Ο δίσκος "Η εκδίκηση της γυφτιάς" του Νίκου Ξυδάκη και του Μανώλη Ρασούλη είναι πάνω στο πλατώ του πικ απ του δημοτικού ραδιοφώνου με το Βασίλη Αυγερινό να είναι ιδιαίτερα χαρούμενος για την ακρόαση του δίσκου αυτού μαζί σας.

Η εκπομπή της Κυριακής 16 Ιουλίου 2017 "Αναμνήσεις από δίσκους και μαγνητικές ταινίες" αποκτά νέο ενδιαφέρον!!!

Μουσική : Νίκος Ξυδάκης

Στίχοι : Μανώλης Ρασούλης 
Κυκλοφορία : 1978
Εταιρεία : LYRA
Ηχογράφηση : Studio ΑΓΡΟΤΙΚΟΝ
Παραγωγή : Διονύσης Σαββόπουλος
Ερμηνευτές : Νίκος Παπάζογλου, Δημήτρης Κοντογιάννης, Σοφία Διαμάντη και Διονύσης Σαββόπουλος

ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ

'Ο δίσκος βρήκε γόνιμο έδαφος. Διαδόθηκε πρώτα στους φοιτητικούς κύκλους και σιγά σιγά κινήθηκε όπως το νερό κάτω από την ψάθα.Η πλάκα είναι ότι όσοι παρουσίαζαν τότε το δίσκο σε εφημερίδες και περιοδικά έγραφαν πολύ άσχημα πράγματα. Οτι είναι δήθεν λαϊκά τα τραγούδια. Γι’ αυτό και ο τίτλος του επόμενου δίσκου μας ήταν ''Τα Δήθεν''. Ακόμη και τα δύο κρατικά κανάλια που υπήρχαν τότε πολέμησαν την ''Εκδίκηση της Γυφτιάς'' μετά βδελυγμίας. Ο διευθυντής προγράμματος της ΥΕΝΕΔ επέστρεψε το δίσκο στον Πατσιφά με το σημείωμα ''είναι εθνικώς απαράδεκτος''.

Η στάση τους με έκανε να ξεχάσω ότι θα μπορούσα να έχω κάποια στήριξη και έμαθα να δουλεύω με αυτό τον τρόπο. Διαδίδω τα τραγούδια μου διά ζώσης, από χωρίου εις χωρίον. Φτιάχνω δίσκους με το σκεπτικό ότι θα έρθουν κάποιοι να με ακούσουν ζωντανά κι αν τους αρέσω θα αγοράσουν ένα δίσκο, έτσι σαν καρτ ποστάλ ενός τόπου που επισκέφθηκαν, που τους άρεσε και θέλουν να έχουν κάτι για να τον θυμούνται."

Τί είπε ο ΝΙΚΟΣ ΞΥΔΑΚΗΣ το 1998 στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ για το δίσκο

"Θυμάμαι ότι τα τραγούδια αυτά έγιναν μέσα σε λίγες μέρες  μαζί με τον Μανώλη Ρασούλη, σε μια εποχή άκρως πολιτικοποιημένη και υπό το δέος των τραγουδιών του Χατζιδάκι, του Θεοδωράκη...κι ενός ανάλογου μουσικού κλίματος που κυριαρχούσε τότε. Και ίσως να ήταν μια διακριτική απάντηση σ' αυτήν την εποχή. Θυμάμαι τη νύχτα που ταξιδεύαμε με το τρένο για τη Θεσσαλονίκη, όπου θα ηχογραφούσαμε το δίσκο σ' ένα μικρό στούντιο του Νίκου Παπάζογλου. Πόσο απίθανο μου φαινόταν ότι αυτά τα τσιφτετέλια, οι ρούμπες θα κυκλοφορούσαν δημοσίως! Το πρώτο τραγούδι ήταν η τρελή κι αδέσποτη που μπορεί κανείς να πει ότι ήταν και το εμβληματικό τραγούδι αυτού του δίσκου. Κατά κάποιο τρόπο είχα εκπλήξει τον ίδιο μου τον εαυτό διότι μέχρι τότε, η μουσική που έγραφα ήταν ενός άλλου ύφους. Ανακάλυπτα συγχρόνως και τη σχέση μου με τη λαϊκή μουσική".

Ο Δίσκος