9 Δεκεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων των Γενοκτονιών- Ομιλία 10 Δεκεμβρίου 2018 με τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη

 

Ε  δολοφόνοι, αφήστε την Ανθρωπότητα μόνη της!

Σκοτώσατε το παρελθόν, αλλά είμαστε το μέλλον.

Ν. Λυγερός

Στις 14 Σεπτεμβρίου 2015, σχεδόν 67 χρόνια μετά την υιοθέτηση της Σύμβασης και την επίσημη «εισαγωγή» του όρου γενοκτονία, ο ΟΗΕ αποφασίζει να ανακηρύξει την 9η Δεκεμβρίου ως η Παγκόσμια Ημέρα μνήμης και αξιοπρέπειας των θυμάτων του εγκλήματος της Γενοκτονίας και πρόληψης του εγκλήματος αυτού.

«Η γενοκτονία δεν συμβαίνει απλά. Τις περισσότερες φορές είναι συστηματική, σχεδιασμένη, με ακριβείς στόχους, και μπορεί να υλοποιηθεί και εκτός εμπόλεμων καταστάσεων», είχε τονίσει ο τότε Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν Κι-Μουν.

Η επιλογή της ημερομηνίας αυτής οφείλεται στο γεγονός ότι στις 9 Δεκεμβρίου 1948 υιοθετήθηκε από τον ΟΗΕ η Σύμβαση για την Πρόληψη και την Καταστολή του εγκλήματος της Γενοκτονίας, με αφορμή το Εβραϊκό Ολοκαύτωμα στον Β” Παγκόσμιο Πόλεμο . Η Ελλάδα κύρωσε τη σύμβαση και την ενέταξε στο εσωτερικό της δίκαιο με το Ν.Δ. 3091 της 6/12 Οκτωβρίου 1954.

Σκοπός της Ημέρας είναι να ενημερώσει το παγκόσμιο κοινό για το νομοθέτημα αυτό και το ρόλο που έχει παίξει στην καταπολέμηση και την πρόληψη του εγκλήματος της γενοκτονίας και της απόδοσης τιμών στα θύματά της.

Ο σημερινός Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, António σε ομιλία του τον περασμένο χρόνο τόνισε: «Η γενοκτονία δεν συμβαίνει τυχαία, είναι σκόπιμη, με προειδοποιητικά σημάδια και πρόδρομους, συχνά είναι το αποκορύφωμα χρόνων αποκλεισμού, άρνησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και άλλων αδικημάτων […] Πρέπει να κάνουμε περισσότερα για να ανταποκριθούμε έγκαιρα και να μην αφήσουμε τη βία να κλιμακωθεί  […] Πρέπει επίσης να κάνουμε περισσότερα για να προσφέρουμε καταφύγιο  και να προστατεύσουμε όσους φεύγουν μακριά από ένοπλες συγκρούσεις ή διώξεις, και να φωνάξουμε ενάντια σε κάθε είδους μίσος ».

Οι Χριστιανικοί πληθυσμοί της Θράκης και της Μικράς Ασίας (Αρμένιοι, Ασσύριοι, Πόντιοι, Μικρασιάτες, Θράκες) γνώρισαν, στις αρχές του 20ου αιώνα, το αποτρόπαιο έγκλημα της Γενοκτονίας  από τον ίδιο θύτη με εκατοντάδες θύματα. Ένα έγκλημα που μένει ατιμώρητο και τα εκατομμύρια των θυμάτων να «ζητούν» την οφειλόμενη δικαίωση τους μέσα από την αναγνώριση της γενοκτονίας των.

Ο κοινός αγώνας όλων μας  για την αναγνώριση και την αποτροπή τέτοιου μεγέθους εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας, από οποιονδήποτε και οπουδήποτε, γιγαντώνει την φωνή των θυμάτων, ιδιαίτερα στις μέρες μας όπου αρνητές της Γενοκτονίας αμφισβητούν την ιστορική πραγματικότητα και τα ντοκουμέντα του αφανισμού ταυτιζόμενοι στην πραγματικότητα με τους θύτες.

Είναι μια ακόμα ευκαιρία, όλοι όσοι αγωνίζονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα και ιδιαίτερα  για το θεμελιώδες δικαίωμα στην ζωή, να ενώσουμε την θέληση μας στέλνοντας κραυγαλέο μήνυμα σ’ όσους πραγματοποίησαν η σχεδιάζουν νέες γενοκτονίες αλλά και σε κάθε αρνητή των Γενοκτονιών, ότι οι λαοί είναι εδώ και απαιτούν να λογοδοτήσουν οι δράστες και να αποτρέψουν την επανάληψη τους.

 

 

 

 

 

 

Επιμέλεια: Τηλέμαχος Αρναούτογλου

Εκπαιδευτικά
Κοινωνικά
Πολιτιστικά
Τοπικά