγούμενο βράδυ σε αντίσκηνα, προφανώς για να χαρούν την πανσέληνο.

         Στις 10.00 ξεκινήσαμε για την δεύτερη κορυφή της ημέρας την «Διχάλα» την δεύτερη πιο ψηλή κορυφή, με υψόμετρο 1.752 μέτρα και στην οποία φτάσαμε μετά από 2 χιλιόμετρα και 440 μέτρα στις 10.40.

         Στις 11.00 αναχωρήσαμε για την κορυφή της «Χαιντού» με υψόμετρο 1.617 μέτρων και στην οποία φτάσαμε στις 14.00 διανύοντας 7 χιλιόμετρα και 160 μέτρα.

         Στις 14.30 ξεκινήσαμε για την τελευταία κορυφή αυτήν του «Ερμάριου» με υψόμετρο 1.441 μέτρων στην οποία φτάσαμε στις 17.00 και αφού διανύσαμε άλλα 7 χιλιόμετρα και 870 μέτρα.

         Αμέσως ξεκινήσαμε για τον τερματισμό αυτής της περιπέτειας που ήταν ξανά στο χωριό του Λειβαδίτη μετά από 1 ώρα περίπου και διανύοντας τα τελευταία 3 χιλιόμετρα και 730 μέτρα.

         Το καλύτερο φινάλε δεν θα μπορούσε να γίνει αλλού εκτός από την ταβέρνα του «Καππαδόκα» εκεί όπου με την βοήθεια λίγου τσίπουρου και μπύρας δόθηκε το φινάλε αυτού του φοβερού για όλους μας διημέρου

         Συνολικά λοιπόν περπατήσαμε 58 χιλιόμετρα με 2.441 μέτρα υψομτερικής διαφοράς (ανηφόρα) αυτές τις 2 μέρες. Περάσαμε έναν καταρράκτη 7 κορυφές, 2 πλαγιές πολύ δύσκολες λόγω της πυκνής βλάστησης, 2 φορές γίναμε «παπάκια» από την βροχή και αποκτήσαμε μια τεράστια εσωτερική δύναμη και θέληση για να επαναλάβουμε αυτόν τον άθλο και την επόμενη χρονιά. Σίγουρα έγιναν κάποια λάθη και κάποια σημεία πρέπει να τα βελτιώσουμε ώστε του χρόνου να ήμαστε πιο δυνατοί και ακριβείς πάνω σε οποιοδήποτε σημείο της διαδρομής.

Θα θέλαμε κλείνοντας να ευχαριστήσουμε:

• Τον Πορφυλλίδη Ιορδάνη για τις πολύτιμες συμβουλές που μας έδωσε όσον αφορά την διαδρομή.
• Τον χορηγό μας Τσιακίρογλου Σωτήρη.
• Τον Πολιτιστικό και Φυσιολατρικό σύλλογο του Λειβαδίτη.
• Την ταβέρνα «Ο Καππαδόκας» για την προσφορά του στο μαγείρεμα και του βραδυνού αλλά και του πρωινού γεύματος.
• Το μαγαζί με βιολογικά είδη «Βιολογικός Θησαυρός».

         Ανανεώνουμε το ραντεβού μας για την περίοδο των Γιορτών Παλιάς Πόλης, θα μας βρείτε στην αυλή της Δημοτικής Πινακοθήκης όπου θα κάνουμε έκθεση φωτογραφίας όπως κάθε χρόνο και θα μπορέσετε να προμηθευτείτε και το πρόγραμμα δραστηριοτήτων μας, για την περίοδο Σεπτεμβρίου – Δεκεμβρίου 2015 ή να ενημερώνεστε από το site: http://orlexan.blogspot.gr/ αλλά και το site για την περιοχή του Λειβαδίτη: http://leivaditis.gr/index.php/el/

                                                                                                                          Σύνταξη: Τηλέμαχος Αρναούτογλου

Επιμέλεια: Τηλέμαχος Αρναούτογλου